“จะเป็นไรไหมคะถ้าฉันอยากจะทำความรู้จักกับคุณ ฉันสารินีค่ะ”สารินีเดินตรงเข้ามาพร้อมกับยื่นมือไปตรงหน้าหวังผูกสัมพันธไมตรีกับผู้ชายที่ดูดีทุกกระเบียดนิ้วตามประสาสาวสังคมกร้านโลก แต่ชีคหนุ่มกลับไม่แม้แต่จะยอมรับไมตรี ทำเพียงมองเมินผ่านมือนั้นไป
“ไปเถอะ” ชีคหนุ่มก้มบอกเจ้าของเอวที่ตนกำลังโอบอยู่ด้วยสายตาอ่อนโยน ถึงมันจะเป็นเพียงประโยคสั้นๆ แต่มันกลับอบอุ่นจนทุกคนรู้สึกได้ โดยเฉพาะคนที่ต้องยื่นมือเก้ออย่างสารินี ซึ่งกำลังรู้สึกหงุดหงิดจนต้องดึงมือกลับ แน่นอนว่าเธอกำลังเสียหน้า ยิ่งไปกว่านั้นก็กำลังอิจฉา สารินีกำหมัดแน่นขณะยืนมองผู้หญิงที่คิดว่าด้อยกว่าและไม่มีอะไรสู้เธอได้ด้วยสายตาเคียดแค้น ใครจะคิดว่าผู้หญิงที่ด้อยกว่าคนนั้นจะคว้าผู้ชายที่หมายปองไปได้โดยที่ไม่ต้องพยายามอะไรเลย
“ว้าย! แตกอีกแล้วจ้า แตกแล้วแตกอีก แตกละเอียดแบบนี้จะมีใครกล้าเย็บให้ไหมน้า อุ๊ยๆๆ ดูคู่นั้นสิเดินคู่กันแบบนั้น…เหมา
