Wildest Dream With My Uncle Joe

Chapter 2

JOEVANI

Katatapos lang nang meeting ko at medyo sumakit ang ulo ko kaya natulog muna ako. Nasa kalagitnaan ako ng pag himbing sa pagtulog saka naman nag ring ng paulit-ulit ang cellphone ko. s**t!! Gusto kong murahin ang natawag sa akin. Ayoko sanang sagutin kaso mukhang hindi titigil ang natawag. Kahit antok pa sinagot ko ito. "Hello, who'se this?" bungad na tanong ko. Hindi ko na kasi tiningan kong sino ba 'yong natawag sa akin at nagulat ako at napa bangon ng marinig ang boses ng pamangkin kong si Czarina na umiiyak. At bakas sa boses nito na parang kinakabahan siya.

"H..Hello, U..Uncle, H..Help me. Si Mang Pablo ay patay na." wika nito sa garalgal na boses. Hindi ko alam ang ire react ko pero, sinabi ko na lang dito na; "Don't panic. I can handle it. I will call Manang Yolly, stop crying, Czarina." wika ko. Hindi ko kasi kayang tagalan na marinig ang pamangkin ko na umiiyak. Sa totoo lang wala na akong balak bumalik sana pa ng Pilipinas at gusto ko siya iwasan talaga. Ayokong magkasala sa yumao kong kuya lalo na't pinagkatiwalaan niya ako sa unica hija niya.

"Thank you, Uncle Joe." sagot nito at pinatay na ang tawag. Mabuti na lang rin pinatay niya na ang tawag at gusto ko ng ilabas ang katas ko at sumasakit na rin ang puson ko. Ganito ako kapag naririnig ko ang boses ng pamangkin ko. Kahit alam kong mali hindi ko maiwasang malibugan sa pamangkin ko, sa dugo't laman ko. Kaya nga simula ng nag dalaga ito hindi na ako nag uuwi ng Pilipinas at baka hindi ko na rin mapigilan ang sarili ko. Alam kong mali kaya hangga't maari umiiwas ako, kaso gayong namatay si Mang Pablo mapipilitan ako nitong umuwi. Haixt!!

"Oooooohhh! Czarinaaaaaaahhhh!" ungol ko habang nagmamasturbate at nakatunghay sa larawan niya na naka screen saver pa ng cellphone ko. Ganito ako kaobsessed sa pamangkin ko. Isang mabilis na pagtaas at baba pa ng kamay ko sa t-t- ko bago ako labasan ng katas ko. Kumuha ako ng tissue sa ibabaw ng table ko at pinunasan ang katas ko na nagkalat sa comforter na gamit ko. Bumangon ako sa kama at binitbit ang comforter na nabasa ng katas ko. Hindi ko na ito gagamitin pa kaya diretso ako sa laundry room area pinasok ko ito sa loob at ipapa laundry ko na lang sa maid. Naglakad na ako palabas ng comfort room at hindi alintana na hubot hubad ako. Wala namang naka kita at ako lang naman ang nasa room ko ng oras na 'yon.

Nag tungo naman ako sa comfort room para magbabad sa shower at maligo na rin, pakiramdam ko ang lagkit ko na din. Tinapat ko ang mukha ko sa shower hanggang sa makaramdam ako ng kakaibang init na nagmumula sa heater ng shower. Hindi rin ako nagtagal doon at lumabas na rin, binitbit ko lang ang towel at sinampay sa braso ko. Napatigil ako at napaharap sa salami nang makita ang t-t- ko na tulog ngunit mukhang gising, dahil sa hindi pangkaraniwang size na meron ako. Kaso, mukhang hindi na sasaya ang s*x life ko kong sa bawat babaeng nakaka s*x ko ay mukha ng pamangkin ko ang nalabas sa balintataw ko. Kong minsan nga gusto ko ng mag pa check-up sa doctor kong normal pa ba ako o ang pag-iisip ko. Hindi ko maintindihan, tang-na sa dami dami ng babaeng mamahalin ko at gusto kong makuha ay ang pamangkin ko pa. Ang kabirhenan ng pamangkin ko ang kinababaliwan kong makuha pero, hindi dapat. Ayokong ako pa ang wawasak dito. Pero, kong iisipin ko pa lang na may ibang wawasak sa kan'ya ngayon pa lang para makakapatay na ako ng tao at pinapatay na ako ng matinding selos. Nakita ko pa nga lang na may kasama siyang lalaki sa mga get together nila umiinit na ang ulo ko.

Bumalik ako sa kama at ipinikit ang aking mga mata, baka sakaling makatulog ulit ako hanggang sa naka tulog na rin ako ng mahimbing.

KINABUKASAN

Maaga akong nag tungo sa company para i-take-over sa secretary ko na si Lucky ang mga kailangan kong iwanan na mga documents sana kaso naalala ko wala pala akong secretary sa Pilipinas.

Pagpasok ko pa lang sa loob kita ko na ang mapang-akit na mukha ni Lucky. She's wearing a sexy OOTD kaso walang effect sa akin. Ni hindi nga nito napatayo ang t-t- ko. Poor girl!!

"Hi, sir, Joe. Do you want some coffee or me???" malanding tanong nito na halatang inaakit ako. Mag two-two years na niya akong ina akit at sa araw-araw na lang na tinatanggihan ko siya bilib rin ako sa confidence niya. Hindi naman siya pangit kaso ayoko talaga haluan ng kong anu-ano ang trabaho. I just want to work with her professional.

"Lucky, please. Stop pestering me. My answer in NO!! Let's start to work, before I leave." wika ko.

"What?? Are you going to leave me?" tanong niya.

"Yah! I'm going back to the Philippines a soon as possible. My niece needs me.." sagot ko habang nagba browse ng documents sa laptop ko.

Lumapit ito sa akin at kumandong. "Sir Joe, why? Aren't you happy working with me?" parang batang tanong nito habang ang kamay niya abala naman sa pag hipo ng dibdib ko.

"Lucky, stop it!!" saway ko dito at sinadya kong lakasan ang boses ko para ipakita sa kan'ya na wala siyang aasahan sa akin. Si Czarina lang ang gusto ko wala ng iba pa. Hindi siya si Czarina kaya manigas siya.

Tumayo ito at nag walk-out palabas ng office ko na walang lingon lingon man lang. Naawa man ako sa kan'ya kaso ayoko naman siyang paasahin at saktan. Mabuti nang ganito na alam niya na wala siyang aasahan sa akin kahit na kailan.

Nag trabaho na ako at ginugol ko ang oras ko sa pagsign at pag browse ng documents. Maya maya lang bumalik ito dala ang coffee ko nilapag niya sa table ko. Nang lagukin ko ito halos bumaliktad ang sikmura ko sa pait ng lasa. "Lucky!! I said brew my coffee. Hindi ko sinabing lasang bitter kasing bitter ng iba dyan." pahapyaw na wika ko. Nagtatagalog ako kasi alam ko naman na nakakaintindi siya.

"Yah! I'm the un-lucky women, since you rejected me." bulong bulong na wika nito.

"Lucky, are you saying something?" tanong ko. Kanina pa kasi siya nagmu murmur sa table niya. Hindi ko naman maintindihan ang mga pinagsasabi nito. Anong alam ko baka minumura niya na ako.

"Nothing. Mr..Delgado." wika niya. Kaya natawa ako ng pagak. At hindi ko na lang rin siya pinansin pa at nag focus na ako sa ginagawa ko para makatapos na rin ako at maka uwi. Mamaya na kasi ang flight ko pa Pilipinas. Lalo na tumawag ulit si Czarina sa akin at naawa ako sa pamangkin ko. Hindi ko talaga kayang naririnig na umiiyak ang pamangkin ko para, akong nadudurog at nauupos na kandila.

"Lucky, by the way do you want to come with me?" tanong ko kaya napatayo ito at lumapit sa kinaroroonan ko.

"Yes! Sir you can f**k me.." wika niya na halatang inaakit ako.

"Lucky! Hindi ako nakikipag lokohan. Ang sabi kong gusto mo bang sumama sa akin sa Pilipinas. Kailangan ko ng secretary doon. Naisip ko na bakit maghahanap pa ako ng iba kong nandyan naman siya.

"Hmmm! Fine! Okay, sir handsome. I will come with you nanginginig pa." wika nito kaya napahalakhak na lang ako ng sobra. Puro kabaliwan talaga siya at ang lakas ng sense of homour sa katawan. Kaya ang masasabi ko lang maswerte ang lalaking mapapangasawa niya. Mabait, maalaga at mapagmahal. Baliw nga lang kong minsan. Pero, kaya ko namang sakyan ang trip niya palagi. Hwag lang talaga mainit ang ulo ko at wala ako sa mood makipag kulitan dito at sakyan ang trip niya.

Maaga kaming natapos sa work at pinauwi ko muna siya para makapag empake at susunduin ko na lang mamaya. Hindi kami sasabay sa mga normal plane at baka abutin ako ng ilang araw pa. May private plane naman ang mga Delgado kaya ayon ang susundo sa amin..

"Sige na, Lucky. You may go home and fix your things.." utos ko dito..

"Yes! Sir handsome.." wika niya na nakangiti pa sa akin bago tumalikod at pakendeng kendeng na naglakad palabas ng pintuan at sinadya pang paumbuking ang pwet-an niya na parang pato. Kaya kahit naka alis na ito hindi pa rin mawala ang pag tawa ko. Nakakatawa naman kasi talaga siya kapag ganyan ang ginagawa niya.

Nang mapag isa na lang ako natahimik na ako at napa isip ng gagawin ko para lang maiwasan ko ang pamangkin ko habang nasa Pilipinas ako. Ngayon pa na need kong mag asikaso ng DGCS at hindi ko naman maasahan ang pinsan ko sa pagpapatakbo ng naiwang negosyo ni kuya sa Pilipinas. Puro ako na nga lang ang nag aasikaso ng mga ito. Hindi na nga ako nagka lovelife pa. "Paano focus ka sa pamangkin mo.." tukso ng isip ko sa akin.

At bago pa ako mapraning dito lumabas na rin ako ng opisina para umuwi ng bahay.