Ms. Stand-In's Revenge

Last Dance

PAGKATAPOS ng sayaw niya at nang kanyang ama ay hinalikan siya muli nito sa kanyang noo bago ipinasa sa kanyang pinsan na susunod niyang kasayaw. It was her cousin on her mother’s side. Maliban sa kanila ng kanyang ama ay wala naman nang ibang Domingo dahil nga sa pagiging only child ng kanyang ama—since she already knew that her Uncle Gavin is not the real brother of her father.

Karamihan naman sa lalaking kasama sa eighteen roses niya ay mga kamag-anak niya mula sa mother’s side. Either mga pinsan niya or pamangkin. Mga nasa tatlo lang yata ang kabilang sa mga kaklase niya na isiningit na lang ng mga magulang dahil nga sa ubos na ang pinsan niya. Mga anak din naman ng ka-partner ng mga magulang niya ang tatlong iyon kaya hindi na pumalag pa si Alana.

And those three unrelated men were assigned as her last three men to dance with. Kung noon ay walang palag si Alana, ngayon ay muli na naman niyang gugulatin ang lahat. Mayroon na naman siyang balak na gawin na hindi na lang siguro magpapagulat sa mga magulang kung ’di sa lahat na nang naroon.

Kaya naman habang palapit nang palapit sa oras kung saan nasa kanyang last dance na siya ay palakas naman nang palakas ang pagtambol sa kanyang dibdib sa kaba at anticipation.

Sa sobrang kaba niya ay hindi na niya napigilan ang sarili. Nang mga pinsan pa niya at pamangkin ang kasayaw niya ay nakangiti pa siya nang pagkalawak-lawak. Pero noong kasayaw na niya ang una sa tatlong lalaking hindi niya kadugo na parte ng eighteen roses niya ay pabawas nang pabawas na ang ngiti niya.

Until they were completely gone, her dance with the second man was about to reach an end. Daig pa niya ang mga walang alam sa pagsayaw dahil sa sobrang paninigas ng katawan niya sa sobrang kaba. Kung hindi lang siguro dahil sa pagiging sanay ng katawan niya sa sayaw dahil nga sa kanina pa niya sinasayaw iyon ay baka napahinto na rin siya sa paggalaw.

Hindi lang siya basta nanigas. Because of too much nervousness, Alana almost had a mental breakdown. Lahat ng mga plano niya kanina ay parang naging malabong imahe sa utak niya dahilan para mas lalo siyang mataranta.

And because of this, Alana took hasty action.

Wala pa man sa tamang oras para sa susunod at huling sayaw niya sa kanyang eighteen roses dance ay bumitaw na si Alana sa kasalukuyang kasayaw. Since she spotted that familiar figure, Alana decided to do it earlier rather than make her heart suffer more from worries and apprehension.

Holding the seventeen roses in her left hand and the other on the side of her dress, Alana hurriedly, yet still elegantly, walked towards the other side of the circle of audiences. Kita niya at rinig ang biglang pagtataka at pagbubulungan ng mga tao sa paligid pero hindi niya na iyon pinansin pa. Even though her father and mother call her by her name, Alana hardened her heart and pushed forward with her plan.

Hanggang sa wakas ay nakatayo na siya sa tabi harap ng lalaking wala pa ring pagbabago ang guhit ng mukha—still had that serious blank face. Pero kahit ganoon ay matinding kaba pa rin ang dala nito kay Alana lalo na nang mga mapupungay at madilim nitong mga mata na nakatingin na sa kanya mula pa lang ng bumitaw siya sa kasayaw.

Hindi naman siya ganoon katakot kaharap ang dating tiyuhin niyang ito pero hindi niya mawari kung bakit bigla na lang siyang kinabahan sa mga oras na iyon.

Maybe because for her, it has been so many years since she last saw this young uncle of hers. Plus, she also has knowledge of this man’s true identity that even her parents didn’t and weren’t given a chance to know.

Gano’n pa man, dahil nga nakapagdesisyon na si Alana ay wala na siyang pagkakataon pa para mag-back-out. Isama pa ang naririnig niyang papalapit na mga magulang ay ginawaran ng magandang ngiti ni Alana ang kanyang tiyuhin.

“I didn’t know that you’re back, Uncle Gavin. How about you took the pleasure of having my last dance?”

Alana tried to sweeten her smile and voice as much as she could. Kung hindi lang dahil sa talagang medyo awkward pang kaharap ang tiyuhin ay baka pwersahan na niyang aayain ang tiyuhin ng sayaw katulad noong ginawa niya ayon sa pagkakaalala niya noong unang buhay niya.

She remembered how she had forced this uncle of hers into dancing with her after seeing that Gavin Domingo attended her debut in her first life. Hindi niya maalala kung nakatayo din ba ang tiyuhin niya noon kasama ng iba pang audience katulad ngayon pero dahil siguro sa masyado siyang tuwang-tuwa at kabulag dahil sa pagmamahal sa kanyang ka-last dance ay hindi niya ito napansin noon.

But nonetheless, Alana was really grateful that she spotted her uncle in the area now. Or she will have to change her perspective and target someone else.

