“ซงหยวนนะซงหยวน ท่านพูดจากับเพื่อนรักแบบนี้ได้อย่างไร ไหนบอกเพื่อนหน่อยซิว่าหญิงสาวผู้นั้นเป็นใคร”
เฉิงซือห้าวยังไม่ละพยายาม เขาถามไปหลายคำถามแล้ว แต่ก็ไม่ได้คำตอบจากคนปากหนักเสียที ในหัวคิดใคร่ครวญไปว่าเมื่อครู่ตนได้ยินข้าวของ พิธีการคร่าวๆ แว่วมา คิดได้ว่าแบบนี้แล้วไม่ใช่คุณหนูจากสกุลใดแน่นอนแต่จะต้องเป็นพระองค์หญิงองค์ใดสักพระองค์
“เป็นองค์หญิงหรือซงหยวน”
จางซงหยวนก็ยังมิได้ตอบคำถามคนจอมซักอยู่ดี เฉิงซือห้าวเห็นอาการไม่บอกปัดไม่รับคำก็เดาเอาว่าคำตอบของตนนั้นน่าจะมีเค้าของความถูกต้องอยู่หลายส่วน จึงได้โมเมเอาเองเสียเลยว่าต้องใช่อย่างแน่นอน
“นั่นไง นึกอยู่แล้วเชียวว่าอย่างท่านแม่ทัพ จะแต่งงานกับผู้ใดได้ หากมิใช่ราชนิกุล ว่าแต่องค์หญิงที่ว่านี่ คือองค์หญิงพระองค์ใดหรือซงหยวน บอกข้าหน่อยได้หรือไม่”
จางซงหยวนส่งสายตาให้คนในจวนไปหยิบเหล้ามา แต่แล้วก็ถูกเฉิงซือห้าวบอกว่าไม่ต้อง ก่อนจะสั่
