เมียกึ่งสำเร็จรูป

EP.29 จะเอาเท่าไร

“คุณจะให้เท่าไรล่ะคะ”

“ก็บอกแล้วไงว่าให้เรียกมา ถ้าฉันเสนอ เธออาจไม่ถูกใจ แค่หวังว่าจะไม่หน้าเงินเท่านั้น”

กรวินท์ยิ้มเย็นทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมาทำท่ากดเครื่องคิดเลข

“อืม... คุณคิดว่าเท่าไรดีล่ะถึงจะสมศักดิ์ศรีสะใภ้ใหญ่ของโรงหมี่เฮง ถ้าฉันขอครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินคุณทั้งหมด คุณก็คงไม่ยอม อย่างนั้นสู้ฉันแต่งงานกับคุณไม่ดีกว่าเหรอ ได้ทั้งค่าสินสอด ทั้งมีสิทธิ์ในทรัพย์สินของคุณครึ่งหนึ่งทันที ดีกว่ากันเยอะเลย และก็อย่างที่คุณบอกนั่นแหละค่ะ ที่นี่เหม็น ไม่สะอาด สกปรก กับข้าวกับปลาก็แค่ผักหญ้าพื้นบ้าน ฉันก็อยากไปใช้ชีวิตเป็นสะใภ้คนรวย กินอาหารเหลา มีบ้านใหญ่โต มีรถดีๆ ขับอย่างคนอื่นเขาบ้าง เสื้อผ้านี่ก็จะซื้อใหม่ทั้งหมดเลยนะคะ เอาให้สะอาดหมดจดแค่ไหนก็ได้ ตามที่คุณต้องการ แล้วพอฉันมีเงินนะคะ อย่าว่าแต่ลงหินทำทางเข้าฟาร์มเลยค่ะ ลาดยางมะตอยทั้งเส้นเลยก็ได้ ยิ่งแม่สามีอยากได้ฉันเป็นสะใภ้มากขนาดนี้ คุณคิดดูสิคะว่าชีวิตสะใภ้ใหญ่โรงหมี่เฮงอย่างฉันจะมีความสุขแค่ไหน กอบโกยได้ไม่อั้น”

“นี่... นี่แปลว่าเธอจะไม่ยอมยกเลิกใช่ไหม”

น้ำเสียงเข้มคล้ายจะข่มขู่ แต่คนฟังยังหน้าระรื่น

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่ยอมนะคะ แต่ผู้ใหญ่คุยกันแล้ว แม่คุณจะเสียหายนะคะ อุตส่าห์ดั้นด้นมาขอฉันกับพ่อแม่ด้วยตัวเอง ท่านหวังเอาไว้เยอะค่ะ ถ้ายกเลิกไป ไหนจะเสียใจ แล้วต้องมาเสียหน้าอีก ไม่ดีเลย คนอย่างเจ๊หงส์ขายหน้าคนอื่นได้ยังไง” น้ำเสียงเหมือนเห็นใจแต่สีหน้าไม่ใช่เลย

“แล้วเธอจะต้องเสียใจที่ตัดสินใจแบบนี้”

น้ำเสียงเข่นเครียดของเขา เหมือนจะกระตุ้นให้กรวินท์บ้าดีเดือดมากขึ้น ท่าทางยิ่งรังเกียจทำให้หล่อนฉีกยิ้มกว้างก่อนตอบ “ไม่หรอกค่ะ สิ่งที่ฉันตัดสินใจไปแล้ว ฉันจะไม่มาเสียใจแน่ และที่แน่ที่สุด ฉันได้เงินค่ะ”

“แล้วทำไมไม่รับเงินของฉันล่ะ เธอก็ไม่ต้องแต่งงาน ได้เงินไปใช้ฟรีๆ จะห้าล้านสิบล้านฉันก็ให้ได้ เธอจะได้มีชีวิตของเธอไง มีโอกาสได้เลือกคนที่เธออยากใช้ชีวิตอยู่กับเขา ไม่ต้องมาแต่งงานกับคนที่เธอ...”

วงศวัฒน์ชะงักคำพูด ดวงตาคมเข้มของเขาเขม่นมองหล่อนจนกรวินท์หุบยิ้มทันที กลืนน้ำลายลงคอรอคอยว่าเขาจะพูดอะไรต่อ

“หรือว่าเธอชอบฉัน”

คำถามโพล่งออกมาทำให้กรวินท์อึ้ง ดวงตาเบิกกว้างส่ายหน้าพัลวัน แต่ดวงตาของเขากลับฉายแววยิ้มราวเจอเรื่องเป็นต่อหล่อนเข้าแล้ว

“เธอชอบฉันจริงๆ ด้วย ก็ไม่แปลกหรอกนะ คงสมใจสิที่แม่ฉันเลือกเธอ หรือว่าจริงๆ แล้วนี่เป็นแผนของเธอกับครอบครัวที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้”

“คุณจะบ้าหรือไง! ซินแสที่แม่คุณไปดู พวกฉันจะไปรู้จักได้ยังไง”

“แต่เธอก็หวัง พอรู้ว่าใช่ ฝันหวานเลยสิท่า”

เอาอีกแล้ว อาการเสียวฟันมาอีกแล้ว กรวินท์สูดลมหายใจผ่านช่องปาก เหมือนจะโกรธแต่ก็ไม่สุด แต่หล่อนก็โกรธ ฝ่ามือบีบเข้าหากันแน่น พร้อมก่นด่าตัวเองในใจที่หลงรักผู้ชายคนนี้หัวปักหัวปำจนมองข้ามทุกสิ่ง ตอนนี้เพิ่งรู้ว่าเขาไม่ใช่เทพบุตรในฝันแต่เป็นซาตานในชีวิตจริง แต่คนอย่างกรวินท์เสียใจได้แต่จะไม่เสียศักดิ์ศรี

“ใช่ค่ะ ฉันฝันหวาน หวานมากเลยล่ะ ก่อนที่มันจะขม และคุณไม่ต้องกังวลใจไปนะคะว่าฉันจะแต่งงานกับคุณเพราะว่าฉันชอบคุณ เพราะตอนนี้ไม่ใช่แล้วล่ะค่ะ แค่คุณยื่นข้อเสนอ ฉันก็เปลี่ยนใจเป็นรักเงินของคุณทันทีเลย ขอบคุณนะคะ... เฮียหมี่ ฉันจะรอขันหมากนะคะ จุ๊บๆ”

กรวินท์ขยับเข้าใกล้ทำท่าจะโผเข้ากอด แค่นั้นวงศวัฒน์ก็ถอยหลังกรู หล่อนหัวเราะร่วนหันหลังทำท่าจะจากไป

“ฉันจะบอกแม่ ว่าเธอเป็นคนยังไง”

แต่เสียงพูดไล่หลังกลับทำให้กรวินท์หันมายิ้มกว้างใส่เขาอีกครั้ง ยิ้มที่ปาก สื่อออกทางแววตาและกระจายไปถึงหัวใจ อารมณ์อยากต่อล้อต่อเถียงเขาแบบนี้หล่อนเองก็งุนงง ช่างเหมือนในการ์ตูนตาหวานที่หล่อนอ่านตอนเด็กเปี๊ยบ พระเอกร้ายๆ น่าปราบให้อยู่หมัด

“ขี่ม้าไปไหมล่ะคะ”

“ทำไมต้องขี่ม้า”

“ก็ขี่ม้าสามศอกไปบอกแม่ไง ขี้ฟ้องแบบนี้ ความหล่อติดลบนะคะ”

“นี่เธอ...”

“เอาเป็นว่า ฉันจะบอกเจ๊หงส์ว่าฉันพร้อมแต่งทุกเมื่อ พรุ่งนี้เลยก็ได้ค่ะ ฉันจะได้ล้างมือในอ่างน้ำนม เตรียมตัวเป็นสะใภ้โรงหมี่ อ้อ... แล้วเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนสิ่งสกปรกเนี่ย ถ้าไม่อยากใส่กลับ ถอดกองไว้ตรงนี้เลยก็ได้นะคะ ของแพงๆ เอาไปทิ้งข้างทางเสียดายแย่เลยค่ะ เดี๋ยวฉันซักรีดก็สะอาดน่าใส่ จะได้ไว้ให้คนงานใส่ต่อ เพราะคราบสกปรกนั่นไม่ได้ฝังลึกลงไปในดีเอ็นเอหรอกนะคะ ขอตัวก่อนค่ะ ว่าที่สามีสะอาดเว่อร์ อ้อ... อีกเรื่อง ฉันกลัวคุณไม่บอกเจ๊หงส์ เอางี้ละกัน เดี๋ยวฉันโทร.บอกเอง เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวนะคะ เฮียเส้นหมี่สุดหล่อของหนู จุ๊บๆ”

วงศวัฒน์มองตามร่างสูงโปร่งที่เดินออกไป ทั้งสีหน้า สายตา และคำพูดของหล่อน ทำให้เขาต้องกัดฟันกรอดกำมือแน่น เค้นคำที่ตรงตัวหล่อนที่สุดออกมา

“ยายบะหมี่...”