8

1543 Words

ขาย โทร 0xx-xxx-xxxx   ป้ายอิงค์เจ็ทถูกขึงแขวนหน้ารั้วบ้าน โชว์ข้อความไม่กี่คำบนนั้นตามความต้องการของมัชฌิมา สามวันแล้วที่ยังเงียบไม่มีใครโทรติดต่อมาเลย รวมถึงธรรศด้วย แต่มันควรจะเป็นเรื่องดีสิที่เขาไม่มาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ อย่างน้อย นลินีจะได้ไม่ต้องมาคิดมากทุกข์ใจอย่างวันนั้น เธอรู้ว่าคนท้องนั้นอ่อนไหวแค่ไหน เพราะเธอเองก็เคยเป็น และผ่านจุดจุดนั้นมาแล้ว “มาย ต่อไปไม่ต้องช่วยงานพี่ที่นี่แล้วนะ” บอกเด็กมายที่นั่งดูโทรทัศน์กับบุตรสาว เด็กมายร้องเสียงหลงหน้าเหลอหลาตกใจ “อ้าว! ทำไมละคะคุณอุ่น” เธอเลยยิ้มให้ ก่อนบอกเหตุผล “พี่จะกลับบ้านแล้วน่ะสิ” “คุณธรรศรู้ไหมคะว่าคุณอุ่นจะกลับไปบ้านแล้ว” ทำไมเขาต้องรู้ด้วยล่ะ เธอได้แต่คิดแต่ยังไม่ปริปากใดๆ พอดีที่มีสายเรียกเข้ามาขัดคำตอบของเธอเสียก่อน หญิงสาวหยิบขึ้นมาดูพบว่าไม่ใช่เบอร์ที่คุ้นเคย แต่ก็กดรับสายสนทนาในที่สุด “สวัสดีค่ะ” “อ้อ ใช่ค่ะ”

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD