การอุ้มตัวภาระกลับบ้านซึ่งห่างจากที่นี่เกือบสิบกิโลเมตรไม่ใช่เรื่องฉลาดนัก เพราะอย่างนั้นหลังจากสงบสติอารมณ์และห้วงลึกเจ็บเสียดต่อภาพนิมิตที่ยังหาความกระจ่างไม่ได้แล้ว เขาจึงเลือกแบกร่างเจ้าเด็กหนุ่มขึ้นพาดบ่า มุ่งหน้าสู่ ลำธารที่อยู่ไม่ไกลจากนี้นัก มันเป็นน้ำตกต้นทางซึ่งถือเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวและชาวบ้านละแวกนี้รู้จักกันดี
ชายหนุ่มเลือกพื้นที่เวิ้งเล็ก ๆ ที่ทั้งรกทั้งทึบระหว่างทางสายน้ำหลากซึ่งลับสายตาและไร้ผู้คน เมื่อมาถึงเขาวางร่างเด็กหนุ่มหมดสติตรงริมตลิ่ง ก่อนจะหันมาถอดเสื้อและรองเท้าผ้าใบวางทิ้งไว้ข้างกัน แล้วเดินลงน้ำเพื่อดับร้อน
แบกคนอีกคนในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว เหนื่อยนะไม่ใช่ไม่เหนื่อย
ร่างสูงใหญ่ลงไปนั่งแช่ วักน้ำขึ้นลูบใบหน้าแดงก่ำ พอรู้สึกสบายตัวขึ้นแล้วจึงหันมาจัดการกับคนสลบ หลังมือใหญ่ไสผิวน้ำสาดใส่ดวงหน้าหวานอย่างแม่นยำ
ความเย็นฉ่ำเรียกให้นิรันดรเริ่มม
