Wildest Dream With My Uncle Joe

Chapter 3

CZARINA

Matapos kong makausap si Uncle Joe over the phone.Napanatag na rin ako at uuwi na rin siya at siya na daw ang bahala sa burial ni Mang Pablo. Hanggang ngayon tulala pa rin ako kahit nasa school na ako. Kaya napagalitan ako ng professor namin, dahil out of focus raw ako. Kaya naman hindi na rin ako nagsalita pa, hinayaan ko na lang siyang dumakdak bahala siya mangawit ang dila niya.

"Miss Delgado, are you with us?" tanong nito sa akin.

Napatayo ako at sumagot na; "Yes po, ma'am."

"Are you sure? I think you're not paying your attention.." sagot niya. Napaka judgemental talaga ng matandang dalaga na 'to.

"Yes ma'am." sagot ko ulit.

"Oh! Okay, let see. Can you answer the question written on the board now. Kong talagang nakikinig ka sa akin.." utos nito. Kaya tumayo ako at pumunta ng board kaso hindi ko talaga alam ang sagot kaya

ng magsalita ito na; "You see, hindi ka nakikinig, Miss Delgado at lumilipad na naman yang isip mo." wika nito.

"Sorry ma'am namatayan po kasi kami.." wika ko. Imbes na makuha ko ang presensya niya.

"Talaga, sinong namatay sainyo. Aso niyo? Nagpapatawa ka ba talaga Czarina?" tanong nito sa akin.

"No. ma'am. My driver died." sagot ko. Kaso imbes na paniwalaan niya ako.

"Czarina hwag mo nga akong pinagloloko dyan. Labas, ayokong makikita ka sa loob ng class ko kong hindi mo maisasama ang guardian mo.." bulyaw nito.

Hindi ko na initindi pa ang ibang sasabihin niya. Basta na lang akong lumabas ng sabihin niyang lumabas na ako e, masunurin ako mula pagkabata at yan na rin ang turo ng Uncle Joe ko sa akin, dahil siya na lang ang nag-iisang guardian ko na malapit sa namayapa kong Daddy. Hindi naman ako pwede kanila Auntie Mirasol at napakasungit niya at bantay sarado ang galaw ko. Unlike kay Uncle palagi namang wala kahit strict ito ramdam ko ang pagke care niya sa akin simula pa ng bata ako. Kaso ayon nga people change. How I wish na bumalik na ang sweet na Uncle ko sa akin.

At dahil nabadtrip na ako sa professor ko

hindi na ako bumalik pa ng room para matapos ang ibang subjects ko, bahala siya sa buhay niya. Uuwi na lang ako ng Mansyon at magtataxi. Syempre magtatago muna ako sa guard baka makita ako at hindi pa naman labasan namin. Medyo mahigpit kasi sa school na 'to. Kaya nga dito napili ni Uncle na mag-aral ako. Ganyan naman siya palagi na lang siyang nasusunod sa buhay ko. He wanted to do what he wants without asking me. Kong gusto ko ba 'to, o comfortable pa ba ako dito. Wala puro lang ako yes, Uncle Joe. Kasi kahit naman humindi ako useless padin kasi siya pa rin naman ang masusunod.

Nang umalis ang guard nagtatakbo ako palabas ng gate at nagpara agad ng taxi. Pinarahan naman niya ako at sumakay na rin agad ako dito para maka alis na kami mahirap na baka may maka kita pa sa akin dito kong magtatagal pa kami sa labas ng school.

"Sa Forbes Mansion po." wika ko sa driver. Napatingin pa ito sa akin. Tila tinatanya kong nagsasabi nga ba ako ng totoo.

"Manong, titingin ka lang po ba dyan o magda drive ka ng maayos, baka maaksidente naman tayo." sita ko dito.

"Kasi ma'am medyo malayo doon at mahal ang singilan ko doon." nag-aalalang tanong ng driver sa akin. Tang-na mukha ba akong mahirap sa tingin niya. Hindi naman siguro ako mukhang pulubi sa paningin niya ngayon.

"Manong, kaya kong magbayad kahit magkano basta iuwi mo lang ako ng ligtas." mariing wika ko. At tumaas na ang kilay ko.

"Okay, ma'am." sagot naman nito sabay pinaharurot na ang taxi. Ang dami pang satsat e, magda drive naman pala.

Medyo malayo lato na kami sa school kaya naidlip muna ako at antok na antok rin talaga ako, dahil hindi ako pinatulog ng panaginip ko tungkol kay Mang Pablo.

Sumalangit nawa ang kaluluwa nito at hwag niya na akong multuhin kong minsan mean ako sa kan'ya. Mabait naman ako kaso talagang kong minsan napapaandaran ko siya ng kasungitan ko na hindi ko naman sinasadya 'yon.

Naramdaman ko na tumigil ang taxi kaya napa angat ang ulo ko. Nasa gate na pala kami ng Mansyon ng hindi ko namamalayan. "Sige po ipasok niyo Manong." utos ko rito.

"Pero, ma'am may gwardya po.." sagot naman niya at alanganin kong susundin ba ang utos ko.

"Paki baba na lang po ang bintana at magpapakita ako." utos ko rito ng matapos na. Nang ibaba niya ang bintana ng taxi nakita kong sumilip si Sir Gab. Siya ang isa sa guard namin. "Ma'am Czarina kayo po pala. Bakit po hindi kayo nagpasundo kay Mang Herbert." usisa ng guard.

"Naiwan ko po kasi ang cellphone ko." sagot ko. Gusto ko sanang idagdag ang salitang pakialam mo ba. Kairita 'tong mga guard na 'to.

Inalis na nito ang harang kaya nakadaan kami hanggang sa makarating kami ng pintuan ng Mansyon. Kumuha na ako ng wallet sa loob ng bag ako at dumukot ako ng dalawang libo para ipang bayad dito. Alam ko naman na hindi aabot sa ganon ang presyuhan at nakita ko naman sa metro ng taxi niya na nasa isang libo lang mahigit. Wala rin kasi akong barya para mag bigay ng sakto lang.

"Ma'am sukli niyo po." abot ng driver ngunit hindi ko na ito tinanggap pa at sinabi ko na lang na; "Keep the change po, kuya." wika ko sabay labas ng taxi. Umalis na rin ang driver at naglakad na ako diretso sa loob ng Mansyon. Parang may kakaiba sa loob at hindi ko na lang pinansin pa. Paakyat na sana ako ng hagdan ng may marinig akong baritonong boses na tumawag sa pangalan ko. "Czarina!!" tawag niya sa pangalan ko kaya napatigil ako sa paghakbang at lumingon nakita ko ang mukha nito. "Uncle Joevani.." usal ko. Kinusuot kusot ko pa ang mga mata ko habang nakatunghay dito sa pag-aakalang namamalikmata lamang ako. Hanggang sa lumapit ito sa akin at bigla na lang akong niyakap. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko lalo na ng maramdaman ko ang t-t- niya na nadikit sa harapan ko. He was wearing a short at bakat ang t-t- nito. Kaya naman napa kalas ako sa pagkakayakap nito. At maging siya ay nabigla yata sa kan'yang ginawa kaya agad itong nagsabi na; "Sorry, pamangkin.." ani ni Uncle Joe sabay akyat ng hagdan pataas at 'di na ako nilingon pa. Sobrang kumabog ang puso ko pati yata tinggil ko kinabahan. Hindi naman ako ganito noon kapag nakikita ko si Uncle Joe. Alam kong gwapo siya noon pa pero, bakit tila yata mas naging gwapo siya paningin ko sa ilang taon na hindi ko siya nakita. At pati puki nabasa yata ng oras na 'yon.

Huminga ako ng malalim at iwinaksi ang mga tumatakbo sa isipan ko. Nagpatuloy na ako sa pag hakbang sa hagdanan hanggang sa makarating ako ng kwarto ko. Kaagad akong sumalampak sa kama at hinanap agad ang vibrator ko sa loob ng cabinet. Nang makita ko ito agad ko siyang ginamit kahit na may suot pa akong uniform at bra sinayad ko ang vibrator sa uton* ko. Napa Ooooohhhh ako sa ginawa kong pagpapaligaya sa sarili ko. Hindi pa ako nakuntento ng ipasok ko ang vibrator sa ilalim ng skirt sa suot ko at nilagay sa tapat ng p***y ko. "Aaaaahhhhh." ungol kong muli habang sinisimulan ko ng buksan ang butones ng uniform ko. Nalilibugan na kasi ako sa pag dikit ng vibrator sa tinggil ko. Hanggang sa maalis ko ang butones ng uniform ko at malaya ko ng nalalamas ang dibdib ko. Sobra akong naadik sa se* talaga kaso ayaw ko namang makipag se* sa kahit kanino man lang. Takot akong mabuntis ng maaga kaya nagtyatyaga na lang ako sa vibrator ko na mahigit isang taon ko na ring gamit paiba iba nga lang ako ng ginagamit. "Aaaaaahhhh!" nang tuluyang ng lumabas ang t***d ko. Hindi ko muna inalis ang vibrator sa tapat ng puki ko at tila ninanamnam ko pa ang pag vibrate nito sa ibabaw ko. Hindi muna ako gumamit ng t-t- na s*x toy at wala akong gana mangabayo ngayon at pagod ako. Pagod ako sa mahabang byahe kasalanan kasi ng professor ko kong bakit ako napa taxi ng wala sa oras. Hindi pa naman ako sanay na magtaxi man lang. At nayayamot ako sa traffice at mahabang byahe kasi kanina no choice na talaga ako. Ilang minuto ba bago ko naisipang tumayo at patayin na ang vibrator sabay tabi ko dito sa gilid. Mamaya ko na lang siguro siya itatabi kapag nalinasan ko na. Kahit ako lang ang nagamit nito maingat pa rin ako at para maiwasang magkasakit ako.

Inayos ko na ang sarili ko at baka mamaya tawagin na ako ni Ibyang lalo nandyan na si Uncle Joe gusto pa naman niya na laging dapat sabay kumain sa hapunan. Medyo old school na nga kong ituturing but for my Uncle Joe is not. Nakasanayan na kasi talaga namin ito mula ng bata pa ako at buhay pa ang mga magulang ko. I was eight years old to be exact nang mamatay sa plane accident ang mga magulang ko. Kaya heto si Uncle Joe na ang naging pangalawang magulang ko.