Halos magsimula nang mamawis si Alana sa kaba at paghihintay na lapitan siya ni Kiero Esguerra na ngayon ay mas kilala pa rin sa pangalan nito bilang bunsong anak at nakababatang kapatid ng kasalukuyang family head at namumuno sa lahat ng kompanya at kayamanan ng mga Domingo na si Guilberto Domingo—bilang si Gavin Domingo.

Alana wanted to curse for realizing how hasty and unpremeditated this action of hers was. Hindi man lang niya inisip ang magiging aksyon ng tiyuhin bago nagpadalos-dalos ng desisyon!

Nang balak na sanang hilain ni Alana sa kamay ang tiyuhin sa sobrang kaba at pagkataranta dahil nga sa papalapit na mga magulang ay nagkaroon na rin ng bagong reaksyon sa mukha ng batang tiyuhin. Gavin smiled at his niece and then slightly turned to the side when a waiter passed by.

“Let me borrow this.”

Gavin was talking about the company waiter’s blue roses which was obviously a real white rose dyed to blue that was attached on the waiter’s uniform’s patch pocket.

Pagkakuha ni Gavin sa asul na rosas ay muli niyang hinarap ang pamangkin at lumapit dito ng ilang hakbang. Still with that handsome and gentle smile, Gavin put the blue rose in her left ear after swiftly sweeping away a few strands of her hair.

At pagkatapos ay nagkusa na si Gavin na hawakan sa kamay si Alana para dalhin ang pamangkin sa gitna ng bilog para ipagpatuloy ang kanyang last dance.

Everything happened so fast that Alana only had a shock reaction on her face. Para siyang mabibingi sa sobrang lakas ng t*bok ng kanyang puso dahil nga sa sobrang kaba at pagkabalisa niya kanina nang parang walang balak na kuhanin ni Gavin ang kanyang kamay. Hindi pa nakatulong ang mga pagbubulungan ng mga tao sa paligid, ang ilang hakbang na lang na mga magulang kasama ang taong dapat sana ay kasayaw niya sa kanyang last dance na tinatawag ang pangalan niya.

If not because she could still hear the loud and fast beating of her heart, Alana would think she had a heart attack!

“Oh gosh, that was so freaking crazy! I was about to have a heart attack!” Alana exclaimed excitedly in her heart.

Hindi nga lang niya alam na hindi lang niya iyon nasabi sa sarili kung ’di naibulalas niya rin sakto lang para marinig ni Gavin. Kaya para na talaga siyang aatakihin sa puso nang biglang tumawa si Gavin.

“S-stop laughing, Uncle Gavin. That’s not funny,” nakangusong suway niya rito.

“Okay, sorry,” paumanhin ni Gavin pero nakangiti pa rin sa pamangkin.

Ngungusuan pa sana ni Alana ang tiyuhin nang ma-realize niya ang ginawa. Mukhang biglang bumalik sa dati ang pakikitungo niya sa tiyuhin dahil lang sa kahihiyang naramdaman nang pagtawanan nito ang sinabi niya. Hindi lang naman kasi ang mga magulang ni Alana ang nag-spoil sa kanya. Even this uncle of her spoils her when they were still close.

Kahit nga nang bumukod ito sa kanila noon ay hindi pa rin siya kinakalimutan nito. On every occasion—Christmas, New Year, birthdays, and even when she had a little accomplishment in school—she would receive congratulatory greetings accompanied by different gifts from him. Walang palya iyon.

Even when they were no longer close with each other, especially when she was blinded with love by "that" man, she would still receive gifts but no longer receive greetings from Gavin. At kung tama siya nang pagkakaalala ay nagsimula din ang ganoong lamat sa relasyon nila bilang mag-tito at pamangkin nang i-suggest niya sa kanyang debut na gusto niyang ma-engage kay Kaede Esguerra.

There, she finally spoke that man’s loathsome name.

This was the reason why Alana tried her best to change the person on her last dance to her Uncle Gavin, because it was Kaede who was supposed to be dancing with her.

Kahit pa nga ilang taon din pagkatapos mangyari noon sa nakaraan niyang buhay bago siya mamatay ay tandang-tanda pa rin ni Alana ang nangyari noong debut niya.

Sa sobrang excitement niya sa birthday celebration, niya kinaumagahan ay halos hindi na siya nakatulog pa. And when the morning of her birthday came, she was already inside the mansion of the Esguerra family to check for the nth time that Kaede Esguerra would really come to her debut and be her last dance.

Iyon ang rason kung bakit hindi niya naabutan ang surpresang pagdating ni Gavin sa kanilang mansyon.

Ang mas malala pa ay nang magsimula ang selebrasyon ng kanyang debut, walang ibang laman ang kanyang isip at atensyon kung ’di si Kaede dahilan kung bakit muli niyang inignora ang presensya ng kanyang tiyuhin. Since that was also the time she announced in front of her family, her uncle, and Kaede’s family, along with some of their families’ other business associates, how she wanted to marry Kaede.

