หวนรักเมียตัวร้าย (ซีรีส์ตระกูลแอมเมอร์สัน รุ่นลูกเรื่อง เมียบนเตียง)

บทที่ 2 ผัวที่ดีคือผัวใหม่ (1)

ออร์ดี้เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะหันหลังแล้วเดินกลับห้องนอนของตัวเอง ปล่อยให้ภรรยานั่งน้ำตาร่วงอยู่บนโซฟาตามลำพัง

พรนับพันรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งใจ การรักฝ่ายเดียวมันทรมานเหลือเกิน เมื่อร้องไห้จนพอเธอก็เดินกลับไปในห้องของตนเอง และสัญญาว่านับตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่ไปนอนที่ห้องของสามีอีก

หลังจากแต่งงานได้ไม่นาน ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวมาอยู่ที่คอนโดซึ่งสะดวกต่อการทำงานทั้งตนเองและเธอ

ออร์ดี้ทำงานเป็นเจ้าของบริษัทนำเข้าและจำหน่ายรถหรูซึ่งมีสาขาอยู่ทั่วประเทศ เช่น กรุงเทพฯ เชียงใหม่ หาดใหญ่ แต่ไม่ได้เป็นธุรกิจของตระกูล ธุรกิจนี้เขาทำเองทุกอย่าง ส่วนธุรกิจของตระกูลแอมเมอร์สันดูแลโดย พบรัก อชิระ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา

คอนโดของออร์ดี้มีสองห้องนอน เขาให้เธออยู่หนึ่งห้อง ตัวเองอยู่อีกห้องแต่พรนับพันดื้อไม่ยอมนอนคนเดียว พอถึงเวลาเข้านอน เธอก็จะมานอนกับเขาแต่ไม่เคยมีอะไรกัน ต่างคนต่างนอน เป็นอยู่อย่างนี้มานานถึงสองปี

คราแรกชายหนุ่มก็รำคาญ แต่นานเข้าก็ปล่อยเลยตามเลย อยากนอนก็นอน ถ้าเขาไม่ยอมร่วมมือเสียอย่างเธอจะทำอะไรได้

“ฮือ ไอ้ผัวบ้า ไอ้ผัวเฮงซวย ฮือ ฉันจะไปหาผัวใหม่ คอยดูเถอะ” หญิงสาวอาบน้ำไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย ด่าผัวไปด้วย กว่าจะอาบน้ำเสร็จเวลาก็ผ่านไปเกือบชั่วโมง พรุ่งนี้เธอต้องไปทำงานตั้งแต่เช้าตรู่เพราะที่บริษัทมีงานใหญ่

พรนับพันทำงานในตำแหน่ง AE หรือ Account Executive ตำแหน่งที่ช่วยให้การประสานงานระหว่างบริษัทและลูกค้า เข้าใจตรงกันถึงการทำงานร่วมกัน แผนงานต่าง ๆ รวมไปถึงงบประมาณในแต่ละงานของบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่ง ที่มีเจ้านายเป็นคนรุ่นใหม่ไฟแรงทำให้บริษัทเติบโตอย่างก้าวกระโดด

“นอนได้แล้วเรา พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่”

หญิงสาวบอกตัวเองด้วยน้ำเสียงเหนื่อย ๆ ไม่มีกะจิตกะใจจะทาครีมลงบนใบหน้าหรือบนเรือนร่างอย่างเช่นคืนก่อน ๆ ทั้งที่ปกติเธอเป็นคนใส่ใจมาก ไม่แม้กระทั่งจะเป่าผมให้แห้ง นอนทั้งแบบนั้นแต่กว่าจะหลับสนิทก็ใช้เวลานานพอสมควร

ประมาณตีห้า นาฬิกาปลุกทำงาน พรนับพันลุกขึ้นมาจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว ไม่เกินครึ่งชั่วโมงเธอก็เดินออกจากห้องนอนด้วยชุดทำงานทะมัดทะแมง ก่อนจะหันไปมองห้องนอนของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เธอสะบัดหน้าค้อนตาคว่ำเมื่อคิดถึงคำพูดของเขาเมื่อคืน

“ไม่รักก็ไม่ต้องรัก ฉันจะไปหาผัวใหม่” เอ่ยจบก็เดินจากไปทันที ไม่มีกระดาษโน้ตแปะหรืออาหารเช้าวางไว้บนโต๊ะอย่างเช่นทุกวัน เพราะนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอจะไม่ง้อเขาแล้ว

ออร์ดี้ตื่นมาหลังจากที่ภรรยาออกจากคอนโดได้ประมาณหนึ่งชั่วโมง เขารู้ว่าเธอไม่ได้เข้ามานอนด้วย แต่ไม่รู้ว่าเธอไปทำงานแล้ว ชายหนุ่มนั่งรออยู่บนโซฟา ประมาณสิบห้านาทีก็ยังไม่เห็นพรนับพันเดินออกมาจากห้องนอนจึงตัดสินใจไปเคาะประตู

