เล่นลิ้น

1015 Words

แกร๊ก~ เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นยาหยีจึงมองผ่านกระจกจนเห็นชายหนุ่มกำลังมองเธอด้วยสายตาอันอ้อนวอน ยาหยี: เข้ามาทำไมคะหนูจะไปอาบน้ำ ปลื้ม: ให้พี่ช่วยไหม? ยาหยี: ไม่เป็นไรค่ะ ปลื้ม: ฝนไม่หยุดตกซักทีสงสัยคืนนี้พี่ต้องนอนที่นี่จริงๆแล้วล่ะ ยาหยี: ล่มมีนะคะ อีกอย่างพี่ปลื้มก็เอารถยนต์มาไม่ใช่หรอ ปลื้ม: ใจร้ายจังเลยนะ พี่อุตส่าห์แบกไอ้ยูมาส่ง ขอหอมนิดนึงก็ยังดี ยาหยี: เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะคะ ปลื้ม: งั้นก็เป็นเลยไหมล่ะ ยาหยี: มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอคะ ยาหยีลุกขึ้นแล้วเดินไปหาชายหนุ่มก่อนจะยื่นใบหน้าไปกระซิบข้างหูเบาๆ ยาหยี: หนูเกลียดผู้ชายเจ้าชู้มากๆเลยค่ะ! ปลื้ม: พี่ไม่ได้เจ้าชู้นะ พี่แค่มีจิตใจเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเฉยๆ เข้าใจไหมครับ ยาหยี: หึ! ชายหนุ่มรวบร่างอันบอบบางของยาหยีลงมาที่เตียงนอนก่อนจะสบตากัน ปลายจมูกค่อยๆคลอเคลียอยู่ข้างแก้มและซอกคอของยาหยี ปลื้ม: มาเป็นผู้หญิงของพี่ก่อนสิ ยาหยี: ปล่อยหนูนะ! ปลื้ม: กลัวหรอ ไม่เห็นเก่งเหมือนเมื่อกี้เลยล่ะ ยาหยีเริ่มหวั่นใจแต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ กระทั่งชายหนุ่มพยายามประกบจูบ แม้ยาหยีจะผลักไสยังไงก็ไม่อาจสู้แรงของชายหนุ่มได้เลย แต่เหมือนโชคชะตาอาจจะเห็นความดีที่เธอเคยสะสมมาจู่ๆเธอก็มีอาการปวดหน่วงๆที่ท้องน้อยคล้ายกับคนเป็นประจำเดือน ยาหยี: เฮ้ยพี่ปลื้ม!! ปลื้ม: ครับ ยาหยี: หนูขอเข้าห้องน้ำก่อนนะพี่! ปลื้ม: น่ารักจังรู้จักทำความสะอาดก่อนขึ้นเขียงด้วย รีบๆนะพี่จะเชือดให้สาแก่ใจเลย ยาหยีรีบผลักชายหนุ่มออกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วถอดกางเกงลงมาที่หัวเข่า ยาหยี: แดงเดือด!! ฮ่าๆๆๆ ปลื้ม: ยาหยีเสร็จยังครับ ยาหยี: ใกล้แล้วค่ะ ปลื้ม: พี่รออยู่นะ ยาหยีเดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มของผู้ชนะ ปลื้ม: เป็นอะไรครับยาหยี ยาหยี: เป็นเมนส์! ปลื้ม: อ๋อ....ฮะ!!! ยาหยี: เดี๋ยวหนูไปเตรียมที่นอนในห้องพี่ยูให้นะคะ ปลื้ม: เดี๋ยวแกล้งพี่หรือเปล่า? ยาหยี: จะดูไหมคะ? ปลื้ม: ไม่เป็นไรครับ เฮ้อ! ชายหนุ่มก้มมองลูกชายที่อาภัพช้ำใจจากยาหยี แต่ยาหยีกลับยิ้มหน้าละรื่นก่อนจะนั่งลงข้างๆชายหนุ่ม ปลื้ม: ไม่เป็นไรครับ ยาหยี: เชิญค่ะ! ยาหยีผายมือไปที่ประตูห้องทำเอาชายหนุ่มเดินคอตกเข้าไปหาเพื่อนที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียง ตกดึกระหว่างที่ยาหยีกำลังพลิกตัวไปมาเพราะอาการปวดท้องประจำเดือนประตูห้องของเธอก็ทําเปิดออก