ดวงตาวิบวาวเหลือบมองอกอวบใหญ่ของตัวเองก่อนจะช้อนสายตาขึ้นช้าๆ มองเขา ใบหน้าออกจะยั่วยวนนั้นมีแววทะเล้น หล่อนจงใจยั่วให้เขาโกรธ และเขาก็โกรธจริง
“ง่าย”
“ไม่เกี่ยวกับยากง่ายหรอกค่ะ ถ้าอร่อย”
“ก็ไม่เกี่ยวว่าจะอร่อยหรือไม่อร่อย เพราะไม่อยากกิน”
“ก็ลองอยากดูสักครั้งสิคะ รับรองจะติดใจ อยากกินรสไหนจะปรุงให้ทุกวันเลย ต้มยำ ต้มแซ่บ ได้ทั้งนั้นค่ะ”
กรวินท์ยิ้มน้อยๆ พูดน้ำเสียงอ่อนหวาน แต่สายตานั้นยั่วสุดๆ ยิ่งเห็นคนขับรถรูปหล่อกำมือข่มใจและค่อยๆ ระบายลมหายใจออก หล่อนก็ยิ่งยิ้มกว้าง ตั้งใจแล้วว่าจะดับเครื่องชนก็จะทำให้ได้
“ลงไปซะ มีอีกหลายอย่างที่เธอต้องเรียนรู้”
“อะไรเหรอคะ”
“ลงไปเดี๋ยวนี้”
น้ำเสียงเข่นเครียดเอ่ยบอก และในทันทีที่กรวินท์ก้าวลงจากรถ เขาก็ขับไอ้คันเล็กบรื้อออกทันที ดวงตาคมมองกระจกหลังเห็นลูกสะใภ้คนโปรดของแม่โบกมือบ๊ายบาย วงศวัฒน์ยิ่งเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“ยายบ้าเอ๊ย!”
ก่อนจะส