เมื่อคืนเขารู้ว่าตัวเองพูดแรงไปจึงอยากขอโทษเธอ ถึงไม่ได้รักแต่ก็ไม่ควรสาดคำพูดแรง ๆ ใส่กันแบบนั้น บอกตรง ๆ เขาเองก็รู้สึกผิด

ชายหนุ่มยืนเคาะประตูอยู่สองสามครั้ง แต่หญิงสาวยังไม่มาเปิด เขาจึงตัดสินใจเปิดเข้าไปเอง ก่อนจะเดินไปที่เตียงของเธอที่ผ้าห่มถูกพับเก็บเป็นระเบียบเรียบร้อย

“ตื่นแล้วนี่ ไปไหนของเขา ไปซื้ออาหารเช้ามั้ง งั้นไปอาบน้ำก่อน” เขาคิดอย่างใจเย็น เพราะห่างจากคอนโดไม่กี่เมตรมีร้านขายอาหารเช้า บางครั้งพรนับพันก็ไปซื้อที่ร้านนี้

ออร์ดี้กำลังจะหมุนตัวออกจากห้อง แต่ดวงตาดุจเหยี่ยวเหลือบไปเห็นถังขยะ ด้วยความสงสัยเขาจึงเดินไปดู

“รูปแต่งงาน เธอฉีกรูปแต่งงานทำไม”

ชายหนุ่มอุทานด้วยความตกใจ หลังจากก้มลงไปมองในถังขยะแล้วเห็นรูปแต่งงานโดนฉีกออกครึ่งหนึ่ง

แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจกับการถูกจับแต่งงานครั้งนี้ แต่พอเห็นปฏิกิริยาที่จริงจังของพรนับพันเข้าจริง ๆ ก็รู้สึกทนไม่ได้อย่างไร้เหตุผล

ก่อนจะออกจากห้องตอนเช้า หญิงสาวเห็นรูปแต่งงานแล้วรู้สึกขัดตาขัดใจจึงเอาออกมาจากกรอบรูป จากนั้นก็ทำการฉีกครึ่งอย่างไม่ลังเลหรือเสียดาย

ออร์ดี้รู้สึกเป็นห่วงพรนับพันอย่างบอกไม่ถูกจึงตัดสินใจเดินกลับไปในห้องของตนเอง แล้วยกโทรศัพท์ต่อสายหาเธอ แต่พรนับพันงานยุ่งจึงไม่สะดวกรับโทรศัพท์ ทำให้ชายหนุ่มเป็นห่วงกว่าเดิมจึงกระหน่ำโทร.ไปติด ๆ สุดท้ายเธอก็รับสาย

“อะไรของคุณเนี่ย โทร.มาทำไมเยอะแยะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด งานก็ยุ่ง ผัวก็โทร.มาไม่หยุดทั้งที่ปกติแทบไม่เคยโทร.หาเธอเลย วันนี้ผีเข้าหรือไง เขาถึงได้โทร.มาหลายสาย

“เธอไปไหนตั้งแต่เช้า ออกไปซื้ออาหารเช้าเหรอ”

เขาถามตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม

“เปล่าค่ะ ออกมาทำงาน ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญแค่นี้นะคะ” เธอตอบกลับก่อนจะวางสายแต่ได้ยินเสียงเรียกของสามีเสียก่อน

“เดี๋ยว ๆ คือฉันมีเรื่อง” ชายหนุ่มกำลังจะเอ่ยคำขอโทษแต่ได้ยินเสียงผู้ชายแทรกเข้ามาในสายจึงทำหน้ามุ่ยคล้ายไม่พอใจ

“คุณสดใส ว่างไหมครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษา คุยโทรศัพท์อยู่เหรอ”

“คุณพอร์ช มีอะไรคะ”

“คุยโทรศัพท์ให้เสร็จก่อนก็ได้ แล้วค่อยเข้ามาหาผม”

“ได้ค่ะ สักครู่นะคะคุณพอร์ช คุณออ แค่นี้นะคะ ใสไม่สะดวกคุยด้วย” หญิงสาวตัดสายสามีไปเสียดื้อ ๆ โดยไม่สนใจฟังว่าออร์ดี้จะพูดอะไร

ชายหนุ่มอ้าปากหวอ ไม่เคยเจอภรรยาทำพฤติกรรมแบบนี้ใส่ ถึงกับหัวร้อนขึ้นมาทันที เธอกล้าดีอย่างไรถึงมาตัดสายเขา

เขาจึงโทรศัพท์กลับไปอีกครั้ง แต่คราวนี้เหมือนโทรศัพท์ของพรนับพันจะปิดเครื่องทำให้โทร.ไม่ติด

“ได้ แล้วเจอกันพรนับพัน”