Panay ang aking sulyap sa kanilang dalawa na nakaupo sa aking harapan na parang may sarili silang mundo na hinid mapapasok ninuman. Panaka-naka ang bulungan nilang dalawa kahit pa pwede naman siguro iyong sabihin nang normal na usapan. Gusto ko ng umuwi at umalis doon, kung pwede lang sanang magpaalam na ako ay kanina ko pa iyon ginawa. Ubos na tubig sa aking baso na kanina ko pa doon iniinom. Hindi na ako masaya sa mga nakikita ko at halata na ang pagkairita ko dito. Kahit na hindi lang naman kaming tatlo ang naroon ay pakiramdam ko ay out of place pa rin ako sa kanila. Halos ang buong soccer team nina Winter ay kasama sa aming table. Nakadagdag pa iyon ng aking labis na pagkailang sa kanila, hindi ko naman kasi sila close. Pakiramdam ko nga ay hindi ako nababagay na makasama sa lamesa ni
