MY NINONG, MY PROFESSOR, MY LOVER/ R-18

Chapter 6: Nagseselos Si Professor Orzon

“Aw, shít, Orzon! Aaahh! Aaahh!” napangingiwi sa sambit ko.

Nasasarapan ako na nasasaktan dahil may kalakihan ang pagkalalakí niya.

“Fúck, ang sikip mo pa rin, Vivoree, uhhh!” usal niya at tumigil siya paglabas–masok masok niya sa aking bukana. Siniil muna niya ako ng halik at dahan–dahan siyang umulos sa ibabaw ko. “Um, your pūssy is so hot, Vivoree, so hot,” paos na aniya nang pakawalan nya ang labi ko.

“Yeah, and she said, that she likes your penís,” pagbibiro ko dahilan upang mapangiti siya sa akin.

“Yeah, my penís to penetrate your vagína, and focus pressure on the front wall while I'm sliding in and out,” natatawang pahayag niya at muli akong siniil ng halik at nagsimula na siyang maglabas–masok sa butas ko.

“Ooh, Orzon! Make it hard, please!” pakiusap ko, dahilan upang lalo niyang diniinan ang pagkalalakí niya sa akin. “Oh, ang sarap, Prof. Orzon, aahh!” sunod–sunod pa na ungol ko.

Samu’t sari ang nararamdaman ko. Nakikiliti ako na naiinitan at nasasarapan, kaya naman ninamnam ko na lang ang bawat paggalaw ni Orzon sa aking ibabaw.

“It feels so good, Vivoree. . . And you’re fūcking tastier, shít! Umm,” anas niya at pinanggigilan niyang isubo ang utóng ko at pinagsabay niyang dilaan ang mga ito.

“Oh, yeah, yeah, yeah! Uuuhh—sarap, Orzon, ang sarap!” usal ko dahil hindi lang doble ang nararamdaman kong sarao, kundi ay triple–triple pa!

“Shít, I’m cúmming, Vivoree, I’m cúmming! Oohh, yah! Oh, my holy crap!” sambit niya at binilisan niya ang paglabas–masok niya sa lagusan ko.

“Oooh! oohh! Faster, faster! Oh, wow, Orzon! Oohh!” saad ko. Subo–dila ang ginawa niya sa s**o ko, kaya naman napaawang ang labi ko. “Aaahhh! Aaahh!” anas ko at nagsabay kaming dalawa.

“I’m not yet tired, Vivoree,” ngisi niya sa akin. Binuhat niya ako, sabay patuwad sa akin at sinipsip niya ang tínggíl ko.

“Aaahh!” halos pasigaw na sambit ko.

Mahigpit akong napahawak sa upuhan dahil ginawang iyon ni Orzon. Dinilaan niya ang hiwa ko at kinagat–kagat niya ang katambukan ng pùwetan ko.

Pagkatapos ay tumayo siya at walang sabi–sabing ipinasok niya ang naglalaway niyang pagkalalakí sa basang–basang pagkababaé ko.

“Holy, Shít! Shít! Ba’t ang sarap mo, Vivoree? Ba’t ang sarap mo!” hinihingal na aniya at dinilaan ang batok ko.

“uMM. . . “ anas ko.

“You're so fresh and hot like your pússy, Vivoree, umm,” halos pabulong na saad niya and he pushed his manhøod deeper into my womanhøod.

“Um, great, Orzon, great! Aaahh!” anas ko.

"I know you love this, Vivoree, and I'm so delighted I am your first, umm,” sensual na bulong niya at nilamas ang súso ko, kasabay ng paglabas–masøk niya sa bukana ko.

“Aahh, shít! at galing mong maglabas-masok, Orzon dahil pinasasarap mo ang gabi ko,” sambit ko. Inabot ko ang labi niya at sinipsip ko ito.

“Ouch!” ngiwi niya.

“Bad ka, ha,” ngisi niya at pinupog niya ng halik ang likod ko.

