คอนโด....
ตั้งแต่เมื่อคืน คุณเจตก็ไม่ได้กลับมาที่คอนโด ฉันจึงจัดสินใจเก็บเสื้อผ้า 2-3 ชุด หยิบสมุดฝากครรภ์ จังหว่ะมีสายเข้ามาพอดี
"ว่าไงแก ฉันจะเสร็จแล้ว แกพร้อมหรือยัง"
"อืม ฉันรอแกข้างล่างนะ "
"โอเคฉันจะรีบไป"
พรึ้บ...
เสียงสมุดฝากครรภ์หล่น ฉันหยิบขึ้นมา โดยไม่รู้ว่า ใบเสร็จรับเงินของโรงพยาบาบได้ปลิวไปที่ใต้เตียง ฉันก้มลงหยิบแล้วรีบยัดใส่กระเป๋า ต้องไปแล้วจริงๆสินะในที่สุดวันนี้ก็มาถึง น้ำตาไหลอาบแก้มลงมา ฉันเช็ดน้ำตาออกและรีบเดินออกจากห้องทันที
เจษ:
หลังจากที่วางสายกับวิว ผมได้คุ่ยงานกับคุณ ดารินเรียบร้อย ซึ่งคุณดารินกับผมได้อยู่ฉลองกันจนดึก และต่างคนต่างเมา คุณดารินได้เสนอให้ผมไปนอนที่ห้องของเธอ แต่ผมปฏิเสธ ตอนนี้ผมเมามาก คุณดารินได้กลับบ้านของเธอไป ส่วนผมจำได้ว่า กำลังเดินไปที่รถ แต่แล้วภาพก็ตัดไป ตื่นมาอีกทีก็เกือบ 9 โมง ซึ่งผมนอนอยู่ที่รถของผมเอง ผมจึงรีบขับรถกลับไปที่คอนโด ปานนี้วิวคงจะรอผมอยู่แน่ๆ
"วิว วิว วิว อยู่ใหนอะ" ไม่มีเสียงตอบรับ เปิดประตูเข้าไปเจอแต่ห้องว่างเปล่า ไม่เปิดแอร์ ไม่มีการใช้งานห้องมา3-4 ชม.แล้ว
"ไปใหนนะ" ผมรีบกดโทรศัพโทรออกหาวิสทันที
(เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้)
"อะไรกันว่ะเนี่ย กล้าดียังปิดเครื่อง ไปใหนทำไมไม่บอกว่ะ "
ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด....
(ว่าไงคับ ไอ้คุณเจต ลมอะไรหอบให้มึงโทรมากูคับบ)
"วิว อยู่กับมึงป่ะ"
(อ้าวไอ้ห่า เลขามึง จะมาอยู่กับกูได้ไง เกิดไรขึ้นว่ะ)
"เมื่อคืนกูไปคุ่ยงาน เมามากเผลอหลับไปบนรถ ตื่นเช้ามากูก็รีบมา แต่วิวไม่ได้อยู่ที่ห้องว่ะ"
(อ้าวไอ้ห่า มึงทำแบบนี้ได้ไงว่ะ ไม่ใช่น้อง น้อยใจมึงหนีไปแล้วหรอ)
"กุไม่รู้ มึงติดต่อ วรรณนา ได้ป่ะ กุไม่มีเบอร์ว่ะ"
(กูจะลองโทรให้ เดี๋ยวกูโทรกลับไปบอก)
"อือ..."
ครื้น...ครื้น....
"อืม เป็นไงบ้าง"
(ติดต่อ น้องวัน ไม่ได้ว่ะ ปิดเครื่อง หรือจะไปด้วยกันว่ะ)
"แมร่งเอ้ย แล้วไปใหนกันว่ะ"
(แล้วกูจะรู้ใหม มึงโทรหาพี่หมอยัง เผื่อพี่หมอรู้)
"เอ่อ กูจะลองโทรดู"
ตู๊ด....ตู๊ด......ตู๊ด....ผมไม่ว่างรับสายในขณะนี้เดี๋ยวผมติดต่อกลับครับ!!!!!.....
"แมร่งเอ้ย หายไปใหนว่ะ "
ผมเปิดตู้เสื้อผ้าของวิวดู ชุดและกระเป๋าหายไป ถึงไม่หายไปหมด แต่เป็นชุดที่วิวชอบใส่ และที่สำคัญชุดพวกนั้นเธอซื้อเอง นี้อย่าบอกนะว่า เธอหนีผมไปแล้วจริงๆ
ครื้น...ครื้น...
"พี่หมอ วิวอยู่กับพี่ป่ะ"
(อ้าวไอ้นี้ เมียหายมาถามกับกู ยังไงเนี่ย มึงทำเมียหายหรอ!!???)
