“เตรียมตัวเถอะ จะได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว” ชีคหนุ่มลุกขึ้นพลางก้มมองนาฬิกาข้อมือ ทำเอาคนที่กำลังจะอ้าปากพูดถึงกับเก้อ แต่ก็ยอมลุกตามเขาแต่โดยดี ทันใดนั้นเองที่เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าในห้องรับรองนี้มีแต่พวกเขา
“เอ้า! แล้วคนอื่นๆ ล่ะ” เธอถามขณะเดินไปยืนเคียงข้างเขา
“เธอหมายถึงใครล่ะ” ชีคหนุ่มถามขณะดันข้อศอกเธอให้ออกเดินไปพร้อมกัน
“ก็ผู้โดยสารคนอื่นไง คุณบอกว่าได้เวลาขึ้นเครื่อง แต่ฉันไม่เห็นว่าจะมีใครไปขึ้นเครื่องกับเรา นอกจากคนของคุณ” เธอยังคงสงสัยไม่เลิก โดยไม่ทันสังเกตว่ามือที่เคยแตะอยู่ที่ข้อศอกตอนนี้เลื่อนลงมากุมมือเธอเอาไว้หลวมๆ ซะแล้ว
“ใช่! ไม่มี” คำตอบสั้นๆ ของเขาทำเท้าทั้งสองข้างของเธอหยุดชะงักจนเขาต้องหยุดตาม
“หมายความว่า…” ยังไม่ทันที่พรสวรรค์จะได้พูดจนจบ หอมหมื่นลี้ที่เดินอยู่ด้านหลังก็เดินลิ่วขึ้นมาพูดต่อให้
“ก็หมายความว่าเครื่องบินของเขาเป็นเครื่องบินส่วนตัว ที่จะมีแค่เขากับแ