Nag–e—enjoy ako sa ginagawa niya sa katawan ko At pakiramdam ko ay nasa ulap kaming dalawa.

“Malapit na naman ako, Orzon,” mahinang saad ko.

“Okay, Vivoree and feel my hard d**k inside your pyssy and you will difinitely enjoy it! At sagad hanggang buto ang mararamdaman mong sarap!” sambit niya at muli niyang binilisan ang kilos niya.

“Um yeah! Oooh! Umm!!” usal ko nang. .

“Orzon!” narinig naming katok ng babae sa labas ng apartment.

“Ma–May tumawag sa ‘yo, Orzon,” kinabahang sambit ko at hinugot ko ang pagkalalakī niya at nagtago ako sa likod ng upuhan.

“Orzon, buksan mo ‘tong pinto,” narinig kong saad pa ng babae at pamilyar ang boses nito.

Inayos ni Orzon ang nagusot na cover ng upuhan at pinulot niya ang hinúbad kong bestida ko at inilagay niya iyon sa basket. Dapat, ibinigay na lang niya sa akin.

“Lalabas na ‘ko, Connie,” sagot niya at ikinubli ko naman ang katawan ko.

“Ba’t ang tagal mong buksan ang pinto, Orzon? May kasama ka ba dahil parang may naririnig akong umuungøl kanina,” narinig kong tanong ng professora.

“Um, wala akong kasama, Connie at baka guni–guni mo lang ‘yon. Gumagawa kasi ako ng lecture ko para bukas,” narinig kong paliwanag niya kay Ma’am Connie.

“Dinalhan kita ng pagkain, Orzon. Pero, tayaka, hindi mo ba ‘ko papasukin?” untag nito.

“Um, pasok ka. Pasensya ka na dahil makalat ‘tong apartment ko,” aniya sa kausap.

Narinig ko ang tunog ng heels ni Ma’am Connie papasok dito sa loob, dahilan upang lalo akong kabahan.

“Akala ko kasi, pupunta ka sa birthday ni papa. Nakailang miscalls na ako, pero hindi mo naman sinasagot ang tawag ko,” pabebe na saad ni Ma’am Connie.

Halata tuloy sa babaeng ito ang pagkagusto kay Orzon, dahilan upang mapailing ako.

“Hindi ko pa na–check ang phone ko, Connie. Kaya, pasensya ka na at pakisabi kay Tito Jerry na happy birthday,” pahayag niya.

“Hindi pa nga ako umaalis, pero, nagha–happy birthday ka na. Parang gusto mo na tuloy akong umalis niyan,” maarteng saad ni Ma’am Connie.

Sinilip ko ang mga ito sa maliit na siwang ng upuhan at kitang–kita ko ang paghaplos ni Ma’am Connie sa mukha ni Orzon, pababa sa kanyang dibdib.

“Connie,” saway ni Orzon.

“Alam mong gusto kita, Orzon at naghihintay lang ako na ligawan mo ‘ko,” pahayag nito.

“Alam mong priority ko pa ang magulang ko, Connie dahil alam mo naman na marami pa kaming utang sa iba’t ibang tao at nakasangla pa ang bukiran namin. Kapag niligawan kita at malalaman ‘yon ng papa mo, ipapaasawa ka niya sa akin kahit biro–biro lang niya ‘yon. Wala pa ‘kong maipagmalalaki sa ‘yo dahil wala pa ‘kong naipon, kaya ayaw muna kitang ligawan,” narinig kong depensa ni Orzon.

Tila, para akong nasaktan sa narinig kong ‘yon. Iyong term na ‘MUNA’ ibig sabihin ay may balak talaga si Orzon na ligawan si Ma’am Connie. Sabagay, pareho silang professor. Pero, ba’t nakikipagséx siya sa akin?

“Ang tanga mo, Vivoree! Ginagawa kang séx toy ni Professor Orzon!” sigaw ng isipan ko.

Pero, hindi dapat ako mainis o magalit dahil wala namang kami! Kundi’y pinapawi ko lang problema ko sa pamamagitan ng pakikipagsxx sa kanya.

