Nang makalabas kami ng bulwagan ng park ay binitawan na ni Ate Autumn ang aking braso. Hindi ako doon nagreklamo kahit na medyo mahigpit ang pagkakahawak nito sa akin. Alam ko naman na ginawa niya iyon dahil marahil nais na niyang umalis dito. Itinapon ko ang mga basurang aking binitbit sa gilid na trash can, sinulyapan na si Ate na dere-deretso lang sa kanyang matuling paghakbang. Halatang hindi napansin ang pagtigil ko doon sandali. Naiiling na lang ako, sinisisi rin si Sky bakit ganito siya ngayon.
“Ate Autumn?” sinubukan ko siyang tawagin, ngunit hindi pa rin siya kahit na ang lumingon man lang sa banda ko.
Tahimik ko na siyang sinundan, sinisipat ang kanyang mabibilis na mga paghakbang ng aking mga matang nanliliit ngayon sa kanya. Nais kong kunin ang kanyang atensyon ngunit alam ko
