HIRAM NA SANDALI [Delta Madrigal series2]

Chapter 4

DELTA:

MAAGANG dumating si Elton na siyang sumundo sa amin lulan ng chopper. Aabutin pa kasi kami ng ilang oras sa byahe kung kotse ang gagamitin naming pangluwas ng syudad. Mahina pa si Yumi at bagong tahi din mula sa operasyon nito sa puso.

"Maiwan ka muna dito, Elton. Linisin mo ang kalat sa hospital at bayaran mo ang bill ni Yumi. Dalhin mo ang motor ko pabalik ng syudad," saad ko dito habang nandidito kami sa likod bahay.

Napatango-tango naman ito na malalim ang iniisip.

"Okay ka lang ba? May problema ba?" untag ko dito.

"Wala naman, boss. Iniisip ko lang ang mga sumalakay sa'yo kagabi. Mabuti na lang at walang masamang nangyari sa'yo. Ibig sabihin lang no'n na palaging may nakasunod ng tingin sa bawat kilos mo," saad nito na bakas ang guilt sa tono.

Napahinga ako ng malalim na tinapik ito sa balikat.

"Sa mundong ginagalawan natin ay hindi na bago na may magtangka sa akin, Elton. Alam mo 'yan. Hwag ka ng ma-guilty. Hindi naman ako napahamak at isa pa. . . wala kang kasalanan. Hindi kita sinisisi. Okay?" saad ko na ikinatango nitong pilit ngumiti.

Napasulyap naman ito kay Yumi na nasa loob na ng chopper. Namamangha sa mga nakikita.

"Anong plano mo sa bata, boss?" anito.

Napakamot ako sa kilay na napasunod ng tingin sa tinitignan nito. Napalingon naman sa amin si Yumi na ngumiti at kumaway pa. Napangiti akong kinawayan ito pabalik na ikinatikhim ng kaharap ko. Napapangiwi akong nagseryoso at nagpamulsa ng kamay na mahuli ako nitong tila. . . nagpapabebe kay Yumi.

"Ahem! Wala na siyang ibang mapuntahan, Elton. Kawawa naman kung iiwanan na lang natin. Isa pa ay tayo ang rason kaya nawalan siya ng ama. Kukunin ko siya sa bahay ko at doon manilbihan bilang katulong. Pero sa ngayon? Magpapalakas na muna siya. Kita mo namang ang payat at putla niya. Isa pa ay seventeen pa lang siya. Naiisip ko lang kung. . . paaralin ko kaya siya?" saad ko na ikinapilig nito ng ulo.

"Sigurado po kayo, boss? Hindi ba't parang kalabisan na 'yon? Ninakawan kayo ng ama niya kaya siya naparusahan ng kamatayan. Kung tutuusin ay kabayaran din si Mayumi sa inyo, boss. May alipin ba na pinapaaral at gagastusan?" saad naman nito na tila kinu-question ako.

Napahinga ako ng malalim na napasulyap sa gawi ni Yumi. Hindi ko alam pero. . . tila may bumubulong sa akin na alagaan at pag-aralin ito kaysa gawing katulong sa bahay. Sayang naman ang kinabukasan niya. Bata pa siya at gusto ko sanang. . . magtagumpay din siya sa pangarap niya.

"Hindi naman siguro, Elton. Tulong ko na rin sa kanya iyon. Pwede pa rin naman siyang manilbihan sa akin sa weekend eh. Kapag gusto niyang mag-aral ay paaaralin ko siya," sagot ko na ikinatango-tango nitong napapanguso.

"Boss, papaalalahanan lang kita, ha? May kasabihan tayo. Kung anong puno? Siyang bunga. Ayoko lang na sa huli ay tumulad lang siya sa ama niyang trinaydor ka dahil sa pera. Baka mamaya ay mapamahal pa sa'yo ang batang 'yan," muling pagpapaalala nito na ikinatango ko.