Kaso, ba’t ako nasasaktan?

“Magtulungan tayo, Orzon dahil panahon na rin siguro para mag–asawa ka’t magkaanak. Oo, alam kong priority mo magulang mo, pero pa’no ka naman? Tumatanda ka na, kaya kailangan mo ring lumigaya. Isa pa, kung maging mag–asawa na tayo, hindi naman natin sila pababayaan, ‘di ba?” maawtoridad na pahayag ni Ma’am Connie.

“I know, but not now, Connie,” malungkot na saad naman ni Orzon.

“Kailan pa, Orzon? Kailan pa?” muling tanong nito, ngunit bumuntong–hininga lang si Orzon.

“Umuwi ka na, Connie dahil anong oras na at may pasok pa tayo bukas,” aniya.

“Hindi mo ba narinig na umalis na si Mang Pedring, dahil ang gusto ni papa ay ihatid mo ‘ko,” saad nito. Tumingin si Orzon sa pinagtataguhan ko. Sana, tumanggi siya, pero tumayo siya at kinuha niya ang jacket niya na nakasabit. “Hindi mo talaga ako matitiis, Orzon,” tuwang sambit ni Ma’am Connie at hindi ko inaasahan ang paghalik nito sa labi ni Orzon.

“May pagkamalandi pala ang bruha!” bulong ng isipan ko.

Lumabas na silang dalawa at narinig ko ang pag–alis ng motor. Lumabas na rin ako sa pinagtataguhan ko at huminga ako nang malalim. Kinuha ko ang bestida ko at isinuot ko na ito.

Kinuha ko na rin ang sling bag at flat sandals ko na tinabunan ni Orzon. Isinuot ko na ito at isinukbit ko na sa balikat ko, saka na ako lumabas.

Nangingilid ang luha kong nilisan ang apartment niya. Pero, kasalanan ko naman kung bakit.

Sumakay na ako sa taxi at umuwi na ako. Pagdating ko sa bahay ay pátay na ang ilaw sa loob at tanging sa labas lang ang may liwanag.

Locked na rin ang gate, kaya umakyat na lang ako. Subalit, pagkababa ko’y naihampas ko ang daliri ko sa cactus plant, dahilan upang magsugat ito.

“Shít!” sambit ko. Naglakad na ako papasok sa bahay at dahil locked na rin ito ay umikot ako at sa bintana na lang ng kuwarto ko, ako dumaan dahil hindi ko ito ni–lock kanina.

Nagbihis na ako at humiga na. Ngunit, hindi ako dalawin ng antok. Nagring ang phone ko, at si Orzon ang tumatawag, pero hindi ko ito sinagot, hanggang makatulugan ko na ang phone ko.

ALAS CINCO y media nang magising ako. Naghanda na ako sa pagpasok ko at kasabay ko sila mommy at daddy sa almusal.

“Susunduin ka ni Favien dito dahil nagtext siya sa akin,”imporma ni daddy.

Hindi ako sumagot sa sinabi nilang ‘yoin dahil mag–aaway lang kami. At maya’t maya nga’y nandito na si Favien.

“Hello po, Tito, Tita,” bati nito.

“Sumakay ka na, Vivoree para hindi kayo ma–late,” saad naman ni mommy.

Humalik pa ako sa mga ito at sumakay na ako sa kotse ni Favien.

“Gumaganda kang lalo, Love. Ako ba inspiration mo?” tanong nito sa akin dahilan upang magsalubong ang kilay ko.

“Huwag kang feeling, Favien,” gagad ko.

“Sa totoo naman dahil aminin mo man o hindi ay in love ka pa rin sa akin,” pagmamalaki nito.

Umiling na lang ako at ayaw ko na itong patulan dahil nakakaubos ng pasensya.

Pagdating namin dito sa campus bumaba na ako, ngunit hinabol ako ni Favien.

“Sabay na tayo, Love,” saad nito, sabay hawak sa kamay ko.

“Wala na tayo, Favien, kaya bitawan mo ang kamay ko,” maawtoridad na sambit ko.

“Hindi ko bibitawan ang kamay mo, Love. Saka, deserve ko naman siguro ng second chance, right?” gagad nito sa akin. Hinila niya na ako patungo sa subject ko at nakapagtataka na rito rin ang gawi niya. Nakita kong parating na rin si Orzon, pero hindi niya kami pinansin, kundi pumasok na siya sa loob. “Magclassmates na tayo, Love dahil lumipat ako kahapon,” ngiti na imporma niya sa akin, kaya naman napaawang ang labi ko.

Pumasok na kaming dalawa sa loob. At nagulat si Clara pagkakita nito kay Favien. Pilit kong inaalis ang kamay ko sa kamay ni Favien, pero mahigpit ang pagkahahawak nito sa akin.

“Ang kamay ko, Favien dahil si Rain ang katabi ko,” matigas na sambit ko.

“Ako ang katabi mo, Vivoree at sa likod tayo dahil namis kita ng sobra,” pahayag niya at narinig iyon ng mga classmates namin, dahilan upang magkantiyawan ang mga ito.

Tumingin naman ako kay Orzon at masamang tingin ang ipinukol niya sa akin.

“Okay, Class, let’s pray. Um, Rain, you’re the opening prayer,” baling ni Orzon kay Rain. Nagdasal kaming lahat at nagsiupo na rin. “So, you have a new classmate. What’s your name, Hijo?” ngiti na tanong niya kay Favien.

“My name is Favien Zorola, and my grandfather is one of the university's board members. And Vivoree is my girlfriend, and soon to be my fiancee,” ngiti na pahayag ni Favien, dahilan upang magpalakpakan ang mga kaklase ko. Nakita ko naman ang pagngiti ni Orzon, pero alam kong peke lang ‘yon.

“Sit down. And I just wanted to clarify that the grade I give you here is based on your performance, not on who your relatives are in politics or how affluent you are. Straight forward rin ako at hindi ako nagbibigay ng mataas na grade sa mga estudyanteng hindi naman deserving. At nambabagsak din ako,” walang prenong pahayag niya sa amin.

“Ang tanong, Prof. Deserve mo rin bang magtrabaho rito sa exclusive university kung iyang sapatos mo’t bag mo ay kupas na at namamalat na?” sarkastiko na sambit ni Favien dahilan upang magtawanan ang ibang kaklase ko.

“Yown, oh!” palakpak ng mga iba, kaya naman napatingin ako sa suot na sapatos ni Orzon, hanggang sa itim na bag niya at luma na nga ito.

“Hindi naman sukatan ang materyal na bagay para ‘di makapagturo si Sir Orzon dito, Favien. Dahil kung ‘yon ang pagbabasehan, talagang ‘di siya matatanggap. Pero, dahil matalino siya at may didikasyon ay tinanggap siya rito,” pahayag ko at pilit kong inalis ang kamay nito sa kamay ko.

“Tama!” sang–ayon naman ng ibang kaklase kong babae, kaya lihim akong napangiti.

“That’s your opinion, Mr. Zorola. At saka, paborito ko itong isuot dahil may sentimental value ang mga ito sa akin. At pahalagahan natin ang bawat ibinibigay sa atin ng ating minamahal kahit iyan man ay mahal o mura at maliit man o malaki. Accept and appreciate it. So, let's start our lesson.

Yesterday, we studied marketing. pero hindi natin ‘yon natapos. Ms. Vivoree further stated that marketing is divided into three fundamentals: traditional marketing, digital marketing, and social media marketing. Can you give me at least three examples of traditional marketing? Or types of marketing. Um, Mr. Zorola. 10 types ‘yan, pero tatlo lang ibibigay mo at ipaliliwanag mo,” ngiti na tawag niya kay Favien.

“Wala ako rito kahapon, Sir, kaya hindi ko masasagot ang tanong mo,” sagot nit.

