เมียกึ่งสำเร็จรูป

EP.30 ฟ้องแม่ไหม

นั่นล่ะที่เขาคิดได้ ผู้หญิงคนนั้นตั้งใจที่จะแต่งงานกับเขาจริงๆ เดิมเขาคิดว่าพูดแรงไปจึงพยายามเก็บกลั้นอารมณ์ตัวเองให้ซอฟลง แต่หล่อนไม่สนใจข้อเสนอเพราะอยากเป็นเมียเขาอยู่แล้ว แถมยังเร่งเร้าให้แม่เขามาขอเร็วๆ แต่ยังไงเขาก็จะเลี่ยงให้สุด ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ เขาก็จะแก้เผ็ดหล่อนให้ได้ อย่าหวังว่าจะได้อะไรมากไปกว่าสินสอดเลย แต่ตอนนี้...

“ยายบ้าเอ๊ย! สกปรกที่สุด สกปรกทุกอย่าง...”

ดวงตากรุ่นไปด้วยอารมณ์โกรธกลายเป็นขยะแขยงเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมใส่อยู่ หล่อนรู้ได้ยังไงว่าเขาจะไปถอดเสื้อผ้าทิ้งกลางทาง จริงๆ แล้วเขาอยากถอดทิ้งตรงนี้เสียด้วยซ้ำ คราบโคลนพวกนี้จะได้ไม่ไปติดเบาะ

วงศวัฒน์หันมองซ้ายขวาตาขวาง เมื่อไม่เห็นใครจึงค่อยๆ เปิดประตูรถออกกว้างเพื่อขวางสายตาคนอื่น ก่อนจะค่อยๆ ปลดเข็มขัด ถอดกางเกง ถอดเสื้อ อย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้เนื้อตัวตรงส่วนไหนเปรอะเปื้อนโคลนอีก จนทั้งตัวเหลือแค่เสื้อกล้าม บ็อกเซอร์ และถุงเท้า เขามองเสื้อผ้าที่ถอดกองทับรองเท้าเอาไว้ ขุ่นใจสุดๆ ที่ต้องขับรถกลับบ้านในสภาพนี้ หวังว่าจะไม่ถูกตำรวจเรียกข้อหาอนาจารก่อนถึงบ้านนะ

กรวินท์รอจนรถหรูของวงศวัฒน์ขับพ้นออกไปจากเกาะกลางทุ่งจึงเดินมาที่กองเสื้อผ้ากับรองเท้าของเขาที่ถอดทิ้งไว้ หล่อนหอบขึ้นมากอดรัดไม่ได้สนใจสิ่งสกปรกที่เขารังเกียจสักนิด ก็แค่ดิน โคลน หรืออาจมีเศษซากมูลวัวบ้าง แต่ก็ไม่ได้น่ารังเกียจและมีเชื้อโรคจนต้องถอดทิ้งแบบนี้ เพราะสำหรับหล่อนแค่ซักสะอาดก็ใส่ใหม่ได้อีกหลายๆ ครั้งจนกว่าจะเปื่อยขาดกันไปข้างหนึ่ง แต่สำหรับเขามีรอยเปื้อนไม่ได้เลย

“รู้ว่าเขารังเกียจแล้วทำไมไม่ปฏิเสธ จะแต่งงานกับเขาทำไม”

ใบหน้าเปื้อนคราบดินคราบโคลนหันตามเสียงของน้องชาย ยิ้มน้อยๆ แต่ในใจกลับรู้สึกหวิวโหวง ทั้งสุขทั้งเจ็บปนกัน เพราะมันก็จริงอย่างที่การินบอกนั่นแหละ แต่หล่อนไม่คิดจะทำอย่างนั้นแน่

“ทำไมล่ะทิม ปฏิเสธเขาไปเถอะ เจ๊หงส์เขายังไม่ได้แจ้งวันแต่งมานี่ ปฏิเสธเขาตั้งแต่วันนี้จะได้ไม่ยุ่งยากทีหลัง”

“ก็ถ้าเขาบอกว่ามีคนรักอยู่แล้ว ไม่อยากแต่งกับทิม ทิมก็ยอมนะริน แต่นี่เขาทำท่ารังเกียจครอบครัวเรา รังเกียจฟาร์มนี้ รังเกียจดิน หญ้า ใบไม้ รังเกียจทุกอย่างรอบตัวทิมอะ แถมยังดูถูกว่าพ่อแม่อยากได้สินสอดเขาอีก ทิมไม่ยอมให้เขาดูถูกหรอกนะ”

“ทิมก็เลยเอาตัวเข้าแลกเหรอ”

