"Apo, mabuti naman at hindi ka nila ikinulong umiiyak na," wika ng Lola ko.
"Hindi po nila ako puwedeng ikulong na lang basta, dahil wala naman akong kasalanan sa kanila," wika ko.
Hindi ko na lang sinabi kay Lola ang totoo dahil ayaw ko rin na mag-alala ang lola ko sa akin, lalo na at matanda na ito.
"Patawad pinsan, pati ikaw ay nadadamay sa aking nagawang kasalanan, kung alam ko lamang na ganito ang mangyayari sana ay lumuhod ako sa harap niya para humingi ng tawad," wika nito.
"Hindi mo kailangan lumuhod sa harap niya, hindi siya santo para lumuhod ka sa kanya. Ang mahalaga ay nakahingi ka ng tawad sa kanya," wika ko.
"Salamat pinsan."
Tinapik ko sa balikat ang aking pinsan, bago ako pumasok sa aking kuwarto. Nagkaroon tuloy ako nang alalahanin dahil sa ginawa ni Adam.
"Adam