Thinking about how she treated her good uncle, who really treats her like she’s his real niece, makes her feel more guilty. Lalo pa nga nang maalala niya kung paanong balak niyang humingi ng tulong dito nang walang-wala na siya. Just how thick was her skin that time on thinking of asking Gavin for help when all she did before was ignore the other? Kung hindi yata siya noon ginising nang balitang napanood niya ay baka nga nakahingi na siya rito ng tulong.

And that, at least, makes her feel relieved.

“By the way, Uncle Gavin, I’m sorry if it’s late but welcome back,” Alana greeted.

Gusto niya sanang sabihin na welcome home imbes na welcome back, pero dahil alam niyang hindi naman 'home' ang tingin nito sa mansyon nila ay pinalitan na lang niya iyon. It has the same meaning, although later it was more intimate.

“Hmm. Thank you. And happy birthday, Mi Cara.”

Hearing that nickname from this uncle of her once again, Alana couldn’t stop the slight wetness that appeared in her eyes. It was only her Uncle Gavin who would use her third name, 'Cara' to call her, unlike everyone else who would address her as Alana or Eybi.

Mula noong mag-one-year-old siya ay Cara na ang tawag sa kanya ng walong taong gulang na si Gavin. Napalitan lang iyon bilang "Mi Cara" noong sampung taong gulang na ang tiyuhin. And until then, he has been calling her Mi Cara, even if it is only in his letters, emails, and chats. As a loving niece, who is she to change that?

Kaya naman hindi niya mapigilan ang maluha nang muli ay narinig niyang tawagin siya nang ganoon ng tiyuhin. At least now, she has prevented losing this good backer in the future. Kung papalarin ay kapag nagtagumpay siya ngayon sa plano niya ay nasisiguro na niya ang kaligtasan hindi lang ng sarili kung ’di maging ng mga magulang at ng kanilang kompanya.

It may sound rude and evil to have these thoughts about using her Uncle Gavin, but who made her know how unstoppable the man is in the future while, on the other hand, she would only end up suffering and even inflicting her good family on that?

Yes, she’s not a saint, but she’s also not evil. Maaaring sa gagawin niya ay lalabas na ginagamit lang niya ang kabutihan ng kanyang tiyuhin pero may sakripisyo din naman siyang iaalay bilang kabayaran niya rito. She might be selfish but that doesn’t matter. Kung ang kapalit naman noon ay ang kasiguraduhan ng kaligtasan ng mga mahal niya sa buhay ay handang isakripisyo ni Alana ang sarili para doon.

Her only difference from those evil people who took her down mercilessly is that she doesn't have a plan for dealing with the devil but with God, who’s given her the second chance she so wanted. In other words, she didn’t want to just take advantage of the use other people have but also to use her own advantage in return for that.

Pagkatapos ng sayawan nila, bilang kanyang last dance, ang ihatid si Alana sa hinandang upuan para sa kanya ay naging task ni Gavin. Ikinatuwa naman iyon ni Alana hindi dahil sa nagkaroon siya ng chance para bumawi sa kanyang tiyuhin kung ’di dahil sa hindi sapat ang oras ng pagsasayaw nila para marinig niya lahat ng kwento ni Gavin tungkol sa mga ginawa nito habang nasa ibang bansa.

“By the way, what about my birthday gifts? You know, it is always my pleasure unwrapping your gifts, Uncle Gavin,” Alana said without looking into her uncle’s eyes.

Medyo guilty kasi siya dahil half truth, half lie ang sinabi niyang iyon. Half truth dahil nga sa totoong kinasabikan ni Alana ang pagbubukas ng mga regalo na pinadadala sa kanya ng tiyuhin. Half lie naman dahil magsimula nang makilala niya si Kaede ay nagbago na ang hilig niyang ’yon. Ayaw man niyang aminin pero naging ang mga regalo ni Kaede ang kinasabikan niya kapalit sa regalo ng kanyang tiyuhin.

If she just compared those gifts to her uncle’s, she would really feel ashamed for getting excited about them. As a teenager who only asked his parents for his allowance, how can it be compared to the gifts bought with self-earned money?

Nagtatakang napatingin si Alana kay Gavin nang marinig itong sumingasing. “Oh, is that so?”

Hindi naman malaman ni Alana kung paanong sasagot sa indirect na tanong na iyon sa kanya ni Gavin. Sa paraan kasi ng pagkakatingin nito sa kanya at sa tono ng boses nito ay may nahimigan si Alana na parang kakaiba sa tono at tingin nito sa kanya.

“Don’t worry, Mi Cara. Your gifts are all ready. I'm just waiting for you to receive them.”

Malawak na napangiti si Alana sa sinabi ni Gavin. Sa wakas ay narating na rin nila ang mini trono na nasa ibabaw ng mini stage na ginawa pa para lang sa event. The mini throne was a white, uplifted big bean bag chair with golden linings. Around the bean bag chair were other fluffy things, such as colorful cotons and some white and golden flowers.

Dahil sa suot ni Alana ay inalalayan pa ni Gavin ang pamangkin na makaupo sa ng maayos sa trono nito. Tsaka lang nakaalis si Gavin sa stage nang makitang maayos na nakaupo na si Alana.

Pagkababa ni Gavin sa mini stage ay siyang pag-akyat ng host sa stage.