กรวินท์สะอึกกับคำพูดของน้องชาย ดวงตาร้อนผ่าว หัวใจหวิวโหวง ทั้งสุข เศร้าและเจ็บแปลบ หล่อนสุขที่จะได้ใกล้ชิดเขาที่ใฝ่ฝันมานาน เศร้าที่เขาตั้งแง่รังเกียจตั้งแต่ต้น และเจ็บยิ่งกว่าเพราะหล่อนทำให้มันเลวร้ายขึ้นอีกที่ไม่รับข้อเสนอของเขา นั่นเพราะหล่อนพ่ายแพ้เสียงหัวใจตัวเองที่ร้องบอกว่าเขาเป็นของหล่อน ถ้าโชคชะตาขีดให้หล่อนกับเขาเป็นดวงเนื้อคู่ หล่อนเชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้อย่างแน่นอน เหมือนในละคร

“ว่ายังไงทิม รินถามว่าทิมต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้เขาเหรอ”

“จะว่าอย่างนั้นก็ใช่”

“ทิม! ทิม... รินขอร้องปฏิเสธเขาไปเถอะ ถ้าแต่งกันไปแล้วอยู่ไม่รอดหรือเขาทำไม่ดีกับทิม ทิมจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบนะ สู้อยู่เป็นโสดรอคนที่ใช่ไม่ดีกว่าเหรอ เชื่อรินนะ อย่าแต่งงานกับเขา ไม่งั้นจะเป็นทิมเองที่เสียใจ คิดดูให้ดี”

“แล้วรินคิดว่าที่ทิมอยู่เป็นโสดมาจนถึงวันนี้... ทิมรอใครละ”

ดวงตาสวยมีน้ำรื้นมองน้องชายที่ทำหน้าอึ้งๆ ก่อนจะพยักหน้าและเดินเข้ามาใกล้ก่อนที่เขาจะหันหาอะไรบางอย่าง แต่คงไม่เจอ การินถอดเสื้อยืดที่สวมออกแล้วเอามาเช็ดหน้าให้ สัมผัสอ่อนโยนที่สื่อถึงกันทำให้กรวินท์ยิ่งสั่นสะอื้นแต่ก็พยายามฝืนไว้ให้มากที่สุด

“โอเค ทิมอยากทำอะไรก็ทำ รินจะเอาใจช่วยทิมทุกทาง รินก็แค่หวังให้เขาจะเห็นความสวยจากใจของทิม รินอยากให้ทิมมีความสุข”

“อื้อ...”

กรวินท์ซบใบหน้ากับอกกว้างของน้องชาย ผู้ชายคนแรกต่อจากพ่อที่หล่อนจะแสดงความอ่อนแอให้เห็น ร่างแบบบางสั่นสะอื้นแต่แววตานั้นมุ่งมั่น หล่อนจะสู้หัวชนฝาจะทำให้เขารักหล่อนให้ได้ และหากเขารักหล่อน เขาก็ต้องยอมรับตัวตนของหล่อนได้ ตัวตนที่มีฟาร์มวัว ทุ่งหญ้า ดินโคลน ฝังลึกอยู่ในดีเอ็นเอไม่มีทางที่จะแยกจากไปได้

ตั้งแต่วันนั้นที่วงศวัฒน์ไปยื่นข้อเสนอให้กรวินท์แล้วหล่อนปฏิเสธ เขาก็ไม่ได้แสดงฤทธิ์กับเจ๊หงส์อีกเลย ไม่สนใจด้วยว่าแม่จะเรียกช่างมาตกแต่งห้องใหม่ไว้สำหรับเป็นห้องหอของเขา เรียกว่าแม่อยากทำอะไรก็ตามสบาย และเขาก็ไม่ได้ ‘ขี่ม้าสามศอก’ ไปฟ้องแม่อย่างที่กรวินท์สบประมาทไว้ เพราะถ้าแม่รู้ว่าเขาไปยื่นข้อเสนอแบบนั้น แม่ย่อมไม่เข้าข้างเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นการทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่สนใจจะดีที่สุด ให้แม่รู้ว่ายิ่งเขานิ่งก็คือยิ่งไม่พอใจ ทั้งที่ใจเขากรุ่นจนใกล้ระเบิดอยู่แล้ว และมันก็ระเบิดเมื่อซินแสจากฮ่องกงส่งฤกษ์ดีสุดติ่งกระดิ่งแมวมาให้

ดังนั้นจากที่นัดเดอะแก๊งทุกวันศุกร์ก็กลายเป็นทุกวันจนสมาชิกเริ่มไม่ครบองค์ประชุม ทุกครั้งวงศวัฒน์ก็ได้แต่ปรับทุกข์ บ่นถึงเรื่องตัวเองต้องทำหน้าที่ลูกชายคนโตสืบสกุลทั้งที่เขาไม่อยากทำเลยสักนิด เรื่องมีเมียไม่ได้ยากสำหรับเขา แต่การตั้งความหวังจากคนรอบข้างทำให้เขาอึดอัดและกลายเป็นปมในใจที่ไม่มีใครเข้าใจ