"Alam ko ang ginagawa ko, Elton. Salamat. Sige na, mauna na kami sa'yo." Saad ko na tinapik ito sa balikat.

"Mag-iingat kayo, boss." Pagsaludo pa nito na ikinatango kong iniabot sa kanya ang susi ng motor ko bago nagtungo sa chopper.

"A-ano pong ginagawa niyo, Sir?" nauutal nitong tanong na napadukwang ako sa kanya.

Sa sobrang lapit ng mukha ko ay halos mahalikan ko na nga naman siya. Napalunok ako na mapatitig sa nakaawang niyang mga labi. Tandang-tanda ko pa kung gaano 'yon kasarap na nahagkan ko kagabi fvck! Kahit wala itong lipstick ay natural na mapula-pula ang mga iyon na may kanipisan. Napakakintab na ang kissable ng dating.

"Seatbelt, Yumi," anas ko na ikinabit ang seatbelt nitong napasinghap.

Napalapat ito ng labi na magtama ang mga mata namin. Pinamumulaan at kitang nahihiya ito sa aking ikinangiti kong napisil ang maliit at may katangusan niyang ilong.

"S-sir, marunong ka po bang magpalipad nito?" utal nitong tanong na nagsimula ko ng buhayin ang engine ng chopper.

Nagsuot ako ng shades na tuluyang nag-landing na ikinakapit nito sa kanyang seatbelt na mariing napapikit. Mahina akong natawa na bakas sa maamo niyang mukha ang takot.

"Relax, Yumi. Sabi ko naman sa'yo kagabi, 'di ba? Kapag ako ang kasama mo? Wala kang dapat ipangamba dahil. . . sagot kita. Hindi kita pababayaan," saad ko na nasa ere na kami.

Dahan-dahan itong nagdilat ng mga mata na napatili pa na makita sa bintana kung gaano na kami kataas na ikinatawa ko.

"Sir, baka po bumagsak tayo katulad sa mga palabas sa TV, huh? Ayaw ko pa pong mamatay. Bata pa ako," bulalas nito na bakas pa rin ang takot sa mga mata.

Natawa akong napailing na ikinalingon nito sa aking kinindatan ko na hindi ko namalayan.

"Don't worry, Yumi. Hindi ko naman ito paliliparin kung hindi ako marunong mag-operate eh," saad ko na ikinahinga nito ng malalim. "Just enjoy the view, baby."

"Baby po?"

"Nah, I said Yumi. Magkatunog kasi kaya namamali ka lang ng dinig," sagot ko na napapatikhim.

Napangiwi naman ito na nagkamot pa sa ulo na sa labas na ng bintana bumaling ng paningin. Lihim akong napangiti na nakalusot ako sa pagkakadulas ng dila ko na tawagin siyang baby. Fvck!

ILANG minuto lang kami sa ere at nakarating na sa syudad. Sa bahay ako tumuloy para makapag pahinga na rin ito. Napapanganga pa ito na nakalarawan ang pagkamangha sa mga mata nito na naigala ang paningin sa paligid.

Nauna akong bumaba ng chopper na pinagbuksan ito ng pinto at inalalayang makababa.

"Wow. Dito ka po nakatira, Sir?" bulalas nito na nagniningning ang mga mata.

Napangiti ako na nahaplos ito sa ulo na ikinatingala nito sa akin.

"A hah? At magmula ngayon? Dito ka na rin titira, Yumi. Ituring mong bagong tahanan mo. . . ang bahay ko. Okay?" saad ko na napapisil sa baba nitong napangiti at nahihiyang tumango.

Inakay ko ito papasok ng bahay na panay ang linga sa paligid. Lihim akong napapangiti sa nakikitang kinang sa mga mata nito. Namamangha na ultimo ang mga naglalakihang chandelier ko ay naa-amazed na matingala ang mga iyon.

