Childhood Sweethearts

Chapter 10: Hangin

~JC~

Kumaripas ako ng takbo and YES, wala pa ang first subject teacher namin! Pagkapasok ko ay agad silang nagsitahimikan. Sinuyod ko naman ang buong room at sa ikalawang row, I saw Jan looking at me.

Tumabi ako dito. Ito lang ang katabi ko. Alam naman nito na gusto ko laging katabi ay bintana.

"Alam mo, ang daming nag-unahan diyan para lang makatabi ako," he said.

I look at outside. "Ang hangin, 'no?" I asked him.

"Wala ngang kahangin-hangin, eh," he said curiously.

Napairap ako sa kawalan. "Sa tabi ko may hangin," I said, pointing Jan.

"Everywhere naman may hangin," pamimilosopo nito.

Dahil sa inis, hinarap ko ito. He worn the mischievous smile. "Hindi ka naman pala hangin, eh. Slow ka lang," at inirapan ko ito.

"Slow?" He asked curiously.

"Slow nga," at pinatunog ko ang daliri ko. "Isa kang hangin," I added in a hard tone.

"Totoo naman 'yung sinabi ko, ah!"

"Nasaan ang katotohanan do'n?" I asked and I moved my face closer to him. I saw him swallowed.

"Na-na ni-reserve ko iyan, 'yan!" Habang tinuturo ang inuupuan ko. "Para may maupuan ka," he added.

Hindi ako naniwala sa huli nitong sinabi kaya, mas lalo ko pang nilapit ang mukha ko dito.

"'Yun lang ba ang dahilan?" I asked him.

Again, he swallowed. "Gus-gusto kitang katabi," he answered my question nervously.

"Good answer," aniko at umayos nang upo.

I heard him sighed."Nga pala totoo ba 'yumg sinabi no'n na 'gusto' mo ko?" I asked without looking at him.

Again, he sighed. "Hin-hi-hindi," he'd got so nervous.

"Okay, no offense meant but even if I'm bisexual, hindi kita sasagutin," I said from nowhere.

"Ang hangin, 'no?"Napatingin ako sa kanya at kinurot ang tagiliran nito.

"Oo na, oo na, hindi ako 'yung tipo mo. Iyon, oh!" He said at tinuro ang entrance door.

I saw Carlo together with Josh. H'wag lang sana pumasok nang sabay iyan. Kaklase ko lang ay si Carlo at wala nang iba! Pero, para akong tanga kung pareho silang papapasukin tapos itataboy ko 'yung isa, 'di ba?

Para naman akong pinagbagsakan ng langit at lupa nang sabay silang pinapasok ng first subject teacher namin. Hanep!

"Kayong dalawang late, umupo kayo sa harap ni Mr. Masmela," sir commanded them. I blinked many times. How? How the teacher knows my surname? It was hitted me double! 'Yung tipong kasama ko silang dalawa tapos sa harap ko pa sila.

"Ouch," I heard Jan whispered at me. Umayos na lang ako ng upo at tinutok ang aking buong atensyon sa lalaking guro na mukhang 22 years old lang. Sumama din yata ang pakiramdam ko dahil sa presensya ng dalawang ito na animo'y walang guro sa harapan kung maglandian.

I tsked. Just focus on the lecture, Jhay Cee Masmela!

~ANDY~

Hindi ko mapigilang magalit kay JC. Ako pa ang sinisi sa pagka-late niya! At isa pa, nagsinungaling sa'kin si Blythe na next year pa uuwi pero nandito na, suot ang teacher's uniform at magtuturo na ng Grade 9. Humanda siya sa'kin mamaya.

"Mr?"

Napapikit ako ng isang beses at tiningnan si Ms. Macapili."Saang lupalop ng outer space ka naroroon?" She asked.

"I'm sorry, ma'am," I apologized to her.

"Okay, focus on my lecture. Huwag sa babae," she said at tinalikuran na ako.

Kung alam niyo lang, my thought.Nagfocus na lang ako sa tinuturo ng guro at pinalis ang dalawang taong gumugulo sa isip ko.

