“เอ่อ...ที่นี่คือวังครับคุณพรสวรรค์” ฮารีฟบอก
“เห็นไหมล่ะ ฉันว่าแล้ว ห๊า! เมื่อกี้ว่าไงนะ ที่นี่คืออะไร” พรสวรรค์หันขวับมาถามฮารีฟหน้าตาตื่น
“วังครับ” ฮารีฟตอบชัดๆ อีกครั้ง
“คุณ...” เธอตั้งใจจะหันมาพูดบางอย่างกับข้างๆ แต่ก็ยังไม่ทันจะได้พูด เพราะประตูรถถูกเปิดออกซะก่อน พร้อมกับเขาที่ก้าวลงไปและยื่นมือมาที่เธอ
“ลงมาสิ”
“ไม่เอา ไม่ลง” ไม่เพียงแต่ไม่ส่งมือไปให้ เธอยังส่ายหน้าดิกปฏิเสธแบบไม่ต้องคิด
“ฉันบอกให้ลงมา” ชีคอัฟฟานยื่นหน้าเข้ามาในรถก่อนจะกระซิบเสียงรอดไรฟัน
“ไม่เอา ไม่ไป คุณอยากไป คุณก็ไปเองสิ ฉันจะรออยู่ตรงนี้” เธอขยับชิดประตูอีกฝั่ง พยายามกันตัวเองให้อยู่ห่างจากเขา ด้วยกลัวจะถูกเขาลากลงไป
“จะลงมาดีๆ หรือจะให้ลากลงมา เลือกเอา” เขาพยายามระงับอารมณ์ไว้อย่างยิ่งยวด แต่เธอยังยืนกรานดังเดิม
“ไม่เอา ไม่ลง”
“พรสวรรค์” ชายหนุ่มแผดเสียงดังลั่นอย่างสุดทน ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่ตกใจ
