ตอนที่ 10
2209 Words
อิงเยว่ วางจานผัดผักที่แบ่งออกเป็น 2 จานใหญ่ลงบนโต๊ะ ทุกคนมองที่จานผัก และยังมีแอบกลืนน้ำลายด้วยก็มี
" เอาล่ะ กินข้าวกันเถอะ " ปู่จ้าว บอกก่อนจะคีบ กับข้าว ไปวางบนชามข้าวของภรรยาและของตน
ทุกคนที่รออยู่จึงได้คีบอาหารกิน และจากนั้นก็มีสงครามขนาดย่อมเกิดขึ้นที่โต๊ะอาหาร แม้แต่หลี่เจี้ยนก็กระโดดเข้าร่วมเหมือนกัน อิงเยว่ ถือตะเกียบค้างอยู่แบบนั้น เพราะคีบไม่ทัน แต่เพราะไม่ได้หิวข้าวนักจึงนั่งมอง คนอื่นกินอย่างเอร็ดอร่อยเฉยๆ
" อิงเอ๋อ ลูกทำไมไม่กินข้าวล่ะ " แม่ถาม
" หนูไม่ค่อยหิวค่ะแม่ "
" อาอิงผัดผักนี่อร่อยมาก อร่อยกว่าร้านอาหารทำเสียอีก" ลุงรองที่ไม่ค่อยพูดแต่รอบนี้เขาอดพูดไม่ได้จริงๆ
" ใช่ๆ อร่อยมากจริงๆ" ลุงใหญ่
" อาอิง ถ้าเปิดร้านขายอาหาร สงสัยร้านจะขายดีมากแน่ๆ "
พี่สะใภ้รอง ที่ช่วยอิงเยว่ ทำพูดขึ้นเธอช่วยแค่หั่นผัก คุมไฟเพราะเห็นน้องสามี ทำอาหารอย่างคล่องแคล่วเหมือนคนทำครัวเป็นอยู่แล้วและอีกอย่างคือ เท่าที่เห็นก็ไม่ได้ใส่อะไรมากทำไมผัดผักถึงมีรสชาติออกมาดีขนาดนี้ก็ไม่รู้ได้เลย
" ขอบคุณค่ะ ถ้าทุกคนชอบเย็นนี้หนูจะทำให้ทานอีกนะคะ"
" อืม ดีๆ ปู่จะรอกินฝีมือหลานนะ อาอิง"
" ค่ะ คุณปู่"
ทุกคนต่างยิ้มแย้มยกเว้นเฟยเถา แม่จะดินจนปากมันแต่ก็ยัง หน้าบึ้งอยู่เหมือนเดิม
"ติ้ง....+500 คะแนนความพึงพอใจจากการทำอาหารรสเลิศ และสร้างความสัมพันธ์ของครอบครัวให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น"
อิงเยว่ ตาโตยิ้มกว้าง ลงทุนไป 200 คะแนน ได้กลับมา ถึง 500 แต้ม คุ้มมากๆ เธอเช็กข้อมูลขณะที่คนอื่น กำลังกินซึ่งก็เริ่มอิ่มกันแล้ว
ข้อมูลส่วนตัว
วันที่ปัจจุบัน : 08/09/1974
ชื่อผู้ใช้ระบบ : จ้าว อิงเยว่ ลำดับที่ 901
อายุ : 17 ปี (วันเกิด 11 /08/ 1957)
สถานะ : หมั้นหมายแล้ว
สมรรถภาพ: ปกติ
คะแนนใหม่ : 500 แต้ม
คะแนนสะสม: 498,400 แต้ม
เหรียญทองใหม่: -
เหรียญทองสะสม: 350,000 เหรียญ
เมื่อทานอาหารเสร็จย่าจึงบอกกับทุกคนว่า ได้หาฤกษ์หมั้นของอิงเยว่ได้แล้ว คืออีก 10 วันข้างหน้า ปู่จึงให้หลี่เจี้ยนไปบอกยุวชน หวังให้มาทานอาหารที่บ้านตอนเย็นเพื่อจะได้บอกกล่าววันให้รับรู้ด้วย
" วันนี้ที่ได้กินผัดเนื้อเพราะอาอิงของเราสอบได้คะแนนเต็ม จึงได้รางวัลเป็นเนื้อหมูชั้นดีมา 4 ชั่ง ทำให้บ้านเราได้กินผัดเนื้อที่แสนอร่อยในวันนี้ ต้องขอบใจหลานมากนะ อาอิง" ย่าจ้าว
" เก่งมาก เสี่ยวอิง ปู่ภูมิใจในตัวหลานนะ "
" ขอบคุณค่ะ คุณปู่คุณย่า"
" อิงเอ๋อ ว่าแต่ลูกไปฝึกทำกับข้าวตอนไหน ถึงมีรสมือดีขนาดนี้ แม่ไม่เคยรู้เลย" หลี่อิง
" อาจจะเป็นเพราะเนื้อหมูสดด้วยมั้งคะ"
" อืมก็เป็นไปได้ แต่รสชาติอร่อยจริงๆ และที่สำคัญพ่อรู้สึกมีกำลังเพิ่มขึ้นด้วยนะ"
" พ่อก็ชมลูกสาวตัวเองมากไปแล้วนะคะ "
" เอาหล่ะ อิ่มแล้วก็ไปพักเถอะ จะได้ไปทำงานต่อตอนบ่าย อีก "ปู่บอก
" ถ้าอย่างนั้นผมขอไปหาพี่เขยสามก่อนนะครับ " หลี่เจี้ยน บอกเสร็จก็วิ่งออกไปที่ทางบ้านพักยุวชนชายทันที
" แม้อาเจี้ยนพี่สาวยังไม่ได้หมั้นเลย เรียกพี่เขยสามเต็มปากเต็มคำเชียว" เฟยเถา พูดขึ้น
" อาเถา ถ้าเธอจะไม่พูดก็ไม่ใครเขาว่าหรอกนะ ยุวชนหวัง เขาหมั้นหมายน้องสาวอิง เรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวาน เธอก็น่าจะรู้อาเจี้ยนจะเรียกพี่เขยสามก็ไม่แปลก เธอจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา"
พี่ชายใหญ่ ลู่เหวิน อดไม่ได้จึงเตือนน้องสาวเพราะทนมาหลายรอบแล้ว ตั้งแต่เล็กน้องสาวก็เอาแต่ใจไม่ค่อยรู้ความเท่าไหร่ ต่างจากญาติผู้น้อง บ้านอาสามที่รู้ความแต่เด็ก เขาเป็นพี่ชายก็ไม่อยากจะดุด่าน้องแต่นี่โตขนาดนี้แล้ว น้องสาวยังแสดงกิริยาและพูดจาไม่รู้กาลเทศะเอาเสียเลยสักวันคงได้ผิดใจกับบ้านอาสามเป็นแน่
" พี่ใหญ่ ฮึ" พูดจบเฟยเถาก็เดิน ออกไปจากห้องทันทีเพราะไม่พอใจที่ถูกพี่ชายด่า
คนที่อยู่ในห้องต่างก็มองตามและคิดไปคนละทาง ป้าสะใภ้ ทำหน้าไม่สู้ดีนัก รวมทั้งลุงใหญ่ด้วย จากนั้นก็ลุกเดินเข้าห้องไป
" เสี่ยวอิง อย่าไปถือสาพี่สาวเถาเลยนะ " พี่ใหญ่ลู่เหวิน
" อ้อ ค่ะ หนูไม่ได้ใส่ใจพี่สาวเถาหรอกค่ะ"
" อืม พี่ขอบใจนะ"
" ค่ะ"