ยาหยีรีบข่มตานอนจนเตียงนอนของเธอเริ่มยุบตามรอยคลานขึ้นมา ชายหนุ่มค่อยๆสอดแขนเข้ามากอดร่างของเธอไว้ก่อนจะหลับตาลง ยาหยี: พี่ปลื้ม! ปลื้ม: อ่าว ยังไม่หลับหรอ ยาหยี: หนูปวดท้องค่ะ นอนไม่ได้เลย ปลื้ม: มียากินไหมอ่ะ ให้พี่ออกไปซื้อให้ไหมฝนเบาแล้ว ยาหยี: ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น ปลื้ม: ถ้าไม่ไหวบอกพี่นะครับ ยาหยีพยักหน้ารับก่อนจะขยับหนี แต่ก็ถูกชายหนุ่มขยับตาม ยาหยี: พี่ปลื้มหนูรำคาญค่ะ! ปลื้ม: งั้นพี่ขอจุ๊บทีนึงจะไปนอนแล้ว นะๆๆ ชายหนุ่มเล่นท่าไม้ตายด้วยการทำสายตาอ้อนวอนจนยาหยีหมดหนทางที่จะหนีจึงจำใจหลับตาปี๋ให้ชายหนุ่มจุ๊บแก้มทั้งสองข้าง ปลื้ม: อีกทีนะ ยาหยีกำลังร้องท้วงแต่กลับถํกประกบจูบพร้อกับสอดลิ้นเข้ามา ทำเอาดวงตาของเธอเบิกโพลงด้วยความตกใจ อื้อ~ เมื่อเสียงครางของทั้งสองดังขึ้นจากลำคอชายหนุ่มก็เริ่มสอนวิธีการแลกลิ้นอย่างเร่าร้อนให้กับเธอ ผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมาโชกโชนไม่แปลกที่ลีลาการเล่นลิ้นจะทำให้ยาหยีถึงกับร่างกายอ่อนปวกเปียก ปลื้ม: ไม่ได้เอาได้จูบก็ยังดี ยาหยี: แล้วพี่จะต้องเสียใจที่มายุ่งกับหนู ปลื้ม: พี่จะยิ่งเสียใจเลยล่ะถ้าไม่ได้ยุ่งกับเรา จ๊วบ~ สุดท้ายทั้งสองก็ทำได้แค่จูบและนอนหลับไหลไปด้วยกัน จนกระทั้งรุ่งเช้าทั้งสองยังคงนอนกอดกันอยู่บนเตียงขนาด3.5ฟุต ก๊อกๆๆๆ! ยู: ยาหยีพี่ต้องไปอู่ก่อนนะลูกค้าเอารถมาทำ ยาหยี: ค่ะพี่ยู ยู: เมื่อคืนไอ้ปลื้มมาส่งเหรอ มันลืมกระเป๋าตังค์ไว้ที่ห้องพี่อ่ะ ยาหยีถึงกับหันมามองหน้าชายหนุ่มที่นอนขำคิกๆอยู่ข้างๆ ยาหยี: เดี๋ยวเค้าก็คงไปเอาที่อู่แหละ ยู: พี่ไปก่อนแล้วกัน เมื่อเสียงประตูห้องปิดลง ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นมานั่งบิดร่างกายจากความเมื่อย ที่นอนของยาหยีไม่เหมาะกับตนเลยจริงๆ ปลื้ม: วันนี้โรงเรียนหยุดใช่ไหม ยาหยี: ใช่ค่ะ ทางจังหวัดมาใช้สถานที่ของโรงเรียน ปลื้ม: งั้นอาบน้ำเลยเดี๋ยวพี่จะพาไปซื้อของ ยาหยี: ซื้ออะไรคะ? ปลื้ม: เอาเถอะ รีบไปอาบน้ำเลย ยาหยีลุกไปอาบน้ำอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินมาแต่งตัวในชุดมินิเดรสสีหวาน ปลื้ม: น่ารักจัง ขอรักได้ไหมครับ ยาหยี: มีแต่รักปลอมสนใจไหมคะ? ปลื้ม: ใจร้าย! ยาหยี: แล้วพี่ไม่อาบน้ำหรอคะ เอาชุดพี่ยํใส่ก่อนไหม? ปลื้ม: เดี๋ยวไปแวะคอนโดของพี่แป๊ปนึง ยาหยี: ค่ะ เพียงแค่ลงมาข้างล่างชายหนุ่มก็ถึงกับหยุดชะงักจนยาหยีถึงกับชนเข้าแผ่นหลังของชายหนุ่มเต็มๆ ยาหยี: อะไรของพี่เนี่ย! "ปลื้มคะมาทำอะไรที่นี่ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร!!"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more