MY NINONG, MY PROFESSOR, MY LOVER/ R-18

Chapter 8: Nahuli Sila Ni Ma'am Conie

“Ngayon na umamin na ‘ko sa ‘yo at umamin ka na rin sa akin, puwede ka na sigurong umuwi para makapagpahinga ka na at magawa mo na rin ang assignment mo. May surprise quiz pa naman ako sa inyo,” ngiti na pahayag sa akin ni Orzon.

“Ayaw ko pang umuwi, eh! Ba’t pinagpipilitan mong umuwi ako, samantalang sinabi ko naman sa ‘yo na gusto pa kitang kasama,” irap ko. “Saka, hayaan mo ‘yanag assignment at quiz dahil ikaw muna gusto kong i–assignment at i–quiz ngayong gabi. And take note, ikaw rin ang gusto kong review–hin,” pilya na sambit ko pa sa kanya, dahilan upang matawa siya sa akin.

“Gusto ko rin namang kasama ka, kaso—”

Hindi ko na siya pinatapos pang magsalita dahil siniil ko siya ng halik.

“Umm. . . ” usal niya at tinugon niya ang halik ko. Naramdaman ko na nanigas ang pagkalalakí niya, kaya naman na–excite ako.

However, I released his lips and touched his face. “So, pauuwihin mo pa ba ‘ko, ha?”

Idiniin ko ang pagkaka–kandong ko sa hita niya, kaya naman lalong tumigas ang ari niya.

“Vivoree, baka magwala ‘yan dito, mahirap na,” ngisi niya sa akin.

“Ano naman ngayon kung magwawala ‘tong alaga mo, ha? Hmm. . . “ pang–aakit ko sa kanya, sabay hawak ko ng pagkalalakí niya at kinagat–kagàt ko ang labi niya, dahilan upang mapapikit siya. “Namnamin mo lang ang paghawak ko, Orzon,” halos pabulong na sambit ko.

I removed his belt. I pulled down his zipper and gently caressed his huge manhøod

“Oh, my fūcking díck, Vivoree,” usal niya at hinalikan niya ang labi ko. Simple lang humalik si Orzon ngayon, at pakiramdam ko’y first time yata niyang makipagrelasyon sa babae.

“Ba’t hindi ka torrid humalik ngayon?” reklamo ko.

“Baka, kasi makalimutan ko na nasa kotse tayo at may kumatok sa atin dito, eh. Um, Bihis ako saglit sa loob at dito mo na lang ako hintayin dahil baka hindi talaga ako makapagpigil eh, kakainin kita,” ngisi niya sa akin at hinalikan niya ako na may kasamang pagdila ang halik niya.

“Uuuhh,” anas ko. Ipinasok ni Orzon ang kamay niya sa loob ng bestida ko at kinapa niya ang súso ko.

“Fvck! Baba na ako, dahil matuluyan pa kita,” nagkakamot na aniya sa akin. Natatawa tuloy ako sa hitsura niya.

Bumaba na siya at patakbo niyang pinanhik ang apartment niya. Bumaba naman ako at bumili ako ng candy ng sa tindahan.

Nagbayad ako at susundan ko sana si Orzon sa apartment niya nang may humintong kotse sa harapan ko.

Bumaba ang sakay niyon, daaaala ang paper bag, dahilan upang manlaki ang mga mata ko.

“Magandang gabi sa ‘yo, Ms. Vivoree. Anong ginagawa mo rito sa apartment ni Sir Orzon, May kailangan ka ba sa kanya?” matigas na tanong ni Ma’am Conie sa akin.

“Yes po, Ma’am Conie. Tinawagan ko po kasi si Sir Orzon, kaso busy po, kaya pumunta na lang po ako rito sa apartment nila para personal na tanungin kung ano ‘yong mga assignments namin,” ngiti na sambit ko. Pinagsiklop ko ang kamay ko sa aking likod dahil nanginginig ang mga ito.

“Assignments? Bakit, wala ka ba kanina sa klase ni Orzon? At saka, may mga kaklase ka para pagtanungan mo. Pero, kay Sir Orzon pa talaga?” kunot noo na saad nito.

“Nandoon po ako. Pero, late po ako at mas okay po kasi na dumiretso sa professor, Ma’am Conie para lalo pang maintindihan. Kung sa mga classmates ko kasi, baka iba ibibigay nila dahil may mga loko–lokong estudyante,” pahayag ko.

“Kahit na–late ka, sana tinanong mo na siya kanina pa sa klase ninyo. Hindi iyong pupuntahan mo pa talaga siya rito sa apartment niya para lang tanungin ‘yang assignment na ‘yan. Baka, may makakita sa ‘yo, iba iisipin nila kahit ‘di ‘yon ang motibo mo,” saad nito sa akin.

Halata ko tuloy ang pagkainis sa boses nito. Hindi naman siguro ito secure sa akin dahil mas maganda ako sa kanya.

Charoot!

“Mag–isip lang ho sila sa akin ng mali, Ma’am Conie dahil wala naman ho akong ginagawang mali. Isa pa, karapatan ko rin naman ho sigurong magtanong ng personal kay Sir Orzon dahil professor ko sila. At wala rin naman ho akong pakialam sa sasabihin ng mga taong pakialamera,” ngiti na depensa ko, dahilan upang tumaas ang isang kilay nito.

“Kahit wala kang ginagawang masama, Ms. Vivoree, iba pa rin ang dating niyon sa iba, lalo na at ang professor mo’y lalaki. Okay lang sana kung babae, eh. Kaya, umuwi ka na at ‘wag mo nang istorbohin si Orzon dahil pagod rin ‘yon,” pagtataboy nito sa akin.

Gusto ko rin sanang sabihin na ‘BAKIT DIN IKAW? KABABAE MO RING TEACHER. PERO, IKAW ANG NANLILIGAW KAY SIR ORZON’ kaso, huwag na lang dahil baka pag–initan ako nito ng ulo, lalo na masama timpla ng hitsuraa nito ngayon.

“Hindi ho ako uuwi, Ma’am Conie at dito ko na lang hihintayin si Sir Orzon sa labas, ” sambit ko. “Um, Sir Orzon! Sir Orzon!” tawag ko.

“Sag— O, ikaw pala, Ma’am Conie,” halos nauutal na saad ni Orzon nang lumabas siya sa pinto.

Nilingon ko si Ma’am Conie at magkasalubong ang kilay nitong tumingin kay Orzon.

“Sinabihan ko na itong estudyante mo na umuwi na. Kaso, gusto ka pa talaga niyang hintayin,” walang ganang saad nito.

“Ma–May kailangan ka ba, Ms. Vivoree?” tanong ni Orzon sa akin.

Kailangan naming mag–ingat na dalawa lalo na at pakiramdam ko’y nakiraramdam din si Ma’am Conie.

“Iyong assignment ho namin, Sir,” sagot ko.

“Ay, ‘yon ba? Pumasok ka dahil hindi mo naman makikita riyan dahil hindi masyadong maliwanag ang street lights. Pasok ka na rin, Ma’am Conie,” ngiti na baling niya rito.

Naunang pumanhik si Ma’am Conie. Hindi ko naman maihakbang ang mga paa ko nang mabilis na bumaba si Orzon. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako papanhik.

“Bitawan mo na kamay ko, dahil baka makita ni Ma’am Conie,” kinakabahan na sambit ko.

“Nasa loob na ‘yon at hindi n’ya na ito maki—”

“Orzon,” pahangos na tawag ni Ma’am Conie sa kanya at nakita nito na magkahawak ang kamay namin, dahilan upang alisin ko ang kamay ko kay Orzon at matalim na tingin ang ipinukol sa akin ni Ma'am Conie.