Childhood Sweethearts

Chapter 20: How?

~JC~

"Kindly hear your heartbeats," ani Jin.

Itinapat ko ang aking palad sa aking dibdib. I heard my heartbeats. "Then?" I asked him. Ramdam kong bigla itong bumilis ng may maalala ako kung bakit niya ito pinapagawa sa'kin.

"'You love Andy?" He asked me. Diniinan ang palad ko.

I heard a multiple heartbeats. Nakatitig lang ako kay Jin pero ang mukha ni Andy ang rumerehistro sa balintataw ko. "I just don't understand my feelings," iyon lang ang naisagot ko kahit na rumaragondon ang dibdib ko.

"Huh?" Iyon lang ang nasabi nito. May nakakalokong tingin ito. "Hindi mo mahal, ah? Paano na si Jorris?" He asked.

No emotion. "'Di ba naging normal ang puso mo kasi ang mukha naman ni Jorris ang naisip mo." Dugtong nito.

I asked him. "Do I love Andy?" Napailing din naman ako 'pagkatapos kong banggitin ang tanong na iyon. Bigla na lamang humarot ang puso ko. Para itong nakikipagkarera. Parang ilang saglit na lang ay lalabas na sa ribs ko.

"Yeah, you really do." Sagot ni Jin na nakangiti.

"What's with that face?" I asked him curiously.

"Inlove ka nga kay Andy," napabungisngis pa ang loka.

Then, someone calls my name. Ang pangalang hindi ko akalaing babanggitin ng isang prof. "Jhay Smith!"

Jhay Smith. Naalala ko ang pangalang iyan. Hindi iyon sa'kin but how?

~*~

"Alam mo bang ang lola mo ang nagpangalan sa'yo ng Jhay Ice?" Nakangiting sambit ng ina nito.

"Bakit po si lola ang nagpangalan niyon? At bakit may 'Ice' pa?" Takang-takang tanong ng tatlong taong gulang na bata.

"Kasi nga, 'yung mga mata mo ay asul. Pinahihiwatig nito ang lamig ng isang yelo. Sa panahong tag-init, ngumiti ka lang upang magpawi ang nararamdamang init." Paliwanag ng kanyang ina.

Napatango ang bata. Sa murang edad ay nakakaintindi ng siya ng iba pang mga bagay-bagay. Labis na ikinatuwa ng mga magulang niya.

"Halika nga dito apo," yakag ng kanyang lola na nasa likuran lang niya.

Naupo naman ito sa kandungan nito. "Bakit po lola?" Tanong nito habang nakangiti.

"You're so chubby as pillow. You're so cool like an ice. I'm not got wrong for naming you after Ice." Nakangiting wika ng kanyang lola na may asul ding mga mata.

"I'm glad, too, lola 'cause I named after Ice," masayang wika din ng bata.

"Ahmmm, I almost forgot."

"What's that lola?" He asked.

"Someone will visit you in a few minutes." Masiglang wika ng matanda.

Hindi niya lubos maisip kung sino ang bibisita sa kanya. Hanggang sa may makita siyang paparating na magarang sasakyan. Sasakyan iyon ng kanyang ama. He was so excited to see his daddy again.

~*~

"Uyy,"

Nagising ako sa nagsalitang iyon. It was Jin. Nag-aalalang nakatingin sa'kin. Ano ba'ng nangyari sa'kin at bigla na lang akong napadpad sa gano'ng panaginip? At sumulyap ako sa katabi niya. It was Sir Blythe. Nag-aalala ring nakatingin sa'kin.

"Siguro, iyong memories mo in the past ay nagbabalik. Ganyan din daw ang nangyayari kay Andy. Ang kaibahan nga lang ay alam na ni Andy ito, matagal na," Paliwanag ni Sir Blythe.

"Huh?" Takang-taka pa rin ako sa nangyayari sa'kin. Matagal nang nangyayari ito sa'kin at to be honest, ayaw ko na itong maisip pa. Lalo lang sumisidhi ang kagustuhan kong makita si Andy. I missed him, a hundred percent. "At bakit mo po ako tinatawag na "Jhay Smith"?" I asked him curiously.

"Dahil sinabi sa'kin ni Andy ang kaisa-isang paraan para matukoy kung nasaan ang nawawala kong kapatid." Blythe's answered his question without hesitation.

"Huh? Buhay pa si kuya Ice?" Ani Jin. Oo nga pala, magpinsan ang dalawa.

"Yup, 'coz. At iyang si Jhay Cee Masmela na 'yan ay si Jhay Ice Smith." Taas noong sabi ni Sir Blythe.

"Teka nga lang, gulong-gulo pa rin ako," awat ko sa dalawa. Buti na lamang at recess time at may time kami mag-usap ng masinsinan. Lumalakas na rin ang kabog ng dibdib ko. Hindi dahil sa pagmamahal ko kay Andy, parang may kung anong ginahawa itong naramdaman. Dahil ba sa nasabi ni Sir Blythe na kapatid ako nito? Pero ang kapatid nito ay twenty years old na. I was just eighteen years old. How?

"Teka, 'di naman agad ako maniniwala kay Andy, eh. I need an evidence. Remove your clothes." Utos sa'kin ni Sir Blythe.

"Teka? In public?" I asked him. "At nasa loob---"

"You're a man, aren't you? Kung pagnasaan ka, hayaan mo lang sila."

Nagsimula itong maghubad ng damit. A lot of students see how good the body of Sir Blythe was. Para itong maton. Gwapong maton. Perfectly build six pack abs. Malamang dibdib. At maputing balat.

Bigla itong tumalikod sa'kin. I saw his biceps. At ang balat na hugis mapa ng Madagascar.

"Iyan ang balat ko, simula pagkabata ko ay nagkaroon na ako niyan." Biglang sambit ni Sir Blythe.

"Ang sarap ni fafa Blythe!" Biglang sigaw ng babae malapit sa amin.

Biglang nagsuot ng damit si Sir Blythe upang hindi na makita pa ng iba ang katawan niya. "Now, it's your turn." Matigas na turan ni Sir Blythe.

Hindi ko kita ang likod ko. Kahit na may malaking salamin kami sa boarding house at 'di ko napagtuunan ng pansin ang likod ko. I was starting to remove my clothes when someone shouted.

"Ang sexy niya!" A manly voice of Jorris made the other person look at me. Pero wala nang atrasan 'cause I already seminude.

A lot of men looked at me. Tila nahiya ako. Ang dami nang nakatingin sa'kin at parang walang balak suriin ni Sir Blythe ang likod ko at wala na rin yatang ganang kumilos ang kamay ko para ibalik ang damit ko sa sobrang kahihiyan. A lot of men and women saw my seminude body.

"Grabeng katawan 'yan, dinaig pa ang babae sa sobrang sexy," a guy said.

"Oo nga, pre, kung binabae lang iyan, liligawan ko 'yan,"

"Nababakla na yata ako sa nakikita ko,"

"'Tol, back it out. Akin na siya," ani Jorris na nakatingin lang sa katawan ko.

I blushed. Why do I get this kind of compliments about my body. Aaminin kong payat ako.

"A body like an hourglass." Ani ng lalaking unang pumuri sa'kin.

"Yeah, and that shape of body that I always wanting for someone." Ani naman ng isa.

Lalo na yata akong namumula mula sa mga papuring naririnig ko.

"Shet, ang hot niya. A body like an hourglass makes all people wants to be his partner." Ani ng babaeng nagkagat pa ng labi

.

"Kyaaaa! Akin ka na lang!" Sigaw ng kasama nito.

Napatingin tuloy ang iba sa kanya. At binalewala ko na iyon. I looked at Sir Blythe who was looking at my body, too. I cleared my throat to caught his attention and I did.

"Oww, sorry. Masyado yatang napaganda 'yang katawan mo. You worn a sexy body until now." Anito na naglakad patungong likod ko.

"Oh my God," bulalas ni Jin. "Pareho kayong may balat sa likod at parehong pareho ang hugis niyon. Map of Madagascar." Manghang turan ni Jin.

"Pero huwag tayong mangamba. Kailangan pa ng DNA testing just to prove that he was my long-lost little brother named Jhay Ice Smith." Ani Blythe.

"And thanks to Andy," Ani Jin.

Naalala ko na naman si Andy at ang tunay na pakay niya kung bakit siya nag-sitting in dito sa school. Just to find his bestfriend's little brother. Minsan na nga pala kaming nag-isa at alam kong sa paraang iyon ay nakita niya ang likod.

Pero totoo nga bang kapatid ko si Blythe? Bakit hindi niya sinabi iyon kaagad at bigla pa siyang naglaho na parang bula. Bigla-bigla siyang uuwi sa Isla Azul. Dahil ba sa tapos na ang tungkulin nito dito? Ang hanapin ang kapatid ng kanyang bestfriend? Paano kung mali siya ng inakala? Paano kung hindi pala ako ang kapatid ni Sir Blythe? Paano na kami?

'Hindi naman naging kayo.' Sansala ng aking utak. Wala nga palang kami. Kahit na nag-isa ang aming katawan ay hindi pa rin iyon matatawag na magkapareha. I was wrong for giving him all of me. Dapat ay sa taong alam kong kaya akong ipaglaban.

Ikakasal siya sa kapatid ng bestfriend niya without knowing who it really was. Hindi siya marunong mag-isip.

'Gusto mo lang kasi na ikaw ang pakasalan niya,' konsola ng isang bahagi ng isip ko.

Oo nasa isipin ngang gusto ko si Andy. But it was only like. Only like. Kung mahal ko ba siya ay may iba pang sign kagaya ng ginawa sa'kin ni Jin noong nakaraan?

"Narinig mo lang ang pangalang Andy ay natulala ka na diyan. 'Di mo alam na attention seeker ka ngayon dahil sa nakahubad ka at the public school." Ani Jin na gumising sa'kin mula sa pagkahipnotismo.

"Gaga!" Tanging nasambit ko na lamang dahil wala nang maisip ang isip ko. Punong-puno na ng mga alaala kasama si Andy.

I missed that guy a lot. Kailan ko kaya ulit makikita ang isang iyon?

"Magdamit ka na nga!" Sigaw ni Jin dahilan upang kumilos ang aking kamay at isuot ang damit ko.

"Talagang liligawan ko na 'yan," narinig kong sambit ng isang lalaki matapos kong isuot ang damit ko.

"Naka-over sized pala si kyaa, kaya pala hindi halata ang hourglass body niya!" Tili ng isang babae at nagtatatakbong umakyat sa building.

"Marami na tuloy nagkainteres sa'yo, JC,"

"Manahimik ka Jorris. Isa ka rin naman sa nagsalita kanina." Mataray na sambit ko. "Kung mayroon lang talaga akong hawak ngayon, naipalo ko na sa inyong magstep bros." Dugtong ko pa.

Nagtawanan naman ang dalawa. Sumunod na tumawa si Jin. Napailing naman si Sir Blythe at nauna nang umalis. Napatawa na lang din ako.

Kahit anong maging resulta sa test, tatanggapin ko. Nakaya ko namang mabuhay ng hindi sila kasama, eh. Mag-iiba ang environment ko kapag nagkataon. At mag-iiba na rin ang pananaw ko sa buhay dahil sa secret billionaire itong si Sir Blythe.

I just heave a deep breath and let the happiness fills my body. Masaya kabonding ang magstep bros na iniinsulto si Jin.

~*~ ~*~

A/N: Hanggang Chapter 24 Lang Po Ito. Hehe. 'Di Ko Na Kayang Pahabain. Sorry Na Agad. First Story Ko Pa Lang Po Ito, Eh.