“ดลมึงซื้อเหล้าไปกี่ขวดวะ...”
“...ก็ขวดหนึ่งเหมือนเคย”
“มึงจะซื้อมาหยอดตากูเหรอ..ไอ้เวร ไปเลย ไปซื้อมาอีกสองขวด...เดียวนี้”
...........................................................................
“ไงครับ..สบายดีนะครับคุณศิวะ...”
“ครับหมอเดชา”
สิ้นพิธีทักทายทั้งคู่ก็จับมือกัน ขณะพิมพิชญากล่าวเสียงหวานกับหมอหนุ่มที่เพิ่งรักษาเธอ
“พิมพ์กลับก่อนนะคะ และอย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับพิมพ์ละ”
“เรื่องนั้นผมไม่ลืมหรอกครับ...เออ ยังไงผมฝากพิมพ์หน่อยนะครับคุณศิวะ ดูสิไม่รู้ไปเป็นอะไรมา ถามก็ไม่ยอมบอกดื้อจริงๆ ...”
เรื่องนี้ศิวะทำได้แค่ยิ้มแล้วพยักหน้า
...........................................
วณิดาเดินนำอัครพลเข้าไปในห้องแล้วตรงไปเปิดไฟ ก่อนที่ร่างใหญ่จะเข้าประกบกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง พร้อมใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียใบหูของหญิงสาว ในขณะมือซนของเขาใช้ลูบไล้ไปตามเนินเนื้อบนร่างบางก่อนขยำเบา..