“Okay. You were not here yesterday, pero alam kong ni–discuss na ito sa inyo sa ibang section. Kahit, isang sentence lang, Mr. Zorola para may mailagay na ‘kong points mo,” ani Orzon.

“I told you, wala ako so hindi kita masasagot,” gagad ni Favien.

“Ba’t hindi mo na lang sabihin na hindi mo alam ang sagot, hindi iyong idadahilan mo na wala ka rito kahapon. At kinuha n’yo ang kursong ito, kaya sana’y nag–aaral din kayo sa bahay ninyo. Huwag n’yong idepende lang sa guro ang knowledge ninyo, dahil mahalaga pa rin ang self study,” pahayag ni Orzon, kaya naman naikuyom ni Favien ang kamay nito.

“Ang yabang mong professor, eh, taé ka naman!” gagad ni Favien.

“Favien!” saway ko.

“Pagbibigyan kita ngayon, Mr. Zorola, pero sa susunod ay ipatatawag ko na ang magulang mo. Kung gusto mo naman ay ang lolo mo,” ngisi na saad niya.

“You can’t do that dahil baka ikaw pa paalisin nila rito,” pagbabanta naman ni Favien.

“Okay, Mr. Zorola and forget about that dahil mauubos lang ang oras natin kapag pinatulan pa kita. So, here are some types of traditional marketing methods and how they can still be highly effective for your businesses. Billboards are still very common now like they were in the 80s, whether it has been printed or hand printed. They are known for being image focused with a little amount of text, as eye-catching images are a great way to raise brand awareness. And it can create a beneficial long-term effect in comparison to short-term sales.

How about direct mail? Direct mail is something consumers really connect with. Direct mail is highly valuable for its creativity and personalization for a targeted audience. Mas okay rin na magdirect pm tayo sa mga consumers dahil mas maiintindihan nila ang naka-print doon at maipaliliwanag pa nating mabuti sa kanila. And the next one are flyers and brochures also normally handed out in most establishments, such as shopping centres and streets. Consumers value these methods due to the special discounts and offers that become available.

flyers and brochures can introduce your business to opportunities to help your business grow. At kapag may flyers at brochures tayo’y hindi na rin tayo mahihirapan pang magsales talk dahil nandiyan na mga impormasyon ng business ninyo. Pero, dapat ay informative para hindi malito ang mga consumers,” mahabang pahayag ni Orzon, kaya naman napangiti ako.

Clear at detalyado ang paliwanag niya. At nagbigay siya ng hand outs sa amin.

Binasa namin ito and after that ay naglong quiz kami.

“Okay, pass your paper,” ngiti niya at ibinigay namin ang aming papel. Pero, hindi man lang niya ako nginitihan.

Nagpaalam siya sa amin na hindi man lang niya ako nilingon.

PAGSAPIT ng ilang oras ay naglunch na kami at hindi ko kasama si Rain.

Nakasabay ko si Orzon sa canteen, pero hindi pa rin niya ako iniimiikan. Ako dapat ang umastang ganito, pero siya ang galit.

“Love,” sambit ni Favien at inakbayan ako nito. Ngunit, inalis ko ang kamay nito sa balikat ko. Tumayo na ako at iniwan ko ito, pero sinundan pa rin ako. ‘Wag mo ‘kong pahihiyain, Vivoree,” matigas na sambit nito.

“Hindi kita pinahihiya, Favien. Ba’t kasi lapit ka nang lapit,” gagad ko.

“At anong gusto mo, ha!” sigaw niya sa akin.

“Don’t talk to her like that kung ayaw mong sa guidance counselor ang bagsak mo,” narinig naming saad ni Orzon, dahilan upang lingunin namin siya.

“Huwag kang mangialam dito, Prof. Orzon dahil usapang magjowa ito! At wala na tayo sa classroom mo, kaya lumayo–layo ka kung ayaw mong mabasag ‘yang mukha mo!” pagbabanta ni Favien.

“Kahit wala na tayo sa classroom ko, nasa loob pa rin tayo ng campus, kaya dahan–dahan ka sa pagbabanta mo sa akin, Mr. Zorola,” mariin na sambit ni Orzon.

“Pakialamero kang professor ka!” suntok ni Favien sa kanya, dahilan upang sumalampak siya at tumakbo naman si Favien palayo sa amin.

“Or—Sir Orzon,” sambit ko. Gusto ko siyang lapitan, pero nakatingin sa amin ang ibang estudyante. Nakita ko rin na umangat na ang swelas ng sapatos niya.

“I’m okay,” sambit niya. Tumayo siya at iniwan na ako.

“Ba’t ang lamig ng pakitutungo sa akin ni Orzon?” kausap ko sa sarili ko.

Bumuntong–hininga ako dahil naguguluhan ako at nasasaktan ako sa ginagawa ni Orzon sa akin.

Pagkatapos ng ilang oras na klase ay pumunta na kami sa klase ni Orzon. Napansin ko ang sapatos niya at may rugby na iyon. Nagdiscuss siya sa amin about sa sports at sayaw. Pinagquiz niya kami at binigyan niya kami ng assignment at ni–dismiss niya na kami.

“Sumabay ka na sa akin, Love,” ani Favien sa akin at tiyak kong narinig ‘yon ni Orzon.

Nagpaalam na ako kay Rain at sumabay nga ako kay Favien. Pagdating ko sa bahay ay agad akong nagbihis. Kinuha ko ang backpack ko at sumakay ako sa kotse at ako na mismo ang nagdrive dahil maya pa naman uuwi sina daddy.

Tinungo ko ang apartment ni Orzon, pero wala pa siya rito. Sumulyap ako sa side mirror at nakita ko na parating na siya, kaya naman inayos ko ang sarili ko at nagpahid ako ng liptint. Ni–parking niya ang motor niya at bumaba naman ako.

“Orzon,” sambit ko, dahilan upang lingunin niya na ako.

“Anong ginagawa mo rito? Ikaw pala nakasakay sa kotse na ‘yan,” malamig na saad niya sa akin.

“Iniiwasan mo ba ako, Orzon? Ba’t pakiramdam ko, nilalayuhan mo ‘ko na ako dapat ang gumagawa niyon dahil sa pang–iiwan mo sa ‘kin kagabi at sumama ka kay Ma’am Connie,” matigas na sambit ko.

“Hindi kita iniwan dahil narinig mo naman ang sinabi ko kay Connie. I'm calling you so I can explain, but you didn't answer your phone.,” walang ganang pahayag niya.

“Dahil naiinis ako, sa ‘yo kaya hindi ko sinagot!” depensa ko.

‘De nagtext ka man lang sana sa ‘kin na nakauwi ka na! At sinabi mo sana na naiinis ka, at least, sinagot mo ang phone calls ko, hindi ‘yong nag–aalala ako, sa ‘yo!” gagad niya.

“Mainit na ulo mo sa lagay na ‘yan, ha! Ni hindi mo nga ako kinausap kanina, ‘di ba!” asik ko.

Umiling siya. “Papa’no kita kakausapin, eh, kasama mo boyfriend mo.”

“Hindi ko na siya boyfriend, Orzon dahil Ex–boy—

“Hindi mo na siya boyfriend? Hindi na? Tsk! Hindi iyon ang nakikita ng dalawang mata ko, Vivoree! The way na nakipagho–holding hands ka sa kanya’y nakapu–pútang ina! Tapos, sasabihin mong ‘di mo siya boyfriend! Sinong niloloko mo!” asik niya.

“Iyon ang totoo, Orzon! At hindi ka dapat magalit ng gan’yan!” protesta ko.

“Fúcking bullshít, Vivoree! Fūcking bullshít dahil nagseselos ako sa Favien na ‘yon! And I hate myself na tinamaan ako sa batang katulad mo na estudyante ko pa!” pagbubunyag niya dahilan upang mapaawang ang labi ko.