ติ๊ง! เสียงสัญญาณเตาอบดังขึ้นขัดจังหวะพอดิบพอดี เหมือนเสียงสวรรค์ที่ประทานให้เธอได้ทันท่วงที หญิงสาวรีบออกแรงผลักเขาออกแล้วลุกขึ้น “ยาหยีไปดูเค้กก่อนดีกว่า” มือหนาฉุดร่างบางให้กลับมานั่งลงที่เดิม ความปรารถนาในแกนกายพุ่งโชนไม่สามารถอดกลั้นให้ดับลงได้ง่ายหากไม่ได้รับการปลดปล่อย “ค่อยดูน่า...” ชายหนุ่มครางระงมอู้อี้ข้างติ่งหูนุ่มของเธอ “แต่ต้องรีบเอาออก ไม่งั้นมันจะไหม้ ในเตาอุณหภูมิยังร้อน” “ไหม้ก็ทำใหม่ได้ ผมมีปัญญาซื้อวัตถุดิบให้คุณอีกเป็นตันๆ” เขาทอดสายตาหวานเชื่อมมองหน้าเธอ บอกอย่างเอาแต่ใจ “ไม่คุยด้วยแล้ว อย่าเป็นคนไม่มีเหตุผลสิ” หญิงสาวบอกเสียงดุทำหน้าไม่พอใจ “แต่อีกไม่กี่วันผมก็จะต้องไปอเมริกาแล้วนะยาหยี ผมต้องตุนเวลาอยู่กับคุณเอาไว้” ชายหนุ่มยกข้ออ้างเสียงอ้อน “แต่ตอนนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ เอาไว้ตอนเย็นยาหยีจะตามใจคุณทุกอย่างเลย” “แน่นะ” ชายหนุ่มถามย้ำ หากหญิงสาวกลับส่งค้อนใ