@วารานา แกรนด์ โฮเต็ล
วันถัดมา เวลาบ่ายโมงตรง
"อคิราห์อยู่หรือเปล่า?" เสียงหมิ่นแคลนเอ่ยถามเลขาสาว สตรีร่างสูงสง่าเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องผู้บริหารพลางชำเลืองมองนิตาซึ่งนั่งประจำที่อยู่ น้ำเสียงบ่งบอกอายุอานามราวสี่สิบกะรัต ใบหน้างดงามหยาดเยิ้มถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางทุกตารางนิ้ว เรียวปากอิ่มแดงเม็ดมะขามน่าเสน่หา คงเช่นนี้กระมังที่เขาเรียกความงดงามดั่งกระดังงาลนไฟ เลขาสาวยิ้มเจื่อนเล็กน้อยแล้วจึงรีบหยัดกายลุกขึ้นยืน ยกมือไหว้แขกผู้มาเยือนตามมารยาทเพราะรู้ดีว่าหล่อนคืออดีตภรรยาสาวของบิดาเจ้านายผู้ล่วงลับ
"ดิฉันขออนุญาตรายงานท่านประธานก่อนนะคะ" มือเรียวกำลังจะเอื้อมไปกดปุ่มอัตโนมัติเพื่อต่อสายเข้าไปในห้องทำงานของประธานหนุ่ม ทว่ากลับถูกอีกฝ่ายพูดขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน
"ไม่จำเป็น หล่อนก็รู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันจะเข้าไปหาท่านประธานตอนนี้" คุณนายมัลลิกาไม่พูดเปล่า ถือวิสาสะเปิดประตูห้องทำงานข
