"อื้อ...ระวังนะคะ มัสกลัวเป็นแผล" มัสยากัดริมฝีปากล่างเพื่อข่มอารมณ์ความหวาดกลัวและเขินอายในเวลาเดียวกัน เธอพยายามนั่งให้นิ่งที่สุดระหว่างที่อคิราห์กำลังบรรจงขยับที่โกนขนเชื่องช้าแผ่วเบา
"อย่าเร่งสิครับ ยิ่งถ้ามัสเร่งผมมากเท่าไหร่มันก็อาจจะทำให้มีโอกาสเป็นแผลมากขึ้นเท่านั้น"
"คุณก็ไม่เห็นจะต้องทำให้มัสเลยนี่คะ ของแบบนี้ให้มัสทำเองก็ได้ อื้ม..." เรียวปากอิ่มเปล่งเสียงครวญครางแผ่วเบาเมื่อสัมผัสได้ถึงปลายนิ้วนุ่มซุกซน ร่างงามบิดเกร็งลำตัวเพราะคนเจ้าเล่ห์กำลังละเลงปลายนิ้วลงบนยอดเกสรเปียก
"พูดมากแปลว่าอยากเสร็จตอนนี้"
"อ้าส์! ไม่เอานะคะ มัสไม่พูดแล้วก็ได้" เรียวปากหยักยกยิ้มพอใจ แล้วจึงยอมขยับมือออกจากกลีบดอกไม้งามฉ่ำวาวด้วยน้ำเกสรเหนียวเหนอะ
"อ้าขาออกอีก จะได้เสร็จเร็วๆ" ชายหนุ่มบอกเสียงเบาค่อนแหบเล็กน้อยพลางโน้มใบหน้าลงมาจูบต้นขาอ่อน
"เอ๊ะ! เสร็จอะไรกันแน่คะ?" มัสยาขมวดคิ้วสงสัยพลันก
