Chapter 10: Just Insert It, Orzon.

1301 Words
“Aaahh!” usal ko nang kagat–kagatin ni Orzon ang utóng ko, kasabay ng paghaplos niya sa aking pagkababaé na ang hatid nito ay ligaya sa akin. “Oh, I love your fúcking nipplés, Vivoree and "I am going to líck it and líck it more,” pausang aniya at muling dinilaan ang utóng ko. “Oohh!” anas ko. Pakiradam ko’y taon kaming hindi nagkita ni Orzon dahil sabik na sabik na naman siya sa katawan ko at ganoon din naman ako sa kanya. Humawak ako sa upuhan dahil sa sensasyong nararamdaman ko. Bumaba ang labi niya sa puson ko at ginawa niyang cotton buds ang dila niya dahil sa pagkalikot niya sa pusod ko. “Umm. . . ” usal ko pa. Ibinuka niya ang hita ko, at para na naman kaming nag–uumpisa sa una dahil close na close ito at umatake ang hiya ko sa kanya. “Why did you close your thighs, huh?” mahinang aniya sa akin. “Eh, ano, eh. . . bi—bigla akong nahiya,” kiming sagot ko, dahilan upang matawa siya sa akin. “I've seen your pūssy a few times already. kaya huwag ka nang mahiya sa akin,” ngisi na sambit niya. “Basta’t huwag mong titigan, ha? Kasi, baka mamaya niyan, tititigan mo. Sige ka, magkaroroon ka ng kokolete,” pagbabanta ko. “Kahit hindi ko naman ito tingnan, alam ko na hitsura nito,” muling ngisi niya. “Ibuka mo na dahil baka naging pirana na ito. No’ng una kasi, mukha pa itong nakasimangot na tulingan. Tapos, no’ng twice tayong magséx, nakangiti nang flying fish ito. Kaya, gusto kong i–check kung nakatawang tambakol na,” saad niya, sabay tawa nang malakas, kaya pati ako’y natawa na rin sa kanya. “Grabe ka sa tulingan. Eh, talaga namang nakasimangot ‘yon. Tapos, iyong flying fish, talagang nakangiti kasi nga, lilipad na. At ngayon naman ay tambakol na at masaguwa naman ‘yon dahil nakatawa. Ang bad mong professor,” irap ko. “Sa ‘yo lang naman. But, let me see your baby pússy para mawala pagod ko sa buong araw na pagtuturo dahil sa tigas ng ulo ng mga estudyante,” aniya sa akin. Ngumiti ako sa kanya. At ako na rin mismo nagbuka ng hita ko. “Fúck!” sambit niya at tinitigan niyang mabuti ang pagkababaé ko. “Let me taste it again dahil gutom na ‘ko at ito na talaga dinner ko, para lalo akong mabusog,” pagbibiro niya at dinilaan ang nuts ko. “Shít!” anas ko at heto na naman siya dahil hindi na naman niya tinigilang tikman ang hiyas ko. “Can I insert one finger inside your hole, Vivoree?” halos pabulong na sambit niya. “You don’t need to ask me, Orzon just insert it,” awtoridad na saad ko. At hindi na siya nagpatumpik–tumpik pa at ipinasok niya na ang isa niyang daliri sa butas ko. “Um, shít, Orzon! Fúcking yes, aahh!”usal ko, “Does it hurt? Tell me if it’s hurt, then I’m gonna wipe out,” aniya sa akin. “No, I’m not getting hurt, kundi nasasarapan ako, Orzon,” pahayag ko, dahilan upang ngumiti siya sa akin. He moved his mouth closer to my womanhøod and kissed it, which made me even more nervous and excited. He licked my crotch, moving towards my clitorīs and my hole at ni-finger niya ito. “Oh, yes, Orzon, uuhh!” anas ko, hanggang malabasan ako. “Um, I love your juice, Babe,” pausang aniya at isinubo ang daliri niyang ipinasok sa butas ko at pum’westo na siya ibabaw ko, sabay pasok ng malaki niyang alaga. “Uuuhh!” ungol naming dalawa . “I don't want to prolong this, Vivoree andI want to feel your wet pūssy again,” sambit niya at naglabas–masok na siya sa bukana ko, kasabay ng pagsubo niya sa ut0ng ko. “Oh, holy yes! Yes! Ooh, Orzon! Aaahh!” sunod–sunod na sambit ko at sabay kaming nalabasan ng mainit na likido. “Oh, it’s fúcking great! Uuuhh!” anas niya nang may kumatok sa bintana, kaya naman napalingon kami rito. “May nakapansin yata ng pag–uga ng kotse,” ngisi na aniya. “Pa’no, kaunti na lang halos magiba itong kotse sa pag–ulos mo,” irap ko, dahilan upang matawa siya. “Siyempre, para sagad na sagad at feel na feel mo ang tt ko,” muling ngisi niya sa akin. Isinuot niya na ang saplot niya at isinuot niya sa akin ang damit ko at pakiramdam ko, para akong batang binibihisan niya. Binuksan niya ang bintana at batang namamalimos paka kumakatok, kaya binigyan niya ito ng bente. “Salamat ho, Kuya,” saad nito at tumakbo itong umalis. “Sa mall tayo at do’n na tayo kumain. Sagot ko, at huwag ka nang umangal pa,” aniya sa akin. “Nakahihiya sa ‘yo kung ikaw sasagot ng dinner natin,” aniya. “Ngayon lang ito, Orzon,” giit ko sa kanya at pinaandar ko na ang kotse a binaybay na namin ang daan patungong mall dahil alas diyes naman sila nagsasara. Nagcommute lang si Orzon, kaya hindi siya naka–motor ngayon. Bumaba na kami at para kaming estranghero na hindi namin kilala ang isa’t isa dahil baka may makakita sa amin dito. Tinungo namin ang fast food chain at dito na kami nagdinner na dalawa. Palinga–linga pa ako dahil baka may makakita sa amin. Ayaw ko rin namang magulo ang buhay ni Orzon, lalo na at unti–unti kong nalalaman ang tunay niyang pagkatao. “Tikman mo ‘to, Babe,” wala sa sariling sambit ko, kaya naman kumunot ang noo niya. “Orzon, pala,” kiming sambit ko. Ngumiti siya. “Pakiulit mo nga ‘yong tawag mo sa ‘kin.” “Eh, nahihiya ako,” irap ko. “Narinig ko ‘yon, kaya ulitin mo,” pagpumimilit niya. “Babe nga,” gagad ko, sabay iwas ko sa kanya. Nagulat pa ako dahil hinalikan niya ang labi ko. “Orzon,” protesta ko. “May kanin kasi sa mukha mo,” muling ngiti niya. “May kanin sa mukha ko, pero labi ko naman ang hinalikan mo,” gagad ko. “Bakit, ayaw mo?” ngisi niya sa akin. “Mag–iinarte pa ba ako? Siyempre, gusto,” kinikilig na sagot ko at hindi ko na naman inaasahan ang muling paghalik niya sa labi ko na agad kong tinugon dahil ang sarap ng labi niya. “Kung puwede lang na sa apartment ka na tumira at magstay ay ginawa ko na,” pahayag niya nang muling maghiwalay ang labi namin. “Bakit, gusto mo ‘kong magstay sa apartment mo?” untag ko. Hinaplos ko ang pisngi niya at dinama naman niya ang kamay ko at hinalik-halikan ito. “Para hindi na tayo maging ganito. Iyong nagtatago tayo sa tao. Kaso, mahirap din dahil laging pumupunta si Conie roon. Baka lalo siyang magtaka,” malungkot na sambit niya sa akin. “Magtiis muna tayo, Orzon at alam kong marami pa tayong pagdadaanan,” saad ko sa kanya. Pagak siyang ngumiti sa akin. Masaya kaming lumabas sa fast food chain nang. . . “Vivoree? Sir Orzon?” sambit ng babaeng nasa likuran namin, dahilan upang lingunin namin ito at napalunok ako nang mapagsino ito. “Cla–Clara,” kinabahang sambit ko. Palipat–lipat ang tingin nito sa amin, kaya alam kong kabado rin si Orzon. “Ikaw pala, Ms. Clara," ngiti ni Orzon dito. “Magkasama kayong dalawa? Kayo ba 'yong naghahalikan sa fast food chain?” sunod-sunod na tanong nito, dahilan upang hindi kami agad makasagot ni Orzon.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD