เมียกึ่งสำเร็จรูป

EP.22 คุณชายสะอาด

เจ๊หงส์หันมองส้มเช้ง ยิ้มน้อยๆ มองโทรศัพท์ก่อนจะกดโทร.ออกตามเบอร์ที่แสดงไว้หน้าจอ

“วรินเหรอ... คุยกับลูกแล้วหรือยัง เหรอ... แล้วลูกว่ายังไงบ้าง อุ๋ย... ดีใจดีใจ งั้นเดี๋ยวซ้อโทร.หาผู้ใหญ่ทางซ้อก่อนนะ โอเคจ้ะ อ้อ... เฮียหมี่เขาว่าจะเข้าไปหาหนูทับทิมวันนี้นะ เขาอยากไปทำความรู้จักกันไว้ก่อนน่ะ โอย... ไม่ต้องๆ ไม่ต้องให้หนูทับทิมเตรียมตัวอะไรทั้งนั้น หมี่เขาชอบผู้หญิงธรรมชาติๆ ไม่ปรุงแต่ง จ้ะ นั่นแหละ แบบหนูทับทิมน่ะสวยงามที่สุดในสายตาซ้อแล้ว จ้า... ฝากดูแลลูกชายซ้อด้วยนะ”

“เจ๊คะ เฮียหมี่น่ะเหรอคะชอบผู้หญิงธรรมชาติๆ แม้หนูทับทิมจะสวยแต่เทียบกับพวกคุณหนูในตลาดกับนางงามที่เฮียหมี่เคยควงไม่ได้เลยนะคะ แล้วเฮียหมี่จะชอบได้ยังไง อีกอย่างนะคะ...”

“อีกอย่างอะไรอาเช้ง”

“ก็... เจ๊ก็รู้ว่าเฮียหมี่น่ะสะอาดเบอร์หนึ่งแค่ไหน แค่อะไรมีกลิ่นนิดก็ไม่ยอมแล้ว แล้วนี่ไปเจอคอกวัว เจอโรงเก็บหญ้า เฮียหมี่จะไม่เปลี่ยนใจเหรอคะ”

เจ๊หงส์ยิ้มยักไหล่น้อยๆ ก่อนจะเดินนวยนาดเข้าไปในบ้าน เพราะนั่นล่ะที่หล่อนต้องการ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะโชคดีขนาดนี้ ทั้งได้กรวินท์มาเป็นสะใภ้และได้ดัดนิสัยรังเกียจทุกสิ่งสกปรกของลูกชายด้วย

วงศวัฒน์จะได้รู้ว่าของที่เป็นธรรมชาติบางครั้งอาจจะเปรอะเปื้อนไปบ้าง หรืออาจเกิดในสถานที่ไม่สวยงาม แต่ถ้าลองมองให้ถึงเนื้อแท้ ของงดงามจะอยู่ในนั้น และหล่อนจะไม่เปรียบทับทิมเป็นดอกบัวที่เกิดจากโคลนตม แต่หล่อนจะเปรียบกับน้ำนมขาวบริสุทธิ์ที่ให้ประโยชน์กับคนอื่นมากมาย

ที่เกาะกลางทุ่ง

กรวินท์ยืนอยู่บริเวณโรงเรือนที่ก่อสร้างขึ้นใหม่สำหรับวัวนม 20 ตัว ที่หล่อนย้ายจากฟาร์มของพ่อแม่มาไว้ที่นี่ เพราะวัวนมทั้ง 20 ตัวนี้ ถือเป็นวัวที่ซื้อจากเงินของหล่อนเอง เป็นเงินรายได้หลังหักค่าใช้จ่ายตั้งแต่หล่อนเริ่มปลูกหญ้าทั้ง 50 ไร่นี้

ดวงตาสุกใสเต็มไปด้วยความสุขเพราะใครเล่าจะลักกี้อินเกมและลักกี้อินเลิฟได้เท่าหล่อน แค่คิดก็อดไม่ได้ที่จะมีรอยยิ้ม ฝ่ามือน้อยๆ ลูบไปตามลำตัวของวัวสาวท้องแก่ที่พร้อมจะให้กำเนิดลูกวัวในไม่ช้านี้ อมยิ้มให้กับเลือดลมที่ฉีดพล่านไปทั้งใบหน้าก่อนจะกระจายไปทั้งกาย จนอดไม่ไหวต้องหาที่แอบยิ้มแอบกรี๊ดให้ไกลจากบรรดาคนงานที่เริ่มมองเห็นสิ่งผิดปกติที่หล่อนเป็น

