ไปเที่ยวบ้านคุณปู่คุณย่า
บ้านของธนกฤต
เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นเหมือนกับเช้าวันแรกที่พิมพ์ลภัสมาอยู่ที่นี่ ธนกฤตที่ไม่สวมเสื้อปิดบังแผงอกเดินมาปลุกพิมพ์ลภัสที่เตียงก่อนที่จะออกไปวิ่งเหมือนอย่างเมื่อวาน
“เหนื่อยอะ” เสียงบ่นดังมาจากทางด้านหลังของธนกฤตและพิมพ์ลภัสทำให้ทั้งคู่ต้องชะลอความเร็วแล้วหันไปมอง จึงได้เห็นพรปวีร์ทำหน้าตาเหนื่อยล้าข้างๆมีสองพ่อลูกอยู่ใกล้ๆ
“พอกันทั้งอาทั้งหลาน ดีนะที่พริกหวานพอจะเล่นกีฬาบ้าง” ธนกฤตเอ่ยก่อนที่จะเห็นพรปวีร์มองตาขวาง
“ก็ฉันงานยุ่งนิ ไม่ใช่ว่าจะมีเวลาออกกำลังเหมือนคนอื่นๆ” พรปวีร์เอ่ยบอก
“อย่ามาอ้างงานยุ่งน๊าเจ๊ ต่อไปนี้ยุ่งแค่ไหนเจ้ก็ต้องออกกำลัง” พีรวัศเอ่ยอย่างกวนประสาท
“ใครไปเป็นเจ๊นายไอ้บ้าพี” คนถูกเรียกว่าเจ้หันควับกลับมามองสามี
“นั่นสิวะพี เจ๊ที่ไหนเมียนายชัดๆ” เสียงของเพลิงตะวันที่เพิ่งวิ่งตามมาพร้อมพีมตะวันและพายัพเมฆเอ่ย
“อยากตายก่อนลูกบวช
