เมียกึ่งสำเร็จรูป

EP.23 ดวงเนื้อคู่ที่แท้จริง

‘เมื่อคืนคุณป้าโทร.มาบอกแม่ว่า... ตรงกันเป๊ะ ดวงพี่ทิมกับดวงลูกชายท่านเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ ท่านว่าไปหาซินแสกี่ท่านก็ทำนายตรงกันหมด ถ้าแต่งงานกันแล้วดวงพี่ทิมจะเสริมดวงลูกชายท่าน ทำให้กิจการรุ่งเรือง มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง’

ในยามนั้นหัวใจหล่อนเต้นรัวเร็วไม่ต่างจากตอนนี้และขนทั่วกายก็พร้อมใจกันลุกพึ่บจนหล่อนแอบจิกเล็บใส่เนื้อตัวเอง และอาการเสียวฟันก็ตามมาจนหล่อนแทบจะซี้ดออกมานอกปาก

‘ท่านบอกแม่ตรงๆ ว่าอยากได้พี่ทิมเป็นสะใภ้ พี่ทิมว่ายังไงล่ะลูก’

‘ตกลง เอ๊ย! ไม่ใช่จ้ะแม่ ทิมหมายถึง เอ่อ... แม่ตกลงกับคุณป้าหงส์ไปแล้วเหรอจ๊ะ’

‘แม่ก็อยากตกลง เพราะถ้าพี่ทิมกับลูกชายคุณป้าเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ มันก็จะดีกับตัวพี่ทิมเอง แต่พ่อกับแม่คุยกันแล้วว่าต้องถามความสมัครใจของพี่ทิมก่อน เพราะถ้าพี่ทิมมีใครอยู่ พ่อกับแม่ก็จะไม่ฝืนจ้ะ’

‘แล้วแม่จะปฏิเสธคุณป้าหงส์ได้เหรอจ๊ะ คุณป้ากับสามีท่านมีบุญคุณกับพ่อกับแม่มากเลยนะ ทิมรู้ว่าถ้าท่านทั้งสองไม่ช่วยให้พ่อกับแม่สมหวังกัน ก็คงจะไม่มีทิมกับรินออกมา ทิม... ทิมเองก็ไม่มีใครจ้ะ ถ้าพ่อกับแม่อยากให้ทิมแต่งงานกับ... เอ่อ... ลูกชายของคุณป้าหงส์ ทิมก็ตามใจพ่อแม่จ้ะ’

คำตอบดูดีมีสกุลรุนชาติที่สุดนั้นถูกส่งออกไปพร้อมกับหล่อนที่แอบซี้ดปากอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันมากจนแทบจะกรี๊ด ถึงกับต้องกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น และทันทีที่ห่างสายตาแม่ หล่อนก็ปีนขึ้นต้นหว้าไปกรีดร้องทันที

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เกือบ 2 สัปดาห์แล้วที่รับรู้ แต่หล่อนก็ยังห้ามความตื่นเต้นนี้ไม่ได้เลย ทุกครั้งที่คิดถึง หัวใจหล่อนจะเต้นรัวเร็ววูบหวิวราวจะกระเด็นออกมานอกอก แม้จะแสดงท่าทีว่าไม่ตื่นเต้น ไม่ยินดียินร้าย แต่ใครเล่าจะรู้เท่าใจหล่อนว่าหัวใจดวงนี้โบยบินไปแล้ว หรือความจริง มันไม่เคยอยู่กับหล่อนนานแล้ว

หล่อนไม่รู้หรอกว่าทุกครั้งที่ทำบุญหรือไปไหว้เจ้าหล่อนขอพรพระหรือขอพรเจ้าในเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า รู้แค่นี้จิต ณ ขณะนั้น มีใบหน้าขาวใสแต่หล่อจัดนั้นปะปนอยู่ด้วยทุกครั้ง แต่อารมณ์หวามไหวของหล่อนต้องสะดุด เมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกอยู่ไกลๆ

“พี่ทิม! พี่ทิมอยู่ไหน พี่ทิม!”

“จ้าพี่ชัย ฮู้! ทิมอยู่ตรงนี้!”

“เร็ว! น้องหวานจะคลอด!”

แค่นั้นหล่อนก็หูผึ่งวิ่งหน้าตื่นตรงไปที่โรงเรือนอย่างเร็ว วิ่งพลางตะโกนถาม

“น้องหวานจะคลอดได้ไงพี่ ยังไม่ถึงกำหนดเลย เมื่อกี้ทิมเดินผ่านมาก็ไม่เห็นว่า...”

“ไม่รู้ ไปดูก่อนเร็ว”

เสียงพี่ชัยเร่งเร้าไม่อาจทำให้หัวใจที่สั่นไหวของกรวินท์คลายลงได้เลย เพราะเมื่อครู่ใหญ่ที่หล่อนเดินผ่านมา หล่อน... ไม่ได้มองน้องหวานเลย หล่อนกำลังพร่ำเพ้อถึงผู้ชายคนนั้น และภาพที่เห็นเมื่อมาถึงโรงนาก็คือ น้องหวานถูกต้อนเข้าคอกเตรียมพร้อมสำหรับการคลอด หางถูกผูกสูง มีท่อเหล็กกั้นบริเวณต้นขาด้านหน้าไม่ให้ดิ้นหนีไปทางไหนได้ ด้านขาหลังมีเชือกผูกกั้นไว้อีกที แต่ที่ทำให้กรวินท์ยิ้มออกมาก็คือลูกวัวตัวน้อยที่นอนอยู่บนฟางหญ้าแห้งๆ

“พี่ชัย! น้องหวานคลอดแล้ว”

เสียงร้องบอกก่อนจะหน้าเหวอเมื่อคนงานที่ช่วยกันทำคลอดตะโกนบอกว่ายังมีอีกตัว

“เป็นแฝดครับพี่ทิม ตัวนี้ตัวเมียด้วยครับ”

เสียงพี่ชัยตื่นเต้นไม่แพ้กัน นั่นทำให้กรวินท์ยิ่งยิ้มกว้าง แต่แล้วทุกความดีใจก็กลายเป็นเคร่งเครียด เมื่อคนงานที่ช่วยทำคลอดหันมาบอกสีหน้าเครียด

“พี่ทิม พี่ชัย หาหัวน้องไม่เจอ แต่ขาเพียบเลย”

กรวินท์หลับตาอาการเสียวฟันเข้าจู่โจมหล่อนอีกครั้ง ก่อนจะตั้งสติแล้วรีบโทรศัพท์ตามสัตวแพทย์ด่วน! จากนั้นหล่อนก็เข้าไปยืนอยู่ด้านข้างของน้องหวาน ได้แต่พูดปลอบโยน และเมื่อเห็นน้องหวานแหงนหน้าร้องอย่างเจ็บปวด หล่อนก็คล้ายจะเจ็บไปด้วย

“น้องหวาน อดทนนะคะ เดี๋ยวคุณหมอก็มาแล้วนะ พี่ชัย พี่ๆ ช่วยน้องหวานด้วยนะ”

“พี่ทิมไม่ต้องห่วงครับ น้องหวานจะต้องปลอดภัย”

รถเก๋งคันงามที่แล่นมาจอดอยู่หน้าบ้านทำให้กฤตและวรินทรที่รออยู่ก่อนแล้วรีบออกไปต้อนรับทันที แต่ก็ยังช้าไปกว่าลูกสมุนสี่ขาหลายตัวที่วิ่งไปรุมล้อมอยู่รอบรถ จนคนที่อยู่ด้านในมีทีท่าไม่ต่างจากวันที่เจ๊หงส์มาที่นี่

วงศวัฒน์รีบคว้าหน้ากากอนามัยมาสวมและยัดทิชชูเปียกใส่กระเป๋ากางเกง เพราะหากเจออะไรที่ไม่สะอาดเขาจะได้หยิบมาเช็ดได้ทัน ดังนั้นใบหน้าที่โผล่ออกจากรถเพื่อไปพบว่าที่พ่อตาแม่ยายที่เขาไม่ยอมรับนั้นจึงคาดทับด้วยผ้าปิดจมูกลงไปถึงคาง เผยให้เห็นแต่ดวงตาขึ้นไปถึงหน้าผากและเรือนผม

แต่ยังไม่ทันจะได้ทัก ฝูงหมาอารมณ์ดีทั้งหลายที่กระโดดตะกุยจนถึงต้นขาก็ทำให้เขาร้องห้าม กว่าที่คนงานจะช่วยกันต้อนหมาไปได้ วงศวัฒน์ก็เหนื่อยและอยากจะควักเอาทิชชูเปียกออกมาเช็ดกางเกงเสียอย่างเร็ว ถ้าไม่ติดที่ว่าที่แม่ยายกำลังใช้ผ้าชุบน้ำมาเช็ดกางเกงที่เปื้อนดินให้เขา

“โอ๊ะ! คุณน้าไม่ต้องครับ ผมทำเองได้”

“อุ๊ย! เฮียหมี่ไม่ต้องเรียกคงคุณหรอกค่ะ เรียกน้าเฉยๆ ก็พอ”

“ใช่ครับ เฮียหมี่ไม่ต้องมากพิธี คนกันเองทั้งนั้นครับ”