"กระเป๋า เสื้อผ้าของวิวบางชุดหายไป ไม่มีโน๊ต ติดต่อไม่ได้ ผมเป็นห่วงวิวจริงๆนะพี่ พี่รู้ใหม วิวอยู่ใหน ผมร้อนใจจริงๆนะ"
(กูะไปรู้ได้ไงว่ะ เมียมึงไอ้ห่า ไม่ใช่เมียกู)
"แล้วผมจะทำไงละทีนี้ "
( เดี๋ยวกูช่วยติดต่อ ยังไงกูจะโทรหา)
"คับ"
ผมขับรถออกจากคอนโด ไปที่บ้าน ผมต้องไปปรึกษาให้พ่อช่วย พ่อน่าจะช่วยผมได้ไม่มากก็น้อย
(ลมอะไรหอบ คุณชายเจตกลับมาบ้านได้ว่ะ)
"พ่อ ผมมีเรื่องให้ช่วย"
(นั่นไง ฉันว่าละ มาแบบนี้ มีเรื่องให้ฉันช่วยทุกที)
(คุณคะ ฟังลูกพูดก่อนสิะ ดูท่าทางลูกร้อนใจมากๆเลยนะคะ)
(ขอโทษทีคับ ผมหมั่นใส้ลูกชายตัวดีของคุณ)
"วิวหายไปคับพ่อ"
(ห๊ะ อะไรน่ะ แกทำเลขาหาย!!!!!)
"ผมกับ วิว เราเป็นมากกว่าเลขากับเจ้านาย"
(เรื่องนั้นฉันรู้ รู้มาตั้งนานแล้ว แล้วก็รู้ว่าแกนะรักหนูวิว แต่แกไม่รู้ใจตัวเอง)
"ผมไม่รู้ว่ารักใหม ตอนนี้เป็นห่วง กลัวเธอจะทิ้งผมไปจริงๆ"
(แล้วจะให้ช่วยยังไง)
"ผมอยากให้พ่อช่วยสืบหน่อยคับ ว่าเธอไปที่ใหน เธอต้องมีใช้ชื่อ ทำธุระกรรมอะไรบ้างสิคับ พ่อช่วยผมหน่อยนะคับ"
(แล้วกับหนูทิพ ลูกจะเอายังไง แม่จะได้เครียปัญหาให้จบ ฉันจะเป็นลมคะคุณ ลูกชายตัวดีของคุณสร้างเรื่องอีกแล้ว)
"ผมไม่ได้รักทิพ ไม่เคยคิดอะไรกับเธอ"
(งั้นพ่อจะช่วยให้คนสืบหาหนูวิวให้)
ครื้น...ครื้น...ครื้น...
"ว่าไงไอ้สอง"
( น้องวัน ลาออกจากงาน ย้ายออกจากห้องพักได้ 2-3 วันแล้ว)
"กูคิดว่าเขาสองคนต้องไปด้วยกัน"
(แล้วมึงจะทำไง ไม่ใช่หนีออกนอกประเทศไปแล้วนะมึง)
"พ่อกูกำลังสืบให้อยู่"
(กูอยากจะบ้าตาย ไอ้ห่า ทำเมียหาย กูจะด่ามึงยังไงดีว่ะ สองคนนั้นไม่มีญาติที้ใหนแล้ว จะไปตามที่ใหน)
"มึงดูห่วงน้องวันเนอะ"
(กูก็ห่วงทั้งสองคนนั้นแระไอ้ห่า)
เจษ:
ผมกลับมาที่คอนโด ไม่มีแม้แต่เงาของวิว กลิ่นหอมของเธอยังติดอยู่ที่หมอนใบเดิม ผมหยิบเหล้ามาเทใส่แก้ว กะดกพร้วดเดียวหมด มันนั่งดื่มอยู่แบบนั้นโดยไม่รุ้ว่า หลับตื่น ดื่ม ไปนานแค่ใหน
แกร๊ก...พร้วด...
"ไอ้เจต แมร่ง อาบน้ำบางใหมเนี่ย ดูสภาพห้อง สภาพมึงดิ โทรศัพก็ไม่รู้จักชาร์ตแบต ไอ้เวร"
"มีไร ไอ้สอง "
" ยังมาถามกูอีก ว่ามีไรไปอาบน้ำ กูมีเรื่องคุ่ยด้วย "
"เอ่อ กูไปอาบน้ำก่อน "ผมลุกไปอาบน้ำ ไอ้สองมันก็เดินไปเปิดม่าน เปิดหน้าต่างเพิ่อระบายอากาศ
"นี้มึงเมาเป็นหมา หนวด ผม ห้องรกรุงรังแบบนี้มาเป็นอาทิตย์แล้วนะ ทุกคนเป็นห่วงมึงนะเว้ย"
"ก็กูไม่รู้ว่าควรทำไงนิหว่า"ขณะนั้นมีลมพัดมา มีเศษกระดาษปลิวมาตกที่หน้าผม ผมหยิบขึ้นมาดู
"นี้มันโรงพยาบาลที่ไอ้พี่กร ทำงานอยู่นี้หว่า วิวไปหาหมอทำไมว่ะ"
"แล้วกูจะรู้ใหม มึงเป็นผัว อยู่ห้องเดียวกันมึงยังไม่รู้แล้วกูเป็นใครคาบบบบ ไอ้คุณเจต"
ผมต่อสายหาพี่กร ให้พี่กรสอบถามทางโรงพยาบาลให้ว่า วิวไปหาหมอทำไม......
ในใจผมคิดมาตลอดเธอโกรธผมเรื่องอะไร ทำไมเธอถึงทิ้งผมไป ทำไมเราต้องต่างคนต่างไปด้วย.....
ผมคิดถึงเธอ อยากกอด อยากหอม อยากอยู่กับเธอ ผมรักเธอรักแบบไม่มีข้อแม้ เธอรักผมบ้างใหม เราจะมีโอกาสได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งหรือเปล่าน่ะ.....