บทที่ 1 ไอ้ผัวตายด้าน (2)
1479 Words
การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรักมันก็เป็นแบบนี้แหละ ผัวที่ไหนจะรักผู้หญิงร้าย ๆ ฉวยโอกาสตอนเมาแล้วเข้าหาทำให้ตัวเองกลายเป็นเมียของเขา เรียกร้องความรับผิดชอบด้วยการแต่งงาน ผู้หญิงฉลาด ๆ เขาไม่ทำกันหรอกก็มีแต่เธอเท่านั้นแหละที่ทำ
ย้อนกลับไปเมื่อสองปีก่อน ตอนนั้นพรนับพันเพิ่งเรียนจบ
ใหม่ ๆ ใฝ่ฝันอยากแต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ พ่อ แม่ ลูก มีสามีรวย ๆ หน้าตาดี ๆ ตอนนี้เลยเป็นช่วงเวลาเดียวที่จะได้สมหวัง ถึงจะต้องเสี่ยงแค่ไหนก็ยอม หากทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดเธอก็จะได้ผู้ชายที่รัก หล่อ และรวย มาเป็นสามี
และตัวเลือกของเธอก็คือเขา ออร์ดี้ แอมเมอร์สัน ลูกชายของครูซกับพิมพ์ฝัน แอมเมอร์สัน ซึ่งมีนิสัยขี้เล่นเข้าถึงง่ายกว่า ปอร์เช่ แอมเมอร์สัน ฝาแฝดจอมเย็นชา
หญิงสาวรอจังหวะและโอกาสมาเนิ่นนาน จนกระทั่งคืนนั้นที่ชายหนุ่มเมา เพราะโดนแฟนที่คบกันนานถึงสามปีบอกเลิก จึงใช้โอกาสนี้รวบหัวรวบหางออร์ดี้
“เธอเข้ามาในห้องของฉันทำไม สดใส”
พรนับพันมีชื่อเล่นว่าสดใส มารดาของเธออยากให้ลูกสาวมีแต่ความสดใสถึงได้ตั้งชื่อแบบนี้ ท่านกลัวว่าลูกจะมีปมด้อยเรื่องพ่อ
“ใสมาดูแลคุณออค่ะ”
แม่คนใจกล้าในชุดนอนบาง ๆ เดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่กำลังนั่งดื่มอยู่บนพื้นด้วยความหมดอาลัยตายอยาก ออร์ดี้เงยหน้าขึ้นมองเธอก่อนจะแสยะยิ้มมุมปาก
“มาดูแล หรือมาทำอะไรกันแน่” น้ำเสียงดูถูกดูแคลนถูกพ่นออกจากปาก ถึงเขาจะดื่มแต่ก็ยังพอมีสติ รู้ว่าพรนับพันเข้ามาในห้องนอนของตนเองด้วยจุดประสงค์อะไร
“ใสอยากมาดูแลคุณออจริง ๆ นะคะ”
“งั้นเหรอก็ดี ไปเอาเหล้ามาอีก ฉันอยากเมา”
“แต่นี่ก็เมาแล้วนะคะ ใสว่าคุณออไปนอนดีกว่า”
พรนับพันเอ่ยก่อนจะประคองเจ้านายที่อยู่ในอาการมึนเมาแต่ยังพอมีสติกลับขึ้นไปนอนบนเตียง แต่เพราะร่างกายสูงใหญ่ของชายหนุ่ม ทำให้เธอล้มลงบนตัวของออร์ดี้พอดิบพอดี ราวกับว่าสวรรค์เป็นใจอยากให้เธอได้เขามาเป็นสามี
“คุณออคะ ใสรักคุณค่ะ”
หญิงสาวรวบรวมความกล้าบอกความในใจ ก่อนจะแนบริมฝีปากของตนเองลงบนริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างไม่อายเทวดาฟ้าดิน
สติของออร์ดี้ขาดผึงทันทีที่ได้ลิ้มรสความหวานจากปากของแม่สาวใจกล้า
เมื่อไม่อาจทนต่อความต้องการของร่างกายได้ เขาจึงพลิกร่างของพรนับพันให้ลงมาอยู่ข้างล่างแทน ก่อนจะจัดการชุดนอนวาบหวิวของเธอ
อาการอกหักบวกกับแอลกอฮอล์ในร่างกายทำให้ชายหนุ่มขาดสติทั้งจูบทั้งจับ สุดท้ายเขาก็ได้เธอเป็นเมียอย่างสมบูรณ์แบบ
เช้าของวันใหม่หลังจากที่หญิงสาวตื่นขึ้นมา ก็ร้องห่มร้องไห้ส่งเสียงดังไปทั่วห้องนอนใหญ่ ทำให้มารดาของชายหนุ่มที่กำลังเดินผ่านหน้าห้องลูกชายต้องเข้ามาดู
พอเห็นสภาพของพรนับพันท่านแทบจะเป็นลม จึงบังคับให้ลูกชายแต่งงานกับพรนับพันเพื่อเป็นการรับผิดชอบ
ออร์ดี้ไม่สามารถปฏิเสธได้เพราะหลักฐานคาตา งานแต่งงานของทั้งสองคนจึงจัดขึ้นในหนึ่งเดือนต่อมา แต่จัดงานเล็ก ๆ เท่านั้นตามความต้องการของชายหนุ่มที่ไม่ปรารถนาให้คนนอกรู้ แต่สุดท้ายก็รู้อยู่ดีเมื่อหญิงสาวลงรูปในอินสตาแกรมพร้อมกับแท็กเขา
พรนับพันคิดถึงอดีตด้วยความเศร้าใจ นับตั้งแต่ครั้งนั้นเขาก็ไม่เคยแตะต้องเธออีกเลยจนเวลาผ่านมาถึงสองปีเต็ม
เธอไม่เคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาใครนอกจากเฟริน เพราะอายเกินกว่าจะเอ่ยปากพูด เวลาใครถามถึงเรื่องของทายาทเธอก็ทำได้แค่ตอบผ่าน ๆ ว่ายังไม่พร้อม ทั้งที่อยากมีลูกมาก แต่จะมีได้อย่างไรในเมื่อสามีไม่ยอมทำการบ้าน ปล่อยให้น้องหมีของเธอหยากไย่ขึ้น
“จะมีลูกยังไง ผัวแตะต้องแค่ครั้งเดียวเอง เอาเถอะ ลองสักตั้ง ถ้าไม่ได้ พอ จบ แยกย้าย”
พรนับพันฮึดสู้หลังจากบ่นเสร็จ ชุดนอนไม่ได้นอนจึงถูกสวมลงบนตัวของเธอที่มีสัดส่วนราวกับนางแบบ ไม่แน่ ถ้าไม่มีสามีแล้วเธออาจจะไปประกวดเป็นนางแบบก็เป็นได้ ประกาศให้โลกรู้ไปเลยว่าฉันแซ่บ
ในระหว่างรอสามีกลับมา พรนับพันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อย ๆ กระทั่งเห็นเพื่อนของสามีโพสต์รูป บอกว่าอยู่ในสถานบันเทิงพร้อมกับเพื่อนอีกหลายคน หนึ่งในนั้นคือออร์ดี้
หญิงสาวถึงกับน้ำตาซึม ที่แท้เขายังไม่กลับคอนโดเป็นเพราะไปเที่ยวนี่เอง แล้วทำไมไม่บอกเธอสักคำ สามีเธอใจร้ายมาก
“ถึงเวลาต้องไปตามผัวกลับบ้านแล้วสิเรา” หากในรูปไม่มีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังเธอคงไม่คิดจะออกไปตามผัวกลับบ้าน
พรนับพันจัดการตัวเองได้อย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ออกจากคอนโด แล้วขับรถมุ่งตรงไปยังสถานบันเทิงที่สามีไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน
‘ผัวข้าใครอย่าแตะ เพราะข้ายังไม่ได้แตะ’
จริง ๆ เธอไม่ชอบพวกเมียที่ต้องคอยตามผัวแบบนี้ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ ก็สามีเธอโคตรฮ็อต ขนาดมีเมียเป็นตัวเป็นตน ยังมีสาว ๆ มาแวะเวียนขายขนมจีบไปหยุด
“เฮ้ย ไอ้ออ นั่นเมียมึงป่าววะ” หนึ่งในเพื่อนของชายหนุ่มทักขึ้นมาหลังจากเห็นผู้หญิงหุ่นเหมือนนางแบบเดินมาทางนี้
ถึงบรรยากาศในสถานบันเทิงจะสลัว ๆ แต่ออร่าความสวยของพรนับพันทำให้คนสนใจไม่น้อยรวมถึงโต๊ะนี้ด้วย
“ใช่จริงด้วย เมียมึงจริง ๆ วันนี้เมียมาตามว่ะ” ผู้ชายอีกคนเอ่ยแซว ออร์ดี้จึงส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน
หญิงสาวเดินมาถึงพอดี ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความน้อยใจรวมถึงโกรธด้วยที่เขามาเที่ยวแต่ไม่บอกเธอสักคำ
“เธอมาทำอะไรที่นี่”
เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดไม่พอใจ ไม่ชอบพฤติกรรมของพรนับพันที่คอยตามแบบนี้ ถ้าจะนอกใจเขาทำไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปถึงสองปีหรอก แต่ยังมีจิตสำนึกที่ดีถึงไม่เคยไปคั่วกับผู้หญิงคนอื่น
“ก็มาตามคุณกลับบ้านสิ ถามได้”
“ฉันเป็นลูกเธอหรือไงถึงต้องมาตาม”
“ไม่ใช่ลูกแต่คือผัว”
“กลับไปคุยกันที่คอนโด”
ออร์ดี้ไม่อยากให้ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลป่นปี้จึงคว้าข้อมือของผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาออกจากสถานบันเทิง แล้วพาเธอไปยังรถที่จอดอยู่แต่หญิงสาวไม่ยอมไปด้วยเพราะหวงรถของตัวเอง กว่าเธอจะเก็บเงินซื้อได้เลือดตาแทบกระเด็น
ใครบอกว่าแต่งงานกับคนรวยแล้วชีวิตจะดี ไม่จริงเลย เพราะสามีของเธอไม่ให้เงินแม้แต่บาทเดียว นอกจากค่าใช้จ่ายในบ้าน ส่วนเรื่องอื่นเธอต้องหามาเอง
“ใสจะกลับรถของตัวเอง”
“ก็ได้ ไปเจอกันที่คอนโด เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ค่ะ ใสก็มีเรื่องอยากคุยกับคุณออเหมือนกัน”
สองสามีภรรยาแยกกันกลับรถใครรถมัน ไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงคอนโดสุดหรูที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง พรนับพันทิ้งตัวลงบนโซฟาก่อนจะเอามือขึ้นมากอดอกแล้วใช้สายตาน้อยใจมองออร์ดี้ที่กำลังเดินเข้ามาด้วยใบหน้าบึ้งตึง
“ฉันไม่ชอบ อย่าทำแบบวันนี้อีก”
“ถ้าไม่อยากให้ใสไปตาม ก็ช่วยบอกหน่อยสิคะเวลาไปไหนมาไหน”
“เธอไม่ใช่คนรักของฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องบอกเธอ”
“แต่ใสเป็นเมียคุณ เป็นมาสองปีแล้วด้วย”
“ก็แค่เมียในนาม อย่าอินนักเลย”
“ในนามเหรอคะ คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง คุณมันเห็นแก่ตัว”
“ใครกันแน่ที่เห็นแก่ตัว ใครกันที่ฉวยโอกาสตอนฉันเมา ใครกันที่ร้องขอให้ฉันรับผิดชอบด้วยการแต่งงาน”
“ตลอดเวลาสองปีมานี้ คุณไม่เคยรักใสเลยเหรอ”
“ไม่ ฉันไม่เคยรักเธอแม้แต่นิดเดียว”
- Writer
