รอยอาญา

EP 8

พอรู้ว่าพี่ติดคุกฟรีก็โกรธมาก หอบเอาแม่กับน้องไปอยู่ที่อื่น แล้วตั้งแต่วันนั้นผมกับคุณท่านก็ไม่ได้ข่าวคุณลัดดากับพ่อดำอีกเลยครับคุณเพลง จนเวลาผ่านไปอีกประมาณเจ็ดแปดปี ลุงถึงได้พบแกอีกครั้ง แต่การพบกันครั้งนั้นมันไม่ดีเอามากๆ เลย”

“ทำไมคะลุงโป่ง”

“ก็ผมพบแกที่ศาลครับ ตอนนั้นโตเป็นหนุ่มเต็มตัวแล้ว ลุงจำแทบไม่ได้”

“แล้วไปทำไปที่ศาลคะ” “น้องสาวแกที่อายุแค่สิบหกปีถูกคุณพีกับพวกๆ กลุ่มเดิม ที่ก่อเรื่องเอาไว้ ไปรุมข่มขืน จนป่านนี้ลุงก็ไม่ได้ข่าวเด็กคนนั้นอีกเลยครับ ไม่รู้คุณเพลงพอจะจำได้หรือเปล่า เด็กผู้หญิงที่รุ่นๆ คุณเพลงตอนนั้นครับ ผมยังจำได้ว่าเคยไปวิ่งเล่นกับคุณเพลงอยู่เลย” โป่งถาม

“เพลงพอจะจำได้ค่ะ ชื่อว่าดา หรืออะไรประมาณนี้ล่ะค่ะ แล้วยังไงต่อคะลุงโป่ง”

“ตอนนั้นคุณดำเป็นโจทย์ยื่นฟ้องคุณพีกับเพื่อนๆ อยู่ครับ วันที่ไปศาลเพื่อฟังคำพิพากษา แต่จนแล้วจนรอดคุณท่านก็ชนะคดีอยู่ดีครับ เพราะก่อนหน้านั้นคุณท่านวิ่งเต้นใช้เส้นสายเหมือนครั้งก่อน เงินทองก็หมดไปเยอะมากๆ เลยครับ ส่วนพ่อดำก็โกรธแค้นคุณท่านมากแต่ก็ทำอะไรคุณท่านไม่ได้

ส่วนคุณท่านตอนนั้นก็สุขภาพไม่ค่อยดีแล้ว ไหนจะเรื่องการเงินที่แย่ลง ไหนจะเรื่องคุณพีที่ทำตัวเกเรอีก แต่คุณพีก็สัญญากับคุณท่านว่าจะกลับตัวไม่เกเร คุณท่านลงทุนพาแกไปเลิกยาที่ถ้ำกระบอกเลยนะครับจนในที่สุด คุณพีก็เลิกยาได้แล้ว เพื่อนๆ กลุ่มนั้น คุณท่านก็ขอร้องว่าให้แกก็เลิกคบกัน คุณพีก็ยอมทำตามคุณท่านนะครับ แต่มันก็เหมือนเวรกรรมมีจริงครับคุณเพลง

ต่อมาอีกไม่นานเท่าไหร่ วันนั้นคุณพีไปทำธุระให้คุณท่านเกิดขับรถชนคนตายโดยไม่ได้ตั้งใจ เดือดร้อนคุณท่านต้องใช้เงินวิ่งเต้นอีก หุ้นก็เอาไปจำนอง บ้านก็เอาไปจำนองเอาเงินมาวิ่งเต้นช่วยคุณพี เงินจ่ายให้พ่อแม่คนตายไปไม่รู้เท่าไหร่ จนเจ้าทุกข์ตกลงใจจะยกฟ้อง เพราะเห็นใจคุณท่าน และไหนๆ ลูกเค้าก็ตายแล้ว และก็ได้เงินจากคุณท่านมากเหมือนกัน คุณท่านก็ดีใจใหญ่” โป่งมองไปหาหญิงสาว

“แล้วยังไงคะ”

“แต่ไม่รู้ยังไง จากท่าทีที่ดูจะเห็นใจคุณท่าน ฝ่ายโน้นกลับไม่ตกลงเอาดื้อๆ และยังกลับคำให้การอีกครับคุณเพลง แถมขู่ว่าจะยื่นฟ้องเรื่องคุณท่านที่ติดสินบนเจ้าพนักงานเอาไว้อีก จนคนใหญ่คนโตที่เคยๆ ช่วยกันมา ก็ไม่มีใครกล้ายื่นมือเข้ามาช่วยคุณท่านอีก เพราะกลัวจะโดนเล่นงาน เจ้าทนายเราก็แสบครับ มันบอกคุณท่านว่าคนโน้นคนนี้จะช่วยได้ ให้เอาเงินไปให้เท่านั้นเท่านี้

สุดท้ายมันก็บอกว่าช่วยไม่ได้ เพราะฝ่ายโน้นมีคนใหญ่คนโตหนุนหลังเหมือนกัน เงินก็หนาด้วย แต่ถ้าให้ลุงเดาเจ้าทนายเรานั่นล่ะครับ มันคงได้จากคุณท่านไปไม่น้อย แต่คุณท่านก็ยอมไม่ว่าจะทำยังไงท่านก็จะทำ เพื่อให้คุณพีพ้นผิด เพราะแกทนไม่ได้ที่จะเห็นลูกติดคุก!  แต่ในที่สุดคุณท่านก็หมดหนทางช่วยคุณพี ศาลก็เลยตัดสินจำคุกคุณพีจนถึงทุกวันนี้ล่ะครับคุณเพลง”

“งั้นตอนที่เพลงกลับมาบ้านคราวที่แล้วพี่พีก็...”  

“ใช่ครับคุณเพลง ที่คุณท่านบอกว่าคุณพีไปเรียนภาษาที่เมืองนอกนั่นล่ะครับ คุณพีติดคุกแล้ว และการเงินทางบ้านก็เริ่มแย่แล้ว แต่คุณท่านก็ปิดคุณเพลงเอาไว้ ไม่อยากให้คุณเพลงไม่สบายใจ ข้าวของมีค่าก็หาไปขายจนหมด เพื่อส่งไปให้คุณเพลงเรียนตอนกลับไปแล้ว จนไม่มีอะไรจะขาย คุณท่านยอมบากหน้าไปขอเงินคุณกำธรมาส่งให้คุณเพลงเพื่อให้มีใช้ตอนที่เรียนอยู่เมืองนอก จนเกิดอุบัติเหตุและมีสภาพอย่างที่คุณเพลงเห็นนั้นล่ะครับ”

“โธ่! คุณพ่อ! เพราะเพลงแท้ๆ” “คนงานก็ทยอยออกทีละคนจนในที่สุดก็เหลือลุงกับแม่แพง แต่ไม่นานแม่แพงก็ออกไปทำที่อื่น เพราะไม่ได้รับเงินเดือนหลายเดือน”

“ทำไมบ้านเพลงถึงเป็นอย่างนี้คะลุงโป่ง”

เธอรำพันด้วยความเศร้า พร้อมๆ กับน้ำตาที่ไหลรินออกมาเมื่อคิดไปถึงสภาพของพ่อและพี่ชายตอนนั้น

“คงต้องโทษเวรกรรมครับ คุณเพลงไม่ค่อยรู้อะไรเพราะยังเด็ก สมัยที่คุณท่านเริ่มสร้างตัวใหม่ๆ ท่านก็ปล่อยเงินกู้ให้คนเยอะ เรื่องดอกเบี้ยนี่ไม่ต้องไปถามถึงครับ แล้วเวลาใครเบี้ยวไม่จ่าย คุณท่านก็จัดการให้ลูกน้องตามไปทวงเอามาให้ได้ ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนท่านก็ไม่เกี่ยง ยึดอะไรได้เป็นยึด ทำร้ายร่างกายก็ยังมีเลยครับ ‘คุณเทพี’ คุณแม่คุณเพลงน่ะห้ามคุณท่านยังไงก็ไม่ฟัง คุณท่านกลับดุด่าคุณเทพีอีก” โป่งบอกความจริง

“จริงเหรอคะลุงโป่ง ทำไมเพลงกับพี่พีไม่เคยได้ยินเรื่องพวกนี้เลยคะ” เพราะทั้งเธอและพี่ชายนั้น แทบจะไม่เคยเห็นพฤติกรรมแบบนี้ของพ่อเลยสักครั้ง

“ก็คุณสองคนเกิดมาตอนที่คุณท่านรวยแล้วนี่ครับ แล้วอีกอย่างคุณท่านสั่งให้ลุงปิดเรื่องนี้ ห้ามบอกคุณเพลงเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะไล่ลุงออกครับ แต่คุณท่านก็มีข้อดีนะครับ คือรักใครก็รักจริง กับลูกน้องอย่างลุงแกก็ให้เงินเอาไปไถ่ที่นาที่สวนให้ และยังของญาติพี่น้องลุงอีก แต่ก็มีไม่กี่คนหรอกครับที่ท่านช่วย

คุณกำธรก็ได้ใบบุญจากคุณท่านเยอะ แต่พอหลังๆ ที่มีเรื่องคุณพี คุณกำธรห้ามคุณท่านยังไง ท่านก็ไม่ฟัง จนแกโมโหถอนหุ้นออกจากบริษัท แล้วก็ไปเปิดบริษัทเป็นของตัวเอง คุณท่านโกรธมาก จนตัดพี่ตัดน้องเลย แต่สุดท้ายท่านก็ต้องไปขอความช่วยเหลือคุณกำธร เพราะความรักลูก แต่ก็ไปไม่ถึงครับคุณเพลง คุณท่านน่ะรักคุณเพลงกับคุณพีมาก

ตั้งแต่ลุงเกิดมา ก็เพิ่งจะเคยเห็นผู้ชายอย่างคุณท่านนี่ล่ะครับ ที่รักลูกมาก คุณเทพีตายไปตั้งแต่คุณเพลงยังเล็กๆ ท่านก็ไม่ยอมแต่งงานใหม่ กลัวเมียใหม่เขาจะไม่รักลูก แต่เพราะลูกแท้ๆ เลย คุณพีไม่น่าเลย”