NAPAMULAT si Marissa nang marinig ang pamilyar na tinig ng kanyang relo. Alas singko na naman ng umaga. Pinatay niya ang ingay at ipinikit muli ang mga mata. Unti-unti na siyang nahihimbing nang may kakaibang tunog na naman siyang narinig. Binuksan niya ang kanyang mga mata at hinanap ang pinanggagalingan ng tunog na iyon.
Bumangon siya at binuksan ang pinto ng kanyang kwarto. Doon na naging malinaw sa kanya kung ano ang tunog na iyon. Isa iyong musika na likha ng pagtugtog ng piano.
Napapikit siya sa ganda ng musikang naririnig. Simple ang mga nota pero malamyos ang hatid na musika niyon sa kanyang tenga. Ramdam niya ang lungkot sa tono pero tila iyon pa ang mas nakaganda sa musika niyon. It was ethereal, sweet and sad all at the same time.
Sinund
