บทที่ 17 จะลงโทษได้อย่างไร

2330 Words

โจวจื่อเหลียงจ้องเธอเขม็ง หลิวฉูฉู่เองก็ไม่หลบสายตาดวงตาใสแจ๋วทอประกายมองหน้าเขาอย่างใสซื่อ หลิวฉูฉู่กลอกตาไปมา ดวงตาฉ่ำน้ำคู่นั้นช่างงดงามยิ่งนัก ทว่าในยามนี้โจวจื่อเหลียงไม่มีอารมณ์ที่จะมาชื่นชมความงามของผู้ใด เขาเอ่ยลอดไรฟันน้ำเสียงนั้นคล้ายจะถูกกดข่มลงมาเล็กน้อย "หวากุ้ยเหรินแท้งบุตร บัดนี้อาการเป็นตายเท่ากันเรื่องทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวข้องกับฮองเฮาหรอกหรือ" "ใครแท้งนะเพคะ" "หวากุ้ยเหริน" "คนแท้งลูกหรือเพคะ เอ่อ..แล้วเกี่ยวอันใดกับหม่อมฉันเพคะ เหตุใดไม่ไปหาหมอเล่า" หลิวฉูฉู่กะพริบตาปริบ ๆ ใคร่ครวญชั่วครู่แน่นอนว่าตอนแรกเธอไม่ได้ตื่นตระหนกอะไร เพราะเรื่องนี้ย่อมไม่เกี่ยวข้องกับเธอเป็นแน่ แต่เมื่อจ้องดวงตาของโจวจื่อเหลียงกลับคิดได้ว่าเรื่องนี้ย่อมเกี่ยวข้องกับเจ้าของร่างเดิม แข้งขาของหลิวฉูฉู่พลันรู้สึกไร้เรี่ยวแรง ให้ตายเถอะ เรื่องที่เจ้าของร่างเดิมฆ่าคนงานก่อสร้างห้องลับเธอเพิ่งรู

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD