ชายหนุ่มยิ้มกว้าง กดจมูกลงบนพวงแก้มของหญิงสาวอย่างขอบคุณ และวินาทีนั้นเองสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเลือดที่ซึมผ่านผ้าพันแผล มันกำลังเปื้อนเป็นวงแดงเต็มพื้น และแน่นอนว่าถ้าคนป่วยเห็นก็ไม่พ้นเป็นลมล้มพับไปอีกครั้ง พชรจึงตัดสินใจรวบคนร่างเล็ก ตวัดอุ้มเข้าในวงแขนพร้อมกับบอกเสียงนุ่ม
“หลับตาครับ...ผมมีอะไรจะให้คุณดู” เขาบอกเลี่ยงๆ ไม่อยากให้เธอเห็นเลือด
หญิงสาวมองหน้าเขางงๆ “อะไรคะ”
“หลับก่อนสิ”
หญิงสาวปิดเปลือกตาลงอย่างว่าง่าย พชรพาเธอมาวางลงที่เตียงอย่างแผ่วเบา
“นอนรอตรงนี้ก่อนนะ”
เขาบอกพร้อมกับเดินออกไปทันที ไม่ปล่อยให้คนบนเตียงได้ถามต่อ ตอนนี้ร่างบางจึงเริ่มรู้สึกเจ็บที่บาดแผล ครั้นลืมตาขึ้นมาจะมองเท้าก็เห็นชายหนุ่มเจ้าของห้องเดินกลับมาพร้อมอุปกรณ์ทำแผล เธอก็หายข้องใจ
พชรทำแผลให้หญิงสาวอย่างเบามือ เขาเงยหน้ามองหญิงสาว
“ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องเจ็บตัวอีกครั้งนะยาหยี ส่วนเรื่องเมื่อครู่ผ
