Surrender (Boy Next Door 2)

Chapter 5

NAPAHAWAK ako nang mahigpit sa brown bag na yakap ko. Halos mabutas ko na ito sa sobrang diin. I knew dahil sinulyapan iyon ni Rix. I swallowed. Ano bang kasalanan ko sa past life ko at sinusundan ako ng walanghiyang ito?

Tinitigan niya ako ulit na para bang hinahalukay ang pagkatao ko. Napaigtad na lang ako ng lumapat ang pinto ng apartment. Napalingon ako at nakitang nasa loob na rin si Lex. Dumadagundong ang dibdib ko nang binalik ko ang tingin kay Rix na prenteng nakadekwatrong upo sa couch. Ang kanang braso pa ay malayang nakapatong sa ibabaw ng sandalan ng inuupuan. Ang talim ng kanyang mga tingin ay tila gagapos sa akin na siyang nagpapatulos sa kinatatayuan ko.

“A-Ano’ng ginagawa niyo rito? P-Paano kayo nakapasok?” nauutal kong tapang na tanong. I scanned the room if there was hint of Kate and Peanne. Ngunit tahimik lamang ang paligid.

Where is Peanne?

Sinuyuran ako ng tingin ni Rix. Malamlam ang kanyang mga mata. Ngunit nababakas ang itinatagong sama ng budhi! Tiningnan niya si Lex sa aking likuran at sinenyasan. Nagkaintindihan sila at lumabas ng apartment ang tauhan niya. Ngayon, ay nakaramdam ako ng mas masama dahil sa kami na lamang ang naiwan.

“Did I permit you to leave me?”

Swabe niyang itinanong sa akin na para bang may karapatan siya. Nanggalaiti ako at umapaw ang galit sa aking dibdib. Bumilis ang aking paghinga habang tinititigan siya ng masama. “Walanghiya ka!” sigaw ko. Nag-init ang gilid ng aking mga mata.

Kumunot ang nuo niya at tinanggal ang pagkakapatong ng kanyang binti. Halos mapaatras ako ng tumayo siya at unti-unting naglakad patungo sa kinatatayuan ko. Mahinahon siya at tila hindi nasindak sa sigaw ko. Matalim ko siyang tinitigan. He towered me while his dark deep eyes were staring at me.

“I’m not done with you.” utas niya.

Sa pagkakataong iyon ay napigtas ang galit ko at sumabog na lang. Saan pa ako pupulutin kung matatakot lang ako? Ibinato ko sa kanya ang hawak ko. Hindi niya iniwasan. Narinig ko pagkabasag ng platong binili ko at ang lagatok ng kutsara pagbagsak nito sa sahig.

He didn’t even flinch. The f**k?

“Hayop ka! At talagang ang lakas pa ng apog mong magpakita sa akin at sabihan ako ng ganyan! You ruined me! I hate you! I loath you!” sigaw ko. Pinagbabayo ko siya sa kanyang dibdib at sinaktan. Nakalmot ko pa siya sa kanyang pisngi pero hindi pa rin siya natitinag. Naibuhos ko ang galit ko at pagkamuhi sa taong ito.

Umiiyak akong galit. Bawat hampas ng braso at kamay ko ay kakabit no’n, pagkasuklam sa pag-angkin niya sa kainosentahan ng katawan ko. I will loath him all my life. Ngunit bigla niyang hinawakan ang magkabila kong pulsuhan at itinulak sa pader. Siniksik niya ako doon at madilim na tinitigan. My chest was pounding rapidly.

“Alam mo kung anong habol ko sa’yo, Lauriel. And I would never stop until I said so. Hindi ako hahayaang guluhin mo ang mga plano ko. At...hindi mo nagustuhan ang kagabi?” he whispered. Pero ang huling kataga ay hinaluan na niya ng sensual kaya mas nakadagdag iyon sa galit ko sa kanya.

