หมับ!
"เอ่อ กะ กอดทำไมคะ"
"คิดได้ไงว่าพี่แกล้ง ถ้างั้นพี่หยุดกินแล้วเอาจริงเลยดีกว่าไหมจะได้ไม่คิดว่าแกล้ง”
“...ถ้าพี่ภูผาทำอะไรอีกแพรจะโกรธ” ฉันไม่ไหวแล้วนะ! ฉันชอบเขา ฉันระทวยกับสัมผัสของเขาแต่ฉันไม่ได้พร้อมเสียตัวให้เขา!
“จริง?”
“ลองไหมล่ะคะ” ข่มไว้ผ้าแพร ข่มความเขินอายทั้งหมดเอาไว้แล้วแสดงออกไปให้เขาเห็นว่าแกเป็นผู้หญิงที่มีศักดิ์ศรีเหมือนกันเพราะไม่อย่างนั้นไข่แดงแกโดนเจาะจนเละแน่นอน!
“หึ ๆๆ ไม่ลองครับ หยอกเล่นเฉย ๆ” เขายิ้มอารมณ์ดีแล้วก็โน้มตัวลงมาทำท่าจะจูบฉัน
หมับ!
“อย่าค่ะ” ฉันเอามือทาบไปบนหน้าเขาแล้วดันออกไป
“งก”
“ปล่อยแพรเลย”
“ไม่เขินพี่แล้ว?” ดูทำหน้าตอนถามสิ น่าตาหล่อน่ารักแถมดูกะล่อนเป็นบ้า
“...ไม่แล้วค่ะ” ใครบอกไม่เขินกัน แค่พยายามข่มเอาไว้เท่านั้นแหละ
“หึ ๆๆ โอเคพี่ไม่ลวนลามแล้วก็ได้ ไปกินข้าวกันดีกว่า” เขาพูดจบก็ปล่อยฉันเลยรีบเปิดประตูออกไปทันที
“แล้วพี่เอ็มล