BREAK TIME, inayos ko na ang gamit ko at iniwan iyon. Pupuntahan ko si JC at papasama ako sa faculty ni Blythe.

Nang marating ang room nila ay busy pa rin sila sa pakikinig. They were tackle the grade 8 Science.

"What is matter? Mr. Macapili?" Sabi ng guro.

Tumayo naman ang katabi ni JC at rumehistro sa utak ko ang itsura no'ng Macapili na iyon. Ang kaibigan kuno ni JC. Ang anak ng first subject teacher namin.

"It's a substance that occupied space and it has mass." Sagot nito.

Nagtilian ang kalahating bilang ng mga babae sa room nila. Sikat din naman pala at may ipagmamalaki.

"Because your answer was correct, that's all for today, goodbye," paalam ng guro.

Pag-alis ng guro ay pumasok ako sa loob.

"Sino siya?"

"Infairness, ha? Mas gwapo pa siya kay fafa Jan,"

"Oo nga, ano kaya pangalan ng bagong fafa ko?"

Ilan lang 'yan sa narinig ko nang pumasok ako. Nang matapatan ko si JC, nakita kong nakaukit pa rin ang curiosity sa mukha nito.

"What?" He asked me.

"Sabay na tayo," alok ko rito.

"Sorry, pero kasabay ko na si Jan at Frank," anito.

Para naman akong binuhusan ng napakalamig na tubig dahil sa pambabasura nito sa alok ko. Tumalikod ako, ayaw kong makita niya ang lungkot sa mga mata ko. I heave a sigh and worn a fake smile. "Okay," I said bitterly.Walang lingon-likod akong lumabas ng room nila. Didiretso na lang ako sa faculty ni Blythe aa kabilang building.

"Kawawa naman si fafa,"

Huling narinig ki sa room nina Jc. Parang kinurot 'yung puso ko sa pagtanggi nito sa alok ko. Huwag lang siyang gawan ng masama sinuman sa dalawang kumag na iyon dahil ako ang makakaharap nila. He chose them 'cause he knew a lot of details about them but me? He doesn't know where did I live.

"Andy! Sur...prise? Huh?" Ani Blythe nang makilala niya ako at nang makita nito ang isang butil ng luha mula sa kaliwang mata ko.

Ayaw ko pa naman ay ang i-refuse ako. Nakakapanliit. But I understand him. "What's wrong?" He added with a little bit curiosity.

"I was refused," I said and I sat down on a couch. Tinukod ang dalawang siko sa hita at tinakpan ang mukha ko. Bakit ko ito nararamdaman? I was in a so much pain!

~Jhay Cee~

"Gustuhin ko mang samahan siya ay hindi pupwede dahil nabubugnot ako sa nakita ko kanina," sabi ko kina Jan at Frank.

Nandito kami ngayon sa lumang garden malapit sa school. Nakaupo sa nga lumang benches do'n habang kumakain ng snacks.

"Kapag sinamahan mo siya?" Tanong pa rin ni Jan.

Nakikinig pang sa'min si Frank while eating his snacks and looking up to nowhere.

"Baka sa kanya ko mabunton 'yung inis ko," at dahil ayaw ko na siyang masaktan dahil sa masasamang kamay na ito. I want to add that pero minabuti ko na lamang na sa isip ko lang ituloy. Ayaw ko na siyang makitang nahihirapan. Kita ko kasi ang sakit no'ng kagatin ko siya and sorry to him kung hindi ko siya sinamahan kanina.

Until the bell rang. Sabay-sabay na kaming umakyat. Nakasalubong ko pa si Andy together with our first subject teacher. And his gazes when he saw me, it was like killing me.My heart felt pain. Mahal ko na yata ang damuhong ito. I need to distance myself to him because if my feelings grew deeper and totally fell, he can't catch me because I'm only a gay. I can't give the family he wanted. Kissbuds ko lang siya at gano'n din ang turing niya sa'kin.

"Hindi mo man lang kausapin?"I heard Frank said that.

I'm trying to unhold my breath to release the pain. But it doesn't worked. Ang sakit talaga."Hayaan niyo na lang siya," I said bitterly.

