เมียกึ่งสำเร็จรูป

EP.03 ยังไม่อยากมีเมีย

‘แม่ครับ... ผมขอเวลาอีกสองปีนะครับ ให้เส้นใหญ่โตกว่านี้ก่อน ผมไม่อยากมีน้องมาให้เส้นใหญ่น้อยใจ’ เขาหมายถึงลูกสาววัย 4 ขวบกว่าของวรพรต ‘เส้นใหญ่’ เด็กหญิงตัวน้อยซึ่งเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว

‘เรื่องนั้นหมี่ไม่ต้องกังวล’

แม่ยื่นโทรศัพท์ที่มีคลิปวิดีโอของเส้นใหญ่มาให้ เด็กหญิงผิวขาว ตาโต ผมหน้าม้าในชุดนักเรียนอนุบาลของโรงเรียนต่างอำเภอกำลังยิ้มแป้นพร้อมโบกมือทักทาย

‘สวัสดีค่ะลุงหมี่ขา ลุงหมี่มีน้องชายให้เส้นใหญ่เร็วๆ นะคะ เส้นใหญ่ตั้งชื่อน้องชายไว้แล้วด้วย คุณย่าบอกว่าต้องเป็นชื่อที่เป็นเส้นๆ และกินได้เหมือนกัน ที่บ้านเรามีลุงเส้นหมี่ พ่อเส้นเล็ก อาวุ้นเส้น มีเส้นใหญ่ งั้น... เส้นใหญ่ให้น้องชื่อว่า... อืม... นึกก่อน... พ่อขา... น้องชายชื่อเส้นอะไรนะคะ’

เส้นใหญ่ถามคนที่บันทึกภาพให้ และเมื่อเสียงวรพรตเอ่ยออกมา เส้นใหญ่ก็พูดต่อทันที ‘อ๋อ... ให้น้องชายชื่อว่าบะหมี่นะคะ เพราะน้องชายเป็นลูกของลุงหมี่ น้องก็เลยชื่อว่าน้องบะหมี่ ลุงหมี่ชอบไหมคะ แต่เส้นใหญ่ช้อบชอบ ลุงหมี่อย่าลืมนะคะ ต้องมีน้องชายให้เส้นใหญ่เร็วๆ ด้วย เส้นใหญ่อยากเล่นกับน้อง เส้นใหญ่จะเลี้ยงน้องเอง เส้นใหญ่อยากโอ๋น้อง โอ๋โอ๋โอ๋ กล่อมน้องนอนแบบเนี้ยค่ะ’

เด็กหญิงทำท่าโอ๋น้องนอนจากนั้นก็พูดเจื้อยแจ้วอีกมากมาย ก่อนจะโบกมือบ๊ายบายพร้อมส่งจุ๊บน้อยๆ ให้กับเขา

แม่รับโทรศัพท์ไปพร้อมยิ้มกว้าง แต่เขากลับยิ้มแห้ง เพราะลางสังหรณ์ครั้งนี้รุนแรง รู้ว่าแม่คงไม่มีทางยอมแน่ แต่เขาต้องหาทางออกต้องยืนยันว่าไม่ไว้ก่อน

‘แม่ครับ เรื่องนี้มันละเอียดอ่อนนะครับ ผมยังไม่อยากมีเมียจริงๆ ผมอยากขยายกิจการ อยากทำอะไรอีกหลายอย่าง ผมยังไม่อยากรับผิดชอบใคร ไม่อยากให้ใครมาเป็นภาระด้วย ยายวุ้นเองก็ยังเรียนไม่จบ ผมมีอะไรต้องทำอีกหลายอย่าง ไม่อยากเสียเวลาเรื่องนี้ นะครับแม่ เอาไว้ก่อนเถอะครับ’

‘หมี่... แล้วหมี่ไม่เห็นใจแม่เหรอลูก แม่อยากได้หลานชายแล้วนะ เส้นใหญ่เองก็อยากได้น้องชาย อีกอย่างปีนี้หมี่ก็อายุยี่สิบเก้าแล้วนะลูก คนไทยเขาถือนะ’

เขาอยากเถียงว่า ‘อย่าถือ’ ให้วางซะ แต่สีหน้าอมทุกข์ของแม่ทำให้เขาไม่กล้าพูดออกไปเพราะรู้ในความกังวลใจนั้น

‘อย่างนั้น ผมขอเวลาแม่สองเดือน ผมจะหาเจ้าสาวเอง’

‘ได้... แม่ตกลง แต่แม่มีข้อแม้นะ หมี่ต้องเอาวันเดือนปีเกิดของเธอคนนั้นมาให้แม่ เพราะถ้าดวงไม่ถูกโฉลกกับหมี่ แม่ก็ไม่เอาด้วยหรอก จะได้ไม่ต้องเสียเวลาคบกันนาน’

‘แม่ครับ! จะทำอย่างนั้นได้ยังไง คนจะรักกันจะคบกัน ไม่มีใครเขาไปขอวันเดือนปีเกิดมาตรวจดวงก่อนหรอกครับ’

‘ก็หมี่ไงคนแรก’

‘แม่!’

‘เรื่องเมีย ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแม่เถอะนะหมี่ แม่รับรองว่าแม่จะหาคนที่ดีที่สุดให้หมี่ให้ได้’

‘แต่ผมโตแล้วนะครับแม่ ผม...’ อยากบอกว่าหาเมียเองได้แต่ที่พูดออกไปคือ ‘แม่ครับ แม่บอกผมเองไม่ใช่เหรอ ว่าคนที่จะมาแต่งงานเป็นผัวเมียกันก็ต้องมีพื้นฐานรักกันมาก่อน แม่กับเตี่ยก็ยังรักกันตั้งหลายปี กว่าจะได้แต่งงาน’

‘แต่แม่จำได้ว่าแม่เคยบอกหมี่กับน้องๆ แล้วนะ ว่าแม่กับเตี่ยน่ะ ผู้ใหญ่แนะนำให้ และตอนนั้นแม่ก็ยังเด็กมาก อากงของหมี่ก็เลยบอกให้เตี่ยของหมี่รอไปก่อน ก็ประจวบเหมาะกับที่เตี่ยของหมี่สร้างเนื้อสร้างตัวพอดี แม่ก็คอยเป็นกำลังใจให้เตี่ยด้วยไง’

‘แม่ก็ยังได้ศึกษาดูใจกับเตี่ยนี่ครับ’

‘แล้วใครว่าแม่จะจับหมี่คลุมถุงล่ะ แม่ก็จะให้หมี่ทำความคุ้นเคยกับน้องเขาก่อน ถ้ารักชอบกันก็ค่อยแต่ง แต่ต้องเป็นในปีนี้เท่านั้นนะ เพราะดวงหมี่น่ะต้องได้คู่ปีนี้ถึงจะดี เมียจะมาส่งเสริมให้หมี่ก้าวพ้น’

วงศวัฒน์บอกเรื่องราวที่ทำให้เขากลัดกลุ้มตั้งแต่บ่ายจนถึงเดี๋ยวนี้ให้เพื่อนๆ ฟัง แม่มีทางออกทุกทางจนเขาหลีกหนีไปไหนไม่ได้เลย รวมทั้งมีเมียปีนี้จะทำให้เขาผ่านอายุ 29 ไปถึง 30 ได้ มันเรื่องไร้สาระชัดๆ

“อ้าวไอ้หมี่ แล้วมึงจะกลุ้มทำไมวะ ก็แม่เขาให้มึงดูใจแล้วไง มึงก็แค่บอกว่ามึงไม่ถูกใจน้องเขาก็เท่านั้นล่ะ กลุ้มตรงไหนวะ โอ๊ย! ไอ้นัท มึงผลักหัวกูทำไม” คิงส์หันไปฉุนเฉียวใส่นัทที่ผลักหัวเขา

“ไอ้คิงส์ ที่มึงควรต้องรู้ไว้ก็คือ ไม่มีอะไรที่คุณนายหงส์อยากได้แล้วไม่ได้ ถ้าอยากได้ใครเป็นสะใภ้สักคน คนอย่างเจ๊หงส์ เช็กมาหมดแล้วโว้ย แล้วถ้าเปิดช่องให้ไอ้หมี่แบบนี้ กูว่าไม่ดีแน่ ไอ้หมี่จมน้ำตายชัวร์”

“น้ำท่วมปากก็พอแล้วมึง กูยังไม่อยากตาย” วงศวัฒน์มองเพื่อนๆ สายตากร้าวแต่หน้าง้ำ

“แล้วทำไงกันดีวะ นี่ถ้าเจ๊หงส์ทำสำเร็จ มึง มึง แล้วก็กู เป็นรายต่อไปแน่ กูว่าพ่อแม่พวกเราคงมีเจ๊หงส์เป็นไอดอล” ไชโยทำท่าขนลุกขนพองใส่คิงส์กับนัท ในขณะที่วงศวัฒน์ยิ่งเครียดจัด

“แม่กูพูดถึงหน้าที่ผลิตทายาทกับกูทุกวัน จนกูเริ่มคิดแล้วว่ะ ถ้ากูไม่ถูกใจผู้หญิงที่แม่เลือกให้ หรือแต่งไปแล้ว กระสุนกูหมดน้ำ คงเป็นความผิดของกูแน่”