Mabilis akong umahon sa aking upuan, hindi na mapigilan ang palad na hawakan ang aking dibdib. Pakiramdam ko ay lalabas na doon ang aking pusong labis na nagagalak. Tiyak na kapag hindi pa ako umalis doon ay mapapa-amin ako nang wala sa oras na may gusto nga ako kay Winter. At paniguradong nakakahiya iyon dahil sa harapan pa ng team nila at ni Ate Autumn. Kaya marapat lang na umiwas na muna ako sa kanila.
“Saan ka pupunta, Summer?” kaagad na untag sa akin ni Ate nang i-atras ko na ang aking upuan at tumayo na doon, pakiramdam ko ay hihimatayin ako ngayon sa kung anong naiimagine ko sa pagitan naming dalawa ni Winter kapag hindi pa ako umalis. “Uuwi ka na ba? Ang aga pa, Summer. Sabay na lang tayong umuwi maya-maya.” dagdag pa nitong saad nang makita niyang binuhat ko ang aking bag at i
