คิดถึง

1305 Words
วิว: ตั้งแต่ฉันตัดสินใจเดินออกมา ฉันมีอาการแพ้ท้องมากขึ้น กินอะไรแทบจะไม่ได้เลย ลูกจ๋าอย่าทรมานแม่เลยนะ แม่คิดถึงพ่อของลูกจัง เขาจะทำอะไรอยู่ อยู่กับใคร ไปทำงานที่ใหนกับใคร กลับตอนใหน ในหัว ยังวนๆเวียนๆคิดแต่เรื่องคุณเจต... "คุณแม่วิวคะ ทานอะไรหน่อยเถอะ สงสารลูกแกบ้าง ถ้าคิดว่า หนีออกมาแล้วทรมาน จะหนีออกมาทำไมว่ะ" "ถ้าเขารู้ว่าฉันท้อง แล้วเขาไม่รับละแก เขาให้ฉันไปทำแท้ง ฉันจะทำยังไง สู้ออกมาโดยที่เขาไม่รู้ดีกว่าใหม" "พรุ่งนี้ไปตลาดกับฉันใหม เสื้อผ้า ของกิน ของใช้ ต้องซื้อมาเตรียมไว้ แกอย่าลืมนะ ว่าเราอยู่ไกลเมือง ไกลตลาด" "แกหาคนมาช่วยแกทำงานบ้านก็ได้นะ วัน ฉันเกรงใจแก แกทำงานบ้านคนเดี๋ยว" "ไม่เปนไรหรอกแก วันๆฉันไม่ได้ทำอะไรมาก แกควรเป็นห่วงตัวเองกับลูกของแกนะ ไม่ต้องห่วงฉันหรอก" "ฉันจะดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้ ขอบใจมากนะแก" ครื้น...ครื้น.... "ว่าไงไอ้พี่กร ได้เรื่องอะไรใหม" "จากใบเสร็จ วิวมาตรวจครรภ์ว่ะ วิวท้องได้ 2 เดือนแล้ว มึงจะทำไงต่อ" "หะ หะ ห๊ะ อะไรนะพี่ วิวท้องหรอ" "อือ ท้องได้ 2 เดือนแล้วไอ้ห่า" "ผมกำลังจะมีลูกหรอพี่ ผะ ผะ ผมกำลังจะมีลูก ฮ่าๆๆๆๆ " "ถ้ามึงยังตามหาวิวไม่เจอ มึงไม่มีทางมีลูกหรอกไอ้เจษ ไปตามหาแม่เขาให้เจอก่อนใหม ไอ้น้องเวร" "ขอบใจมากนะพี่ " บรื้น...บริ้น..เอี๊ยดดดดดด.... "พ่อคับ แม่คับ ผมกำลังจะมีลูกแล้วคับ" ผมรีบวิ่งเข้าไปในบ้านที่มีพ่อกับแม่ของผมนั่งมองหน้ากันปนกับตกใจ "อะไร ใหนๆๆ ใครท้องห๊ะ" "วิวคับแม่ วิวท้องได้ 2 เดือนแล้วคับ" "โอ๊ย ตาเจษลูก ทำเมียหายพร้อมหลานฉัน แกไปตามหลานฉันกลับมาเลยนะ ตาเจษ" "ผมกำลังพยายามอยู่คับแม่" "หลานปู่ เจอพ่อนิสัยไม่ดี ต้องไปตกระกำลำบากเห้อ" "โถ่ พ่อคับ ผมกำลังพยายามอยู่นะคับ" "ไอ้พัน ไอ้พัน ไอ้พัน" "คับ คุณเจษ "แฮ่กๆๆๆ "แกสืบได้เรื่องยัง วิวท้อง มึงได้ยินใหม ตามหาตัว วิวให้เจอเร็วที่สุดนะ" "คับนาย แฮ่กๆๆๆ " ณ. ตลาดเขาใหญ่ "แกฉันซื้อผัก ผลไม้และเนื้อไปตุนไว้ละ คงอยู่ได้เกือบๆ เดือนละ แกจะเอาอะไรอีกใหม " "ไม่เอาอะแก ฉันได้ชุดคลุ่มมาหลายตัวแล้ว" "งั้นเรากลับกันเลยใหมแก" "อืม ก็ดีนะ ฉันรู้สึกพะอืดพะอมอะ น่าจะเริ่มหิวแล้วด้วย" "แกจะกินอะไรละ" "อืม ผัดไทใหม" ฉันพูดพรางมองหาร้านผัดไท ไปสะดุดตากับ ห่อเมียง ที่วางขายอยู่ "แกปรกติเมี่ยงเขาห่อใบชะพลูป่ะ" "ก็น่าจะใช่นะแก ทำไมหรอ" "ทำไมที่ร้านป้าเขา มีดอกบัวด้วยอะ " "ฉันถามให้ ป้าคะ อันนี้เขาเรียกอะไรอะคะ" (เมี่ยงกลีบบัวจ๊ะ อร่อยนะ ลองชิมได้ ชิมสิจ๊ะ) "อ้ำ อือ อร่อยมากเลย ยัย วัน แกชิมสิ " "ไม่เอาอะ แกกินเถอะ ป้าคะ เอา 3 ชุดคะ" (นี้จ๊ะ นังหนู ไม่ใช่คนแถวนี้หรอจ๊ะ ป้าไม่เคยเห็นหน้า) " อ๋อ เปล่าคะ พอดีหนูพึ่งย้ายมาคะ เพื่อนหนูแพ้ท้องอะคะ อยากมาอยู่ทามกลางธรรมชาติ) (เอ้า นั่งหนูคนนั้นท้องหรอกหรอ ป้าแถมให้ต้วเล็กอีกชุดนะ ป้าชื่อบัว บ้านอยู่หลังตลาด มีอะไรก็ไปหาป้าได้นะ) "ขอบคุณมากนะคะ ป้าบัว พอดีที่พักเราอยู่ไกลอะคะ ยังไง ถ้ามีอะไรหนูจะไปหานะคะ" (จ้า เอานี้เบอร์ป้า มีอะไรก็โทรมานะ ) "ขอบคุณคะป้า ไปได้แล้วยัยวิว จะยืนกินตรงนี้ให้หมดเลยหรือไง" "ก็มันอร่อยนิแก" เห้อ ร้อยวันพันปัญหาอยู่กับคนท้องเนี่ย ฉันจะบ้าตาย🤦‍♀️ บริษัทของเจษ... "เจษคะ คิดถึงจังเลยคะ ทิพซื้อจนมมาฝากด้วยนะคะ" "มีไร หรือเปล่าคับทิพ " "คือถ้าทิพมาต้องมีอะไรด้วยหรอคะ" "ผมมีงานต้องทำ ถ้าไม่มีอะไรด่วนคุณกลับไปก่อนเถอะนะ" "แม่คุณบอกว่า คุณต้องการถอนหมั่นหรอคะ เพราะอะไร ทิพไม่ดีตรงใหน" "ผมไม่ได้รักคุณ ผมรักวิว " "แล้วแม่วิวของคุณไปอยู่ใหนแล้วละ มันทิ้งคุณไปแล้วนะ คุณยังจะรักมันอีกหรอคะ" "อย่าเรียก วิว ว่า มัน ผมไมชอบ" ผมเดินออกมาจากห้อง ปล่อยให้ทิพหน้าหว่อ อยู่แบบนั้น ผมพูดความจริง ผมไม่เคยรักทิพเลย แต่ตามหาวิว ผมก็ปวดหัวจะบ้าตายแล้ว ผมไม่รุ้จะต้องทำยังไง ถึงจะตามหาเธอเจอ เธอไปอยู่ที่ใหน ไปกับใคร แล้วทำไมเธอต้องหนีผม ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด.... "ว่าไงคับ ไอ้คุณเจต" "กูจะทำไงดีว่ะ กูยังตามหาวิวไม่เจอเลย" "มึงก็ใจเย็นๆหน่อยสิ กูก็กำลังช่วยมึงตามหาวิว กับ วัน อยู่ " " อืม ขอบใจนะ" คลับ... ผมมองไปรอบๆคลับก่อนขึ้นไปชั้น 2 ตาสดุดเข้ากับชายคนนึ่งดูคุ้นตา "ไอ้คชา" "อืม ว่าไง ไอ้เจษ ไอ้ยินข่าวว่าเมียหายหรอ" "มึงรู้ได้ไง" "กูรู้ก็แล้วกัน เรามาเล่นเกมกัน กูกับมึง ใครจะตามหาเมียมึงเจอก่อนกัน" "มึงคิดจะทำเชี้ยไร นั้นเมียกู" "ก็เพราะกูรู้ไง ว่าเป็นเมียมึง กูถึงทำแบบนี้ไง" "ไอ้เชี้ย มึงจะเอายังไง" "รอดูตอนต่อไป หึหึ " ผมมองดูไอ้คชา เดินออกไปพร้มอกันกรามแน่น "นั้นไอ้คชานิ ลูกของคุณเมคา มันมาทำไรว่ะ" "มันรู้ว่า วิว เป็นเมียกู มันบอกว่า มันจะตามหาเมียกู มันบอกกับกูว่ามันกะกูใครจะเจอวิวก่อนกัน " "เฮ้ย มึงต้องรีบแล้วนะ ช้าไม่ได้แล้ว" "กูกลับก่อนนะไว้วันหลังค่อยมา" "งั้นกูไปด้วย" "ไปกินที่คอนโดกูก็ได้ มึงซื้อเหล้าเข้าไปด้วยนะสอง โทรบอกพี่กรด้วย กูไปก่อน" "อืม เดี๋ยวกูตามไป" ติ๊งน๊อง....ติ๊งน๊อง.... "แปปนะคะ แกร๊ก.... มาหาใครคะ" "ผมมาหาลุง มานพคับ" "อ๋อ คุณมานพ ขายบ้านต่อให้ฉันแล้วอะคะ ขอโทษด้วยนะคะ "วรรณนากล่าว "เอ้า ขอโทษด้วยคับ ผมชื่อ ไม้คับ บ้านผมอยู่ในเมืองคับ" "สวัสดีคะคุณไม้ วรรณนาคะ เรียก วันเฉยๆก็ได้คะ " "อยู่คนเดียวหรอคับ" "เปล่าคะอยู่กับเพื่อนอะคะ เพื่อนของวัน กำลังท้องอยู่คะ" เพล้ง.. โอ๊ยยย.... "ยัย วิว" วันรีบวิ่งมาดูพร้อมกับไม้ที่วิ่งตามเข้ามา เผื่อมีอะไรให้ช่วย "แก ขอโทษนะ ฉันเผลอทำแก้วแตก พอจะเก็บเศษแก้วมันดันบาดมือฉันอะ" "ไม่เป็นไรแก" "รีบไปทำแผลเถอะคับ เดี๋ยวผมจัดการกวาดพื้นเก็บเศษแก้วให้คับ" "ขอบคุณมากนะคะ คุณไม้ วันฝากด้วยนะคะ" ขณะกำลังทำแผล ฮึก...ฮึก... "เจ็บหรอแก ขอโทษนะฉันคงมือหนักไปหน่อยอะ" "เปล่า ไม่เจ็บเลยแก" "แล้วแกร้องให้ทำไม" "ฉันพยายามแล้วแก ยิ่งอยากลืม ยิ่งคิดถึง ยิ่งพยายามไม่คิด ยิ่งคิดถึง ฉันจะทำไงดี ฉันคิดถึงคุณเจษ คิดถึงมากเลยแก "...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD