“กรี๊ด~”
“ฮึก! ออกไป เอาออกไป ฮื่อ ๆๆ”
“ไม่มีทาง มีแต่พี่จะเอาเข้าบ่อย ๆ เท่านั้นล่ะ อืม~ แพรจ๋า~ แพรเป็นเมียพี่แล้วนะครับ อ่าส์~”
“อ๊ะ!”ฉันเขินมากกับคำที่เขาเรียกแต่ความเจ็บก็ไม่ได้สร่างซาลงเลย ร่างกายฉันเหมือนจะฉีกขาดออกจากกันด้วยซ้ำ
“เดี๋ยวก็หาย~” พี่ภูผาปลอบแต่ทำไมฉันไม่รู้สึกแบบนั้น เขาไม่ใช่คนเจ็บเขาไม่เข้าใจหรอกค่ะ มันเจ็บมากจริง ๆ
“แพรเจ็บ~ พี่ภูผาหยุดเถอะค่ะ อื้อ~” พยายามห้ามก็โดนจูบปิดปากไม่ให้พูด เขาไม่ได้ขยับร่างกายท่อนล่าง มีแค่ปากกับมือที่บีบหน้าอกฉันตลอดเวลาเท่านั้น
“อื้อ~” เวลาผ่านไปไม่นานพี่ภูผาก็จูบจนฉันเริ่มเคลิ้ม จากนั้นฉันก็สัมผัสได้ว่าส่วนร่างเริ่มมีการขยับเขยื้อน
“อ่าส์~” เขาผละจูบออกขยับปากมาไซร้คอฉันแล้วครางเสียงพร่า ฉันทั้งเจ็บทั้งเริ่มเสียวก็เลยจิกเล็บลงไปที่ร่างกายเขาเต็มแรง
“อื้อ~” เสียวค่ะ เจ็บมากแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเสียวมากเช่นกัน
“อ่าส์~ แพรรัดพี่แน