หลังจากที่ทุกคนออกไปทำงานกันหมด อิงเยว่ จึงเอาเสื้อผ้าออกมาซักที่บ่อน้ำหลังบ้าน หลี่เจี้ยน กลับมาพอดี และมาช่วยพี่สาวซักเพราะมีเสื้อผ้าพ่อแม่ด้วย อิงเยว่ ซื้อน้ำยาขจัดคราบมาจากระบบ ไม่มีฟอง แต่ขจัดกลิ่นและคราบหมดจด หลี่เจี้ยนแปลกใจมากเพียงขยี้เบาๆ เสื้อผ้าก็สะอาดมาก แถมมีกลิ่นอ่อน ๆ แต่ไม่มีฟอง เขาไม่รู้ว่าพี่สาวใช้อะไรซัก แต่ก็ไม่ถามมาก เพียงช่วยพี่สาวทำเท่านั้น อิงเยว่ พอใจน้ำยาขจัดคราบมาก ถึงจะแพงหน่อย ก็ไม่เป็นไรเพราะคุ้มมาก ขวด 100 มล. 50 แต้ม แต่ใส่แค่นิดเดียวก็ซักผ้าได้หมดและไม่เหนื่อยด้วย
" พี่สาม ผมไปบอกพี่เขยสามแล้วนะเย็นนี้ให้มาทานข้าวที่บ้าน แต่พี่สาวห้ามลืมเนื้อย่างผมนะ"
" พี่ไม่ลืมหรอกและก็จะย่างให้ทุกคนนั่นแหละ แต่เสี่ยวเจี้ยนต้องช่วยจุดเตาให้เป็นถ่านให้พี่นะ"
" ได้อยู่แล้ว สบายมากครับ"
" อืม ดีจ้ะตักน้ำเร็วเข้า จะได้เสร็จเดี๋ยวไม่ทันตากแดดพอดี"
" ครับ "
ซักผ้าเสร็จเธอก็เข้าไปเก็บกวาดภายในบ้านทั้งห้องตัวเองและห้องพ่อแม่ ส่วนของน้องชายปล่อยเขาทำเอง จากนั้นก็จะเข้าครัวไปหั่นหมูและหมักหมูไว้ย่าง แต่ก็ไม่ลืมบอกย่าก่อนเพราะต้องใช้ห้องครัว
" คุณย่าคะ เย็นนี้หนูจะทำหมูย่าง จึงจะขอหมักหมูไว้ก่อนนะคะ"
" หมูจะพอย่างไหมอาอิง "
" หนู จะย่างบางส่วนและต้มน้ำซุปมันฝรั่ง และผัดผักด้วยค่ะ พอแน่นอนค่ะย่า"
" อืม ให้ย่าช่วยไหมลูก"
" ไม่เป็นไรค่ะ หนูให้อาเจี้ยนช่วยก็ได้ค่ะ"
" อย่างนั้นก็ไปทำเถอะ ข้าวก็ให้พี่สะใภ้ไปช่วยหุงต้มสิ"
" วันนี้หนูขอหุงข้าวนะคะ คือหนูได้ข้าวสารมาด้วยค่ะ "
" อาอิง ของบางอย่างที่ได้มาแบบนี้ก็เก็บไว้บ้างก็ได้นะลูก ปู่กับย่า ไม่ว่าหรอกนะลูก"
" ไม่เป็นไรค่ะ ย่าหนูอยากให้ทุกคนได้กินของดีๆ เหมือนๆ กันค่ะ"
" ขอบใจนะเสี่ยวอิง"
อิงเยว่ เดินเข้าห้องและเข้าระบบร้านค้าสั่งซื้อข้าวหอมมะลิอย่างดี 5 กก. 100 แต้ม และซื้อหมูมาเพิ่มอีก 1 กก.เพราะกลัวไม่พอ หมดไปอีก 50 แต้ม เธอจึงเช็กยอดคะแนนเพราะวันนี้ได้แต้มมาเยอะ จึงไม่เสียดายอะไร เธอได้คะแนนจากพวกเขามาจึงอยากตอบแทนบ้างเท่านั้น
ข้อมูลส่วนตัว
วันที่ปัจจุบัน : 08/09/1974
ชื่อผู้ใช้ระบบ : จ้าว อิงเยว่ ลำดับที่ 901
อายุ : 17 ปี (วันเกิด 11 /08/ 1957)
สถานะ : หมั้นหมายแล้ว
สมรรถภาพ: ปกติ
คะแนนใหม่ : -
คะแนนสะสม: 498,200 แต้ม
เหรียญทองใหม่: -
เหรียญทองสะสม: 350,000 เหรียญ
'เอาน่าเดี๋ยวเย็นนี้ก็อาจจะได้เพิ่มอีกไม่ต้องซีเรียส '
บอกตัวเองก่อนจะอุ้มถุงข้าวสารออกมาจากห้องไปที่ห้องครัวหลัก และเริ่มแร่หมูหมักน้ำปรุงไว้ย่างตอนเย็น และต้มซุปหมูใส่มันฝรั่ง อีกหม้อ ส่วนผัดผักไว้ทำตอนจะขึ้นโต๊ะอีกที แต่ที่แน่ๆ คือน้ำจิ้มแจ่วรสเด็ดขาดไม่ได้จริงๆ นั่งทำไปคนเดียวเงียบๆ ต้มซุปเดือดส่งกลิ่นหอมไปทั่ว เธอจึงหั่นหมูไว้ทำผัดผักต่างหาก รอหลี่เจี้ยนที่ไปรดน้ำผักเสร็จแล้วจึงจะตัดผักมาให้เธอตอนเย็น เธอให้ล้างมาให้เรียบร้อย มาถึงจะได้หั่นไว้ผัดได้เลย และจะได้ย่างหมูต่อ
พี่สะใภ้รอง ที่เลี้ยงลูกอยู่ก็เอาลูกไปฝากย่าเพื่อมาช่วย อิงเยว่ทำกับข้าวในครัว อิงเยว่จึงให้พี่สะใภ้ช่วยหุงข้าวให้หม้อใหญ่ พี่สะใภ้รองตาโตที่เห็น อิงเยว่ นำข้าวมาหุงถึง 3 ชั่งได้ แต่ก็ไม่ได้ขัดเพราะเห็นว่าเป็นข้าวที่อิงเยวนำมาไม่ใช่ข้าวในถังที่บ้าน เพราะเมล็ดข้าวยาวสวยงามมากและมีกลิ่นหอมด้วย วันนี้คงได้กินของอร่อยอีกแล้ว เมื่อกลางวันเธอยังแทบกลืนลิ้นตัวเองอยู่เลย เธอมองอิงเยว่ที่กำลังก้มหน้าก้มตาหั่นเนื้อหมูชิ้นเท่าๆ กันอย่างคล่องแคล่ว เพลินตาไปอีกแบบ
" พี่สะใภ้ค่ะ ถ้าข้าวสุกแล้วเกลี่ยถ่านให้ด้วยนะคะ จะได้ย่างหมูต่อค่ะ "
" จ๊ะ เดี๋ยวพี่สะใภ้ช่วยนะ แล้วนั่นจะทำอะไร"
" ทำน้ำจิ้มไว้ทานกับหมูย่างค่ะ"
" อาอิงนี่เก่งจริงๆ ทำอะไรน่ากินไปหมด"
" ก็ลองทำดูค่ะ ทุกคนชอบก็ดีแล้วค่ะ "
"พี่สาม ผมเก็บผักมาแล้ว รดน้ำผักเสร็จแล้วด้วยครับ "
" ดีมาก ล้างมายัง"
" ล้างแล้ว สะอาดแน่นอนพี่สามดูได้เลย "
" อืม มาช่วยพี่ดูหมูย่างมา พี่จะทำน้ำจิ้มให้เสร็จ ค่อยผัดผักทีหลัง ยังมีเวลา"
" ครับ "
" อาเจี้ยน เอาผักมาให้พี่สะใภ้ จะหั่นไว้ให้อาอิง"
" ครับ"
ย่าจ้าว ยืนมองหลานๆ ทำกับข้าวในครัวช่วยกัน ก็รู้สึกอิ่มใจ แต่พอหันไปที่หลานสาวอีกคนที่พึ่งจะก้าวขาเข้ามาในบ้าน ทั้งที่หายไปตั้งแต่บ่ายก็ได้แต่ระอา ไม่รู้จะพูดคำใดดี คงต้องให้ตาใหญ่จัดการขั้นเด็ดขาดแล้วกระมัง