“f**k you! Sasabihin ko pa rin kina Jahcia ang mga kagaguhan mo! Hindi mo nakikita ‘yang sarili mo? Para kang isip-batang inagawan ng candy at naghihiganti. Pathetic! Lunatic!”

Nakita ko ang paggalaw ng kanyang panga sa sinabi ko. I was kinda ready kung pagbubuhatan niya ako ng kamay. Nagtagis ang kanyang bagang. Show me more of real dark you Rixor. Ngunit kalaunan ay lumambot din uli ang kanyang mukha o nagpopoker face lang.

He smirked. “Kung gano’n, sasama ka sa akin.”

Nanlaki ang mga mata ko. “Ano?” binatawan niya ako at tinawag si Lex sa labas.

“Yes, Sir.” ani Lex.

“Get all her things. Aalis na tayo.” utos niya rito. Nagitla ako ng tumalima si Lex at tinungo ang alam na nilang kwartong tinutuluyan ko.

I was puzzled. “Hindi ako sasama!” histerya ko. Sasapakin ko na talaga siya kapag pinilit niya ako.

He glared at me. Nanlamig ako. It was damn different from the previous one that he gave me. “You will.”

“Ayoko!”

“Then, tatanggalan ko ng trabaho ang kaibigan mo. Kate, right? How about kung ipa-deport ko siya? She must had been working hard to be legal in Vancouver..”

Halos mapasinghap ako sa narinig sa kanya. He knew about that. I helped Kate a few years ago para maging legal na siya dito sa Canada. Like me, she’s working for her family in the Philippines. At alam ko rin ang tungkol sa pagtatago niya sa awtoridad dahil paso na ang visa niya. At kung totohanin ni Rix ang banta niya, malalagay sa kamay ng batas si Kate.

Umiling ako at hindi makapaniwala sa narinig. “Alam mong..”

Tinaasan niya ako ng kilay. “I have my ways, Lauriel. Just to get you.”

Nanlabo ang aking mga mata sa pagbalong ng luha ko. Lumabas mula sa kwarto ko si Lex dala ang mga bag ko. Naestatwa na lang ako sa harapan niya.

What will happen to me now?

Wala akong magawa. Ayokong madamay ang kaibigan kong tumulong lang sa akin. I knew he’s a dangerous man. But I didn’t see this coming.

He’s blackmailing me!

He dragged me out of Kate’s unit. Hawak-hawak niya ako sa aking pulsuhan tuwing naglalakad kami. Naging robot na lang akong sumusunod sa kanya. I was quite ng nasa loob na kami ng kanyang sasakyan. Nag-uusap sila ni Lex pero puro na iyon tungkol sa trabaho. Hindi ko alam kung iniiwasan pa niyang marinig ko ang kademonyohan niya o nagtatago na siya ng sekreto pa para hindi ko malaman. May mga pagkakataon ding nagkakatinginan kami ni Lex.

I was silently crying nang isinakay niya ako sa pribado niyang eroplano. He own a f*****g plane! s**t. I cursed him alot. He never told me about this. Narinig ko na lang na papunta ito sa New York. Muli na naman niya akong hinawakan ng makababa na kami ng eroplano. Mahigpit ang hawak niyang tila alam niyang tatakbuhan ko siya. Oo. Tatakas ako kung makakakuha lang ako ng tyempo. Pupunta sa pulis o Philippine embassy para makahingi ng tulong.

Dinala niya ako sa isang magarbong penthouse. Pagkakita ko palang ay hindi ko maiwasang mamangha sa ganda at engrande ng penthouse niya. Ang harap ay gawa sa glass walls at para bang nasa puso ka ng New York dahil sa tanaw na tanaw ang city.

“If you’re hungry, magpapaluto ako. Any request?”

Binalingan ko siya at matalim na tiningnan. Hindi ko siya sinagot. I will never let you to be comfortable with me, because I am not, asshole.

Kumunot lang ang kanyang noo at bahagyang lumabi. “If you’re not starving, pwede ka naman munang magpahinga. Do what you want except sa paglabas at paggamit ng phone.” sabi niya.

Inirapan ko siya at humakbang papunta sa pasilyo kung saan nanggaling si Lex at dinala ang gamit ko. Ngunit nakakadalawang hakbang pa lang ako ng bigla akong hawakan sa siko ni Rix at hinaklit. And he automatically landed his lips on my lips! Parang kidlat sa bilis at sinakop niya ang aking labi. Hindi ako kaagad nakagalaw sa gulat hanggang sa bitawan niya ako.

“I can’t resist to kiss you,” he whispered on my ear. He gave me a stare bago ako talikuran. Pinuntahan ko na agad ang silid para magtago sa kanya. Kapag mas malapit siya at mas nalalagay ako sa panganib.

Nagkulong lang ako sa kwartong pinagdalhan niya sa akin. I took my time at naghalughog sa buong kwarto ng maaari kong magamit pagtakas. I know it may sound ridiculous but I’m desperate. Pero bagsak ang balikat ko ng wala naman akong mahanap na kahit na ano. Napaupo na lang ako sa gilid ng kama at natulala.

Ano’ng gagawin ko?

Hindi ako lumalabas ng kwarto kahit na nakakaramdam na ako ng uhaw. Madilim na sa labas at umuulan pa. The city lights from where I am was so pleasing in the eyes. Kahit na nasa maganda akong lugar ay nakakaramdam naman ako ng pangungulila. I felt like my life is bound to be in this state. To be abducted by someone I loath.

Nawala ako sa pagtitig sa bintana ng makarinig ng mahihinang katok sa pintuan. I didn’t say anything.

“Miss Lauriel pinapatawag po kayo ni Sir.” it was Lex voice. Napabuntong hininga ako. Nagpapatawag na ang demonyong hari.

Hindi ako kaagad kumilos. Hindi rin naman nangulit ang tao sa labas. Pero ayokong magpakagutom. Kung tatakas ako kakailangin kong maging malakas ‘di ba? Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa sala. I saw Lex na parang hinihintay pa ako. Iminuwestra niya sa akin ang sa tingin ko ay patungo sa kusina. Nabungaran ko ang dining at nakita pang kumakain na ang demonyo. Hindi niya ako tinitingnan pero alam kong ramdam niya ang presensya ko.

“Eat.” utas niya. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. Pero pinaghila ako ng upuan ni Lex sa kanang bahagi ni Rix. He slightly smiled at me at hinintay na umupo. I did. Tiningnan ko ang mga nakahilerang pagkain na hindi ako pamilyar. But he seems really enjoying the food. Gutom ako pero hindi ko naman masikmurang kasabay ang demonyong ‘to.

“Hindi mo ba gusto ang pagkain? Magpapadala ako ng iba..” suhestyon niya na animoy concerned. I smirked mentally.

“Hanggang kailan ako rito?” kumunot ang noo niya pero patuloy pa rin sa pagkain.

“Hanggang gusto ko.”

“Kailangan ako sa trabaho ko. May pamilya akong sinusuportahan. Hindi lang ‘to palaging tungkol sa’yo.” inis kong sabi.

Kinuha niya ang kanyang baso at uminom ng tubig. “You don’t have to work anymore. Tuloy pa rin ang pagpapadala sa pamilya mo sa Davao. Now, It’s all about me.” he stated.

My chest tightened from what I heard. “What? Tinanggal mo ko sa trabaho ko?” hindi ako makapaniwalang tanong.

He looked at me and nodded. “Much better than marked as AWOL right? Lauriel, everythings are in proper places. Except the fact that you knew my plans so I need to keep you.”

Matalim ko siyang tiningnan. “f**k you!”

“I didn’t know that your sweet lips can produce those words. But please, ‘wag sa harap ng pagkain. You can’t do anything even if you curse.”

“Kung maghihiganti ka sa kapatid mo, bakit kailangan mong mangdamay ng iba?”

“Because they are affiliated to him. If I hurt the person he loved, It’ll bounce back. It works..”

“Nakakasakit ka na ng ibang tao. Sinasaktan mo na si Jahcia!” I couldn’t keep calm at halos mapasigaw na ako.

“Like I said, whoever connected to my dear brother..I’ll use them to turn him down.” sumidhi ang galit ko sa kanya. He seems like really enjoying where we are. Wala siyang pakielam sa kahit na kanino. Kahit pa ang murahin ko siya sa sobrang galit ko. Iniwan niya ako sa lamesa nang matapos siya sa pagkain. Hindi ako nagsimula hangga’t di siya natatapos. Kumain ako mag-isa.

***

We stayed in New York for one week. Hindi siya umaalis ng penthouse at dito niya ginagawa ang trabaho niya. We flew again to Seattle after that week. At tulad ng sa New York ay may sarili din siyang Penthouse doon. Hindi ko alam kung paano siya kumikita pero nakikita ko paano siya magtrabaho.

Rixor De Silva. 34 years old. Bachelor and a f*****g billionaire. Pero demonyo pa rin. Nakita ko siyang palaging seryoso at nakakunot ang noo tuwing nasa harap ng laptop niya o kapag nagbabasa ng mga dokumento. Madalas din ay may kausap siya sa laptop niya at nakikipagtransaksyon. Gamay na gamay niya at alam niya ang ginagawa niya. Hindi siya nagpapakumbaba sa mga nakakausap. Kapag kailangan siya at siya dapat na i-please. Most of his transaction were foreigners. That’s how I explain his wealth.

Nang maghapon ay umalis si Rix. Naiwan akong mag-isa sa Penthouse. Tila nagliwanag ang langit at binigyan ako ng pagkakataon para makatakas. Mabilis akong sumakay ng elevator at pinindot ang ground floor. Ang bilis ng t***k ng puso ko sa kaba. Hindi ako mapakali at nanginginig pa ang aking mga kamay. Matapos ang tila matagal na paghihintay ay bumukas ang lift only to find Rix looking at me! Tila ba hinihintay niya ako na bumaba. Nakaramdam ako takot ng mabungaran ko siya. Napaatras ako at sumandal sa stainless wall.

He stepped in. Tiningnan niya ako. “Where do you think your going?”

Nahuli niya ako at muling dinala sa taas. I failed my first attempt. But I promised to myself that this is not the last plan. Simula ng mahuli niya ako at hindi na muli pang umalis sa tabi ko si Rix. Palagi na niya akong pinagmamasdan na para bang may gagawin akong masama.

Shit siya!

We didn’t stay long in Seattle. Lumipad ulit kami sa Brazil at Peru. Puro iyon sa trabaho niya. We didn’t talk much basta kinakaladkad niya lang ako.

Nagtagal kami ng tatlong araw sa Peru at wala pa rin akong ideya kung saan kami pupunta. Maaga na lang ako nakatulog dahil wala naman akong magawa. Ayoko namang kausapin ang demonyong iyon kahit pa mapanis ang laway ko.

Naalimpungatan ako ng makaramdam ng tila may mainit na dumadampi sa aking pisngi at labi. I felt like something was caging me. Dumilat ako, pero nabungaran ko lang ang madilim na kwarto. Nagising ako nang tuluyan ng mapagtanto ang paghalik sa akin ni Rix! His manly scent assaulted my nose as he reached for my lips. His hands touched breasts. Kneaded and molding my mounds. Halos makulong ako sa makamundong init niya at ni hindi ko magawang itulak siya. I bit my lip ng bumaba ang halik niya sa aking leeg. He gave me shallow kisses and I even felt him sucked my skin. A little moan escaped from me.

“Get up, baby..We’re heading to the Philippines.” he huskily whispered.