"Aşkım, hadi uyan geldik." diyen sevdiğim seni duyduğumda hafifçe kımıldanıp zorlukla gözlerimi açtım. Birkaç saniye nerede ve kiminle olduğumu anlamadan boş boş baktıktan sonra kendime gelip arabanın kapısı açmış bana bakan Furkan'a gülümsedim. Hafifçe esneyip doğrulmaya çalışınca her yerimin tutunduğunu anlamış oldum. Belimde ve boynumda ciddi ağrı vardı. Furkan'ın benim doğrulmam ile ayakucuma düşen ceketini görünce gülümsedim. Kaşına gözüne âşık olmamıştım ben çocuğun galiba. Uyurken üzerimi örtmüştü. Kaşı, gözü ve bir de şu düşünceli hareketleri diyebilirdim artık âşık olma nedenlerimi sayarken.
"Neredeyiz?" dedim uykudan sıyrılmış sesimle. Arabadan çıkıp etrafıma baktığım zaman kesinlikle İstanbul'da bir yerde olmadığımızı anlamıştım.
"Benim kafa dinlemek için kaçtığım bir yer diye
