DISTANCE02:ผู้หญิงอีกคน
1737 Words
DISTANCE 02
*****************************
ไม่นานธนาก็กลับเข้ามาพร้อมกับถุงกับข้าวที่อยู่ในมือของเขา เมื่อกี้ตอนที่เขาไลน์มาถามว่าฉันอยากได้อะไรหรือเปล่าฉันไม่ได้ตอบกลับไปหรอกนะ
เพราะฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะซื้ออะไรเข้ามามั้ยถ้าฉันไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไปเลย
เขาเดินมานั่งข้างฉันพร้อมกับวาดแขนโอบไหล่ฉันเอาไว้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงจะดีใจนะที่เขาทำแบบนี้
แต่ตอนนี้มันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะอ้อมกอดที่เขาใช้กอดฉันน่ะเขาไม่ได้กอดฉันแค่คนเดียวไง
แต่เขาเอาไปกอดน้องสาวคนละพ่อคนละแม่กับเขาด้วย เวลาที่ฉันพูดเรื่องเชอรี่ขึ้นมาเราก็ต้องมาทะเลาะกันทุกครั้งเลย เพราะเขาไม่เคยเข้าข้างฉันเลยไง
ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรตอนนี้มันก็กลายเป็นความผิดของฉันไปหมดแล้ว
จากที่เมื่อก่อนไม่ว่าฉันจะทำหรือพูดอะไรฉันก็มักจะเป็นฝ่ายที่ถูกเสมอ เพราะธนาจะยอมให้ฉันฝ่ายเดียวเลย
แต่พอมีอีกคนเข้ามามันกลับทำให้เขามองว่าอะไรที่มันเคยดีตอนนี้มันก็ไม่ดีแล้ว
“คิดอะไรอยู่หืม?”
“เราไม่อยากให้นายเข้าใกล้เชอรี่อ่ะธนา”
“เรื่องนี้อีกแล้วเหรอ?”
พอฉันพูดเรื่องเชอรี่ขึ้นมาแขนที่เขาโอบไหล่ฉันเอาไว้ก็เอาออกทันที เหมือนว่าเขาไม่อยากให้ฉันพูดเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเวลาที่เราพูดเรื่องนี้กันทีไรก็ต้องทะเลาะกันทุกที
เขาไม่อยากทะเลาะกับฉัน ถามหน่อยเหอะว่าฉันอยากทะเลาะกับเขาหรือเปล่าล่ะ ฉันไม่ได้อยากทะเลาะกับเขาหรอกนะ
ยิ่งฉันหาเรื่องเขาแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เบื่อฉันมากกว่าเดิม แต่ถ้าจะไม่ให้ฉันพูดเลยมันก็ไม่ได้เหมือนกัน
เพราะสิ่งที่ทั้งสองคนทำน่ะมันมากกว่าคำว่าพี่น้องอีกนะ แล้วจะให้ฉันทำยังไง และไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวนะที่คิด
แม้กระทั่งเพื่อนฉันอย่างข้าวมันยังถามเลยว่าเลิกกันแล้วเหรอ เพราะเห็นว่าช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนกับธนาเลย
แต่กลับเป็นผู้หญิงอีกคนที่ได้ไปไหนมาไหนกับเขา ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้อยากไปไหนมาไหนกับเขานะ
ฉันน่ะอยากไปแต่ดูเหมือนว่าเขาต่างหากที่ไม่ได้อยากไปไหนมาไหนกับฉันแล้ว ไม่แปลกหรอกเพราะตอนนี้เขามีเชอรี่ที่คอยเอาใจเขามากกว่าฉันแล้วนี่
ธนามองหน้าฉันที่มองหน้าเขาอยู่ก่อนแล้ว เมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดหาเรื่องเขานะแต่มันแทบจะเป็นการขอร้องไม่ให้เขาใกล้เชอรี่มากเกินไป
ฉันเป็นแฟนเขานะเขาไม่กลัวว่าฉันจะไม่สบายใจหรือคิดมากเรื่องของเขาหรือไง
การที่เขาจะไปไหนมาไหนกับเชอรี่น่ะฉันไม่เคยว่าเลยด้วยซ้ำ แต่ฉันก็อยากให้พวกเขาให้เกียรติฉันด้วย เพราะคนที่เป็นแฟนตัวจริงของธนาคือฉันไม่ใช่น้องข้างบ้านอย่างเธอ
“เราบอกเธอหลายครั้งแล้วนะนาวว่าเรากับน้องไม่ได้มีอะไรกันเลย”
“แล้วสิ่งที่ทำกันอ่ะมันทำให้คิดว่าไม่มีอะไรกันได้เหรอ?” ฉันถามกลับ
ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้อยากมีเรื่องทะเลาะกับเขา แค่นี้ก็ทำให้เขาเบื่อฉันมากพออยู่แล้ว เพราะทุกครั้งที่เราพูดเรื่องนี้กันมันก็ต้องตามมาด้วยการทะเลาะกันไง
แต่จะให้ฉันทำยังไงได้ในเมื่อฉันไม่ได้อยากเสียเขาไป และการที่เชอรี่ทำแบบนี้มันก็ชัดเจนแล้วป่ะว่าเธออยากได้คนของฉันไปอ่ะ
และคนของฉันนั้นก็ดูเหมือนจะไม่ปฏิเสธด้วยนะ ไม่บอกก็รู้ว่าชอบอะไรแบบนี้ ก็ถ้าอยากไปไหนมาไหนด้วยกัน
อยากใกล้ชิดกันขนาดนั้นก็เลิกกับฉันไปเลยไม่ง่ายกว่าเหรอ พวกเธอจะได้เปิดตัวกันไง ไม่ใช่มาทำอะไรแบบนี้แล้วมาบอกว่าไม่ได้คิดอะไร
ธนาอาจจะไม่ได้คิดอะไรนะแต่การกระทำของเขามันไม่ใช่ไง มันเหมือนว่าสิ่งที่เขาทำมันเหมือนเป็นการให้ความหวังอีกฝ่ายเหมือนกัน ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายไม่เล่นด้วย
“นายกำลังทำให้เราไม่สบายใจอยู่นะธนา”
“แล้วทำไมต้องคิดมากด้วยล่ะนาว ที่ผ่านมาเราก็มีแค่เธอมาตลอดเรื่องผู้หญิงก็ไม่เคยมีมาให้ระแวงเลยนะ ส่วนเรื่องของเชอรี่เรากับน้องสนิทกันมาตั้งแต่เด็กแล้วมันไม่ได้มีอะไรเลย”
“อย่าลืมนะว่าตอนนี้นายไม่ได้โสดเหมือนตอนนั้น”
ฉันพูดขึ้นมาทันทีที่ได้ยินประโยคที่ธนาบอกว่าพวกเขาสองคนก็แค่สนิทกันเหมือนเดิม
มันจะเหมือนเดิมได้ยังไงในเมื่อตอนนี้เขามีแฟนแล้ว และเขาก็ไม่ได้โสดเหมือนตอนนั้นด้วย
ธนามองหน้าฉันที่ยังคงมองหน้าเขาไม่ได้ละสายตาไปไหน ฉันอยากให้เขาเว้นระยะห่างจากเชอรี่
แต่ไม่ได้บอกให้พวกเขาเลิกคบกัน เพราะฉันเข้าใจว่าพวกเขาสนิทกันมาก่อนที่จะเจอกับฉัน
“เราไม่ได้ห้ามนายนะธนา ไม่ได้ห้ามