Chasing Hearts

Chapter Six: One Step Closer + Does Not Exist

                                                Chapter Six: One Step Closer + Does Not Exist

Ellaine May Frias' Point of View

    Katulad ng nakagawian, maaga akong gumising para ipagluto ang asawa ko kahit pa di niya ito pinapansin. Oo, alam kong nasa isipan niyo. I know masyado akong tanga para gawin pa ito but I can't help it. Kahit na alam kong hindi niya pinapansin ang mga  ginagawa ko ay patuloy pa rin ako. Kahit papaano ay umaasa akong mapansin niya ang mga ito, na mapansin niya ako. I decided to cook pancakes. May nakita kasi akong Pillsburry sa may cupboard. As I'm making pancakes, my phone vibrated indicating that I have a text message. Kinuha ko ito sa table at binasa ang text message.

From Joward:

Hi May! How are you? Nakauwi na ko galing Bacolod! I have pasalubongs for you. Mga favorites mo itong dala ko. Lets hang out. I miss you.

Napangiti ako. Jowardv s my elementary and highschool friend. Halos 3 months siyang nawala. Masyado kasing gala itong lalakeng ito. Kung saan-saan nakakapunta.  I immediately replied to him.

To Joward: From me:

Buti naman umuwi ka na. Akala ko doon ka na titira eh. Lets see each other mamayang lunch? Libre mo ako ah.

From Joward:

Sure no prob. If you want sama mo sila Dino and Louisse. They also have pasalubongs from me.

To Joward: From me:

Sure, I'll text you na lang kapag sumama sila.

After a minutes, he replied and said "okay". Inihanda ko na ang hapag. I put butter and honey syrup sa pancake. Narinig ko ang mga yabag ni Theo pababa. Akmang lalabas siya ng bahay ng bigla siyang nagtungo dito sa may kusina at tiningnan ang lamesa. Umupo siya at nagsimulang kumain. Aba himala! "Gusto mo ng kape?" tanong ko. Nilunok niya muna ang kinakain niya bago siya sumagot. "No, but hot chocolate will do,"  he said. Dali dali akong gumawa ng hot chocolate. I hope na sana magustuhan niya ito. "It's good," he said ng tinikman niya ang tinimpla ko. Napatango-tango pa siya and I can see the satisfied siya sa ginawa ko. "Ito ang favorite breakfast ko. Pancakes and hot chocolate,"  dagdag pa niya then he flashed a smile. Napatulala ako sa nakita ko, this is the very first time na ngumiti siya sa akin. Hindi ko tuloy mapigilang ngumiti dahil sa kilig na nararamdaman ko. Oo, kinikilig ako. Parang gusto ko lumuhod sa Qiuapo ngayon at magpasalamat kay Lord dahil mukhang ibinigay na niya sa akin ang kahilingan ko.

Theo Monteverde's Point of View

    "Whats up guys?" she said at umupo sa tabi ni Louisse na katapat ko lang din. Ang lakas ng kabog ng puso ko dahil sa kanya dagdagan pa ng alak na iniinom ko ngayon. After four years at last I finally see her. Kung maganda na siya noon mas lalo siyang gumanda ngayon. Bumagay sa bilugan niyang mukha ang short hair, mrdyo naging chubby na din siya kumpara noon na payat siya. Maaliwalas ang kanyang awra, tila naging maganda naman ang naging buhay niya sa nakalipas na apat na taon. "Where have you been Ellaine? Ang tagal naming walang balita sayo," Henry said. Inabutan siya ni Loiusse ng teqilla at ininom naman niya ito bago sumagot. "I've been to Italy. Nagtayo ako ng business doon," sagot niya. "Babalik ka pa doon?" tanong ulit ni Henry at umiling siya. "No, i decided to build my business here. Tagal ko na din kasing nagpakalayo-layo," sagot niya. "So you're not leaving again? You will staying here for good?" Cerces ask her. "Paulit-ulit?" at nagtawanan sila. Namuhay ang pag-asa sa puso ko nang marinig na hindi na siya aalis ulit. She will be staying here. Nagtama ang mga mata namin. Ramdam ko kung gaano ako kasabik sa kanya. I want to hug her and kiss her. But nagulat ako when she rolled her eyes to me. Galit pa rin siya sa akin. I know it's not easy to forgive me, kaya nga gagawin ko ang lahat para bumalik siya sa akin. Hindi ko sasayangin ang pagkakataong halos abot-kamay ko na lamang siya. 

    Hindi niya ako kinausap through out the night. Para bang I don't exist in this world. Lahat sila ay kinausap niya except me. Iniiwasan niya ako and I expect that. Expect ko ng makakatanggap ako ng cold treatment sa kanya, just like what I did to her years ago. It feels like I taste my own medicine.    "Sistaret! Si Ethan tumatawag sa akin!" biglang sabi ni Dino at pinakita ang phone niya na patuloy sa pagriring.    "Akin na!" Ellaine said at halos agawin na niya  ang phone. "Hello baby?...... I'm sorry I left my phone sa house... Okay... I miss you too... Take care ha?... Can't wait to see you... I love you... Always... Bye!" at binalik na ang phone kay Dino. "Ano sabi ni Ethan?" tanong nito sa kanya. "Kinamusta lang ako. Kanina pa daw niya ako tinatawagan pero walang sumasagot. Alam mo naman siya, super protective, noong nasa Italy ako ultimo pagbili ko sa grocery ay talagang tatanungin niya," sagot niya at nagtawanan silang dalawa. "Aww, Ethan so sweet," "I know right! " "Wish i have someone like Ethan," napatingin sila kay Louisse na nakapangalumbaba. "Naku Louisse, one in a million si Bebe Ethan. Kay Ellaine lang siya," sagot ni Dino sa kaibigan. "Eh di ikaw na may Ethan! Maghahanap ako just like Ethan!" "Nah, Ethan is only one. Walang kapares," Ellaine said and I can see happiness in her eyes. Am I too late? Did she finally have someone? Did she finally found someone? Do I still have a chance?

    Whose Ethan? Is she with somebody else now? Nakamove on na ba siya? No. I won't let that happen. I will do everything to win her back at kung sino mang Ethan 'yan, I will wring his neck for getting Ellaine from me. Hindi pa man siya kasal, I can still get her back. Kung kinakailangang kidnapin si Ellaine at itago I will do.