"Mag-isa lang ako dito, Yumi. Pero may mga pumupuntang maids naman dito twice a week para mag-general cleaning dito sa buong bahay. Minsanan lang ako umuwi dito dahil kung saan-saan na ako natutulog. Minsan sa mansion nila Dad na nandidito lang din naman sa subdivision na 'to. O kaya sa condo ng mga kapatid ko. Minsan sa opisina kapag gano'ng tambak ako ng trabaho sa Madrigal's Corporation na hawak ko," paliwanag ko dito habang inililibot siya sa kabuoan ng bahay.

"Paano po 'yon, Sir? Maiiwan ako palagi ditong mag-isa? Ang laki-laki ng bahay mo pero wala manlang ibang kasama," saad nito. "Wow, may swimming pool pa pala kayo dito, Sir!" bulalas nito na magawi kami sa likod ng bahay kung saan ang garden at pool.

Napangiti ako na hinaplos ito sa ulo na napatingala sa akin.

"Magpalakas ka para makalangoy ka d'yan kahit kailan mo gusto, okay?"

"Totoo po? Pwede akong maligo dito?" naninigurong tanong nito na ikinangiti kong hinaplos ito sa ulo.

"Of course, Yumi. Sinabi ko naman sa'yo. Ituring mo ng bahay mo ito dahil. . . dito ka na titira," saad kong ikinakislap ng mga mata nitong may ngiti sa mga labi.

"Salamat po ng marami, Sir Delta."

"Ikaw pa ba? Malakas ka sa akin eh." Kindat kong ikinalapat nito ng labi na pinamulaan ng pisngi.

Nangingiti naman akong hinaplos ito sa buhok. Ewan ko ba. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Komportable ako kay Yumi at parang gusto kong maging komportable din ito sa akin. May something sa kanya na hindi ko matumbok kung ano. Pero isa lang ang sigurado ako. Gusto kong ako. . . ang mag-alaga kay Yumi. Magmula ngayon. Ako lang. Wala ng iba.

"Let's go upstairs, Yumi. I'll show you your room," pag-aya ko na inakay na itong pumasok muli ng bahay.

"Sir Delta, pwede pong magtanong?" anito habang paakyat kami ng hagdanan na nakaakbay ako dito.

"Yeah, sure."

"Uhm. . . wala ka pa pong asawa, Sir?"

Nasamid ako na sunod-sunod napaubo sa naitanong nitong ikinatingala nitong natatawang hinagod-hagod ako sa likuran.

"Ahem! Gusto mo bang ikaw na lang?"

"Po?"

"Fvck!"

Napakamot ako sa batok na kusang lumabas ang katagang iyon sa labi ko. Mabuti na lang at hindi niya nakuha ang ibig ko.

"Ahem! Wala pa. Pero malay mo naman. . .malapit na," kindat ko ditong napangiti. "Bakit mo naitanong?" usyoso ko.

"Eh. . . matanda na po kasi kayo eh. Dapat may asawa na po kayo sa edad niyo, Sir."

Namilog ang mga mata ko na ikinalapat nito ng labing nag-iwas ng tingin at pinamulaan ng pisngi.

"What the fvck, Yumi? Ang bata ko pa. Thirty seven pa lang ako," apila kong ikinahagikhik nitong napailing.

Napatampal ako ng noo ko na pinaningkitan itong natatawa pa rin. Ang bubwit na 'to. Isako ko 'to eh.

"Matanda na po kayo. Tatlong taon lang pala ang layo ng edad ni Tatay sa inyo. Kaya dapat may asawa at anak na sana kayo, Sir." Dagdag pa nito na ikinanganga kong nakamata dito. "Para ko na nga po kayong Tatay eh."

"What?" bulalas ko na namimilog ang mga matang ikinahagikhik nito. "Tatay? Damn, Yumi. Ang bata ko pa para maging Tatay mo, ha?" ingos ko na napabusangot habang naglalakad kami patungo sa silid nitong katabi rin ng silid ko.

"Biro lang po, Sir." Pagbawi nito na ngumiti ng matamis.

Marahan ko itong napitik sa noo na napabusangot at haplos sa noo nitong ikinatawa ko.

"Naughty. Asawain kita d'yan eh," ingos ko na hininaan ang huling sinabi.

"Ano po, Sir?"

"Wala. Sabi ko. . .maganda ka sanang bata kaya lang," pambibitin kong ikinakurap-kurap nitong nasasabik malaman ang katuloy.

Napangisi ako na yumuko ditong napapalunok na nakamata sa aking walang kakurap-kurap.

"Kaya lang bingi ka," dagdag kong ikinakurap-kurap nito.

"Hmfpt! Hindi ako bungol, noh?" irap nitong ikinahagikhik kong napailing.

PAGDATING namin ng second floor ay iginiya ko na ito sa kanyang silid. Dalawa lang naman kasi ang silid dito sa bahay ko. Ang master's bedroom at guest room.

"We're here. Dito ang magiging silid mo, okay?" saad ko na pinagbuksan ito ng pinto.

"Wow," anas nito na sumunod sa aking pumasok ng silid.

Awang ang labi na nagniningning ang mga mata nitong naigala ang paningin sa kabuoan ng silid. White and gray lang ang kulay sa kabuoan ng bahay. Maging mga kagamitan ay nakaterno sa pintura nito kaya maaliwalas at maliwanag dito sa loob.

"How is it, Yumi? Nagustuhan mo ba? Pwede natin ipaiba ang kulay ng pintura kung gusto mo ng ibang kulay, ha?" saad ko.

Ngumiti itong umiling na naupo sa gilid ng kama. Napahalukipkip ako na nakamata ditong napahaplos pa sa kama.

"Ang lambot naman nito, Sir. Ang ganda po ng silid. Hindi nga po bagay sa akin eh," saad nito na ikinanguso kong nakamata dito.

"Bakit mo naman nasabi?"

"Kasi katulong lang ako dito, Sir. Pero. . . ang gara ng magiging silid ko," sagot nito na inilingan ko.

"Nah, hwag mong isiping katulong ka dito, okay?"

"Ho? Eh. . . ano po pala ako dito?"

Napakamot ako sa ulo na hindi malaman ang isasagot. Fvck! Hindi ko naman pwedeng sabihing maging asawa ko na lang siya. Teka. . . ? Bakit ko ba naisip na maging asawa ang paslit na 'to? Damn Delta! Hindi pwede. Para ko na nga siyang anak kung susumain eh fvck!

"Uhm, kasi pamilya ang tingin ko sa ama mo, Yumi. Kaya pamilya na rin ang turing ko sa'yo." Sagot ko na ikinatango-tango nitong namuo ang luha sa mga mata.

Naupo ako sa tabi nito na ginagap ang isang kamay nito. Para naman akong kinukurot sa puso ko na mapatitig sa mga mata niyang mapupungay na nangingilid ang luha.

"Kapag malakas ka na. Pwede na kitang pasukin--"

"Pasukin?"

"Fvck! I mean. . . pwede ka ng pumasok sa eskwela kung gusto mo. Ako ang magpapaaral sa'yo dito. Gusto mo ba iyon?"

"Na alin po?"

"Na pasukin kita--fvck, I mean. . . na pumasok ka ng school?" pagtatama kong ikinangiti nito.

"Paaaralin niyo po ako?"

"Oo naman. Lahat ng gusto mo, Yumi. Ibibigay ko. Magsabi ka lang," sagot ko na nakangiting hinaplos ito sa ulo.

"Salamat po, Sir Delta. Salamat po talaga," bulalas nito na biglaan akong niyakap.

Nanigas ako na nawalan ng balanse kaya natumba ako ng kama na ikinasunod nitong mahinang ikinamura kong. . . napaibabaw ito sa akin, fvck! Napapisil ako sa baywang nito na kumikiskis na kay buddy ang kanyang bulaklak kaya hindi ko tuloy mapigilan ang alaga kong. . . unti-unting nagigising!

"Fvck! Y-Yumi."