กลิ่นเนื้อย่างลอยไปตามสายลม ชาวบ้านที่กำลังเลิกงานและเดินกลับต่างก็กลืนน้ำลายไปตามๆ กัน
" ยังไม่เชือดหมูเลย บ้านไหนย่างหมูหอมเชียว " เสียงชาวบ้านพูดคุยกัน
" กลิ่นมาจากทางบ้านจ้าวนะเมื่อกลางวันกลิ่นผัดเนื้อฉันยังติดจมูกอยู่เลย นี่มีกลิ่นเนื้อย่างอีก "
" แต่หอมมากจริงๆ นะฉันก็เคยทำเนื้อย่างแต่ไม่เห็นจะหอมขนาดนี้"
" นั่นสิ "
ชาวบ้านคุยกัน ปู่จ้าวที่เดินตามหลังมากับลูกๆ ต่างก็ไม่พูดอะไร เรื่องแบบนี้พูดมากไปก็ใช่จะดี
' นี่หลานสาวคงทำกับข้าวอีกแล้วสินะ หึหึ'
เมื่อทุกคนกลับมาถึงบ้านก็แยกกันอาบน้ำ อาบท่า ผู้ชายก็หาบน้ำก่อนยกเว้นบ้านสามที่มีหลี่เจี้ยน หาบน้ำไว้เต็มอ่างน้ำในห้องน้ำ พ่อแม่จึงเข้าบ้านอาบน้ำ อย่างสบายใจ เสื้อผ้าลูกสาวซักเก็บพับไว้ให้เรียบร้อย บ้านช่องสะอาดสะอ้าน หลี่อิง เข้ามาภายในห้องก็อมยิ้มอย่างสุขใจ รู้สึกหลังๆ มา 2-3 วันนี้ลูกสาวจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย ทุกอย่างในบ้านจัดวางเป็นระเบียบเรียบร้อย เป็นหมวดหมู่มากกว่าเดิม แม้แต่เสื้อผ้าก็พับแยก ชุดนอน ชุดทำงาน แต่ก่อนเห็นพับรวมกันไปหมดเธอเองก็ทำเช่นนั้น ที่หลับที่นอนก็พับเก็บอย่างดี
" ฉันรู้สึกลูกสาวเราเปลี่ยนไปนะคะ "
" อืม ผมก็คิดเหมือนกันนะ แต่เปลี่ยนในทางที่ดีขึ้น ผมว่าก็ดีแล้วลูกอาจจะโตขึ้นยิ่งตอนนี้มีคู่หมั้นแล้ว แบบนี้ก็ไม่ต้องห่วงลูกแล้วหล่ะ "
" ค่ะ แบบนี้ดีแล้วฉันมีความสุขมากเลยค่ะ กลับมาบ้านเหนื่อยๆ บ้านก็เรียบร้อย ไม่ต้องมานั่งเก็บอีกและดูสิค่ะ เสื้อผ้าก็เก็บไปซักจนหมด ฉันรู้สึกว่าตัวเองสบายมากเกินไปแล้วนะคะ"
" หึหึ คุณไม่ชอบหรือไง"
" ชอบก็ชอบหรอกค่ะ แต่ถ้าอิงเอ๋อ แต่งออกไปแล้วฉันคงคิดถึงลูกมากน่ะสิคะ มาทำให้ฉันเคยตัวแบบนี้"
"ถ้าอิงเอ๋อ แต่งออกไปผมจะช่วยคุณเอง คุณก็สบายเหมือนเดิมแหละ"
" เหอะ ไม่เอาหรอกค่ะ ให้คุณช่วยฉันทำเองดีกว่า"
พ่อแม่ คุยกันขณะแต่งตัวอยู่ในห้องหลังอาบน้ำเสร็จก่อนจะออกไปกินข้าวเย็น.
🙏🙏 ขอบคุณค่ะ♥️♥️
- Writer
