“เกิดเรื่องใหญ่แล้วพ่ะย่ะค่ะองค์หญิง จักรพรรดินีสิ้นพระชนม์แล้ว!!”
เสียงพูดคุยในห้องโถงจัดเลี้ยงพลันเงียบลงในทันทีเมื่อองครักษ์จากพระราชวังของจักรพรรดินีกล่าวออกมาเสียงดังเช่นนั้น ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่องค์หญิงผู้แสนงดงามด้วยสายตาแห่งความสอดรู้สอดเห็น
ไคแลนรีบยกมือขึ้นมาเพื่อโอบกอดดาเนียที่กำลังยืนแข็งค้างอยู่ เขากอดเธอเอาไว้แนบอกราวกับว่ากำลังจะปกป้องใบหน้าที่กำลังตื่นตกใจของดาเนียไม่ให้ใครได้ล่วงรู้หรือว่าพบเห็น
“ในนามแห่งองค์รัชทายาท ข้าคิดว่าเราจัดงานรื่นเริงกันมามากพอแล้ว ข้าขอประกาศยุติงานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะขององค์หญิงดาเนียลงเพียงเท่านี้..”
ไคแลนอุ้มดาเนียขึ้นมาโดยไม่สนใจสายตาของใครทั้งนั้น เขาพาเธอเดินตรงออกไปนอกงาน เดินไปยังพระราชวังดัลลิสของดาเนีย
“หากว่าเจ้าไม่ไหวก็โปรดรออยู่ที่นี่ พี่จะไปจัดการเรื่องนี้เอง”
ในขณะที่ไคแลนกำลังจะผละออกจากอ้อมกอดของดาเนีย เธอก็รีบยกมือ