"Lalamig din ang ulo niyan at saka we were living in the same roof, so I can apologize to him," I added.

"It's up to you. First of all, we are your friends only."

"Tama," pagsang-ayon ni Frank sa sinabi ni Jan.

Starting tomorrow, I'll make a distance to him.

'Paano mo gagawin iyon?' Kastigo ng utak ko.

Hindi ko alam kung paano gagawin ang pagdistansya kay Andy. Mahal ko na nga siya. Everytime, my heart beats abnormally if Andy is around. My knees trembled if Andy stared at me and smile at me. And I liked it. I liked the way he looks at me. The way he kisses. The way he moves so firm. All of his gestures on me. Pero balewala lang iyon sa kanya.

"Nasaang planeta ka na, Jc?"

Nagbalik ako sa ulirat dahil sa nagsalita. I looked around and I believed because I was on our room. Nakaupo. Namutla ako nang hindi si Jan o si Frank ang nasa harapan ko.It was Andy. Looking at me while wearing his curiosity face. Nakadantay ang dalawa nitong kamay sa magkabilang gilid ko. And his distance now, it was so close at kulang na lang ay mahalikan niya ko. Then my heart beats abnormally.

I confirmed it by myself. I really, really love him.

"So-sorry," I apologized to him, stuttering.

"You don't have to apologize. I'm sorry," he said. I smelled his scent. Lalaking lalaki. His breath. Parang bagong toothbrush lang. And his hazel nut brown eyes, full of sincerity on that.

"Bakit ka nagso-sorry? Dapat ay ako ang magsorry dahil binasura ko ang alok mo. I'm so sorry for refusing you." I said sincerly.

"Ako dapat ang mag-sorry. You know why? Nagalit ako sa'yo. Pero no'ng marinig ko ang dahilan kay Frank kung bakit hindi ka sumama sa'kin, humupa ang galit ko at napalitan iyon ng guilt at awa. Hindi ko alam na tino-torture ka na dito tapos to-torture-rin pa kita sa isip ko? I'm so sorry, please forgive me," he said sincerly and pleasing.

Who am I to refuse his apologize?

Then there, I just caught myself smiling for that words. "Apology accepted," I said with full of happiness and full of sincerity.

"Lumipat ka na kaya--"

"Good morning class," our subject teacher said and it cutted him off.

Bumulong na lang ito na mamaya na lang at tumakbo na palabas.

"Sino 'yun, Jc?"I look at my back and I saw Dianne smiling so sweet.

"My roommate," I said.

"Ang gwapo at mukhang hot!" Parang sinisilihan sa pwet na sambit nito.

"Ilang inches kaya 'yun?" Sabi ng katabi nito.

"Anong 'inches-inches' ang pinagsasasabi mo babae?"

Umayos ako ng upo at humarap sa teacher. Buti ligtas ako dahil nakatingin si ma'am sa dalawang babae habang papalapit.

"Wala po ma'am," kinakabahang wika ni Dianne.

"Mukha kasi kayong sinisilihan sa pwet diyan. Siguro lalaki 'yan, 'no?" Ani ma'am at nilapit pa lalo ang mukha sa dalawa.

"Sorry po, ma'am," sabi nang katabi ni Dianne.

"Ilang inches ba?" Mapang-asar na tanong ni ma'am.

Nagtawanan ang buong klase kaya nakitawa na rin ako.

Tumigil lang ako nang tumingin si ma'am sa'kin ng masama.

"Kilala mo ba 'yung lalaking pinag-uusapan nila? Nakita kitang dito nakatingin, eh." Ani ma'am sa'kin.

"Si Andy po, my roommate. Iyon po 'yung pinag-uusapan nila." I said honestly.

"'Yung lalaki dito kanina? Na kausap ka? Kilala ko 'yun. Andy Liberal ang full name niya, right?" Tadtad na tanong ni ma'am.

"Yes ma'am, he is. Why do you know him ma'am?" I asked curiously.Hindi ko kasi alam kung saan galing ang damuhong iyon.

"Kababayan ko iyon sa Isla Azul,"

Isla Azul.

~*~ ~*~ ~*~