İki saattir evde boş boş dolaşıyorum. Çok fena canım sıkıldı. Midem ise artık kendi kafasından bir intro çalıyor. Bir yerden çıkartacağım ama bir türlü çıkmıyor dilimden. Hah buldum! Açım ya ben.
Ben uyanalı iki saatten fazla olmuştu ama hâlâ bir şey yememiştim. Midem bomboş olduğu için kendimi fazlaca hafif hissediyordum. Hafif bir rüzgâr esse uçacak kadar boş ve kabuk gibi desem daha doğru olur.
Bütün gece kusup durmuştum, midemde su bile durmuyordu. Furkan da banyodan çıktıktan sonra hâlimi görünce sabaha kadar başımda beklemiş, yardım edebilmek için çırpınmıştı. Çırpınışlarının kusmalarıma hiçbir faydası olmasa da yanımda olup, benimle ilgilendiğini hissettirmesi epeyce faydalı olmuştu. Faydası olmuştu ama nasıl dayanmıştı bilemiyorum. Ben kendimden tiksinmiştim, onun tiksinmemesi im