ร่างสูงเกินมาตรฐานสาวไทยเดินเรื่อยๆ ไปตามแปลงหญ้าที่สูงกำลังดี เดือนหน้าคงตัดได้ ก่อนจะลัดเลาะไปตามลำคลองสายเล็กที่ทอดตัวยาวไปจนถึงตลาด และเป็นแหล่งน้ำสำคัญที่ใช้สำหรับรดแปลงหญ้า นิ้วมือเกลี่ยไปตามใบหญ้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับตัวเองอย่างหยุดไม่อยู่ ยิ่งคิดถึงสิ่งที่พ่อแม่บอกหล่อนก็ยิ่งยิ้มกว้าง

ในคืนนั้นเมื่อการินมาบอกเรื่องที่พ่อแม่คุยกัน หล่อนทนเก็บความอยากรู้ไว้ไม่ไหว ถึงกับย่องไปแอบฟังพร้อมๆ กับน้องชายอีกครั้งแต่ก็ทันได้ยินแค่แม่บอกพ่อว่าจะถามความสมัครใจของหล่อนอีกที นั่นทำให้ค่ำคืนนั้นหล่อนแทบนอนไม่หลับ เพราะหัวใจเต้นรัวเร็วเหลือเกิน กว่าจะผล็อยหลับก็เกือบเช้า และหล่อนก็ฝันดี

หล่อนฝันว่าใส่ชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตาวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งหญ้าสูงท่วมหัว ให้เจ้าบ่าวของหล่อนวิ่งไล่จับ ในฝันหล่อนมีความสุขเหลือเกิน ยิ่งตอนที่เขาจับหล่อนได้และโอบเอวหล่อนแนบชิด หล่อนก็ยิ่งเขินจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ซบหน้ากับอกของเขา หัวใจหล่อนสุขจนไม่อยากตื่น และเมื่อเช้าที่แม่มาคุยด้วย ก็ยิ่งเสริมเติมแต่งให้หล่อนเกิดอาการวูบวาบสะบัดร้อนสะบัดหนาวทั่วร่างราวจะเป็นไข้

‘พี่ทิม... พี่ทิมจำเมื่ออาทิตย์ก่อนที่คุณป้าหงส์มาที่บ้านเราได้ไหมลูก’

‘จำได้จ้ะแม่’ หล่อนตอบและพยายามปั้นหน้าไม่รู้ไม่ชี้ให้นิ่งสุด ‘ทำไมเหรอจ๊ะ’ แต่ก็อดทนไม่ไหวต้องถามเสียเอง

‘ก็... วันนั้นน่ะจ้ะ คุณป้าท่านมาขอพรที่ศาลเจ้า ท่านอยากให้ลูกชายคนโตของท่านแต่งงานเร็วๆ’

‘จ้ะ แล้วยังไงเหรอจ๊ะแม่’ หล่อนรุกเร้าถามเพราะอยากให้แม่ถามความสมัครใจของหล่อนเร็วๆ ไม่อยากให้แม่อ้ำอึ้งอารัมภบทเยอะ หล่อนอยากตอบ ‘Say Yes!’ จะแย่อยู่แล้ว

‘คุณป้าท่านเอาดวงลูกชายไปให้ซินแสที่ท่านนับถือดูให้ ซินแสท่านก็บอกว่าลูกชายคุณป้าต้องมีเมียปีนี้ ร้ายจะกลายเป็นดี แต่มีเงื่อนไขคือ ต้องเป็นดวงเนื้อคู่กันด้วย’

ยามนั้นหล่อนแอบซี้ดปากเพราะเสียวฟันไปทั่วทุกซี่ การรอคอยคนคนหนึ่งจะพูดอะไรออกมามันทรมานจริงๆ ‘แล้วยังไงเหรอจ๊ะแม่’ หล่อนอดไม่ได้อีกครั้ง หล่อนอยากได้ยินคำนั้นเร็วๆ

‘คุณป้าท่านก็เลย... เลยขอวันเดือนปีเกิดของพี่ทิมไปดูน่ะลูก’

‘เอ่อ... แม่ให้คุณป้าหงส์เอาดวงหนูกับดวงของเฮีย... เอ่อ... ดวงของลูกชายท่านไปเทียบกัน’ หล่อนทำท่าอึกอักไม่กล้าพูด แอคติ้งนี้หล่อนเรียนรู้มาจากละครหลังข่าว ตีหน้าซื่อไร้จริตพิษสงทั้งที่ในใจของหล่อนใกล้จะกรีดร้องเต็มทน

‘ใช่จ้ะ’

‘แล้ว...’