โจวจื่อเหลียงกลับมาถึงคฤหาสน์ก็ล่วงเข้าสู่ช่วงกลางดึกแล้วหลังจากอาบน้ำผลัดอาภรณ์หวังมาซุกร่างกกกอดหลิวฉูฉู่ให้หนำใจก็ต้องตื่นตระหนกตกใจแทบสิ้นสติเมื่อไม่พบว่าหลิวฉูฉู่อยู่ในห้องนอนของตนเอง ก่อนที่ทุกอย่างต่อหน้าจะพังพินาศบ่าวผู้หนึ่งก็คุกเข่าบอกเขาเสียงสั่น
"นายท่าน ฮูหยินนอนหลับในห้องคุณชายน้อยเจ้าค่ะ"
"ห้องคุณชายหรือ"
"เจ้าค่ะ นายหญิงก่อนนอนไปเล่านิทานให้คุณชายน้อยฟัง สุดท้ายแล้วเผลอหลับไปไม่มีผู้ใดกล้าปลุกเจ้าค่ะ"
บังเกิดความยะเยือกไปทั่วบริเวณ บ่าวผู้นั้นหวาดกลัวจนไม่กล้าที่จะเงยหน้ามองเขา โจวจื่อเหลียงเป็นคนสั่งให้คนจัดเตรียมห้องด้วยตนเองย่อมรู้อยู่แล้วว่าห้องบุตรชายอยู่ที่ใด เมื่อบ่าวที่คุกเข่าเงยหน้าขึ้นมา เขาก็ก้าวขายาวไปถึงที่นั่นแล้ว
เมื่อเห็นร่างบางนอนอยู่ข้างกายบุตรชายโจวจื่อเหลียงจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา เห็นว่านางยังคงหลับสนิทจึงค่อย ๆ เดินเข้าไปแล้วช้อนร่างเล็กขึ้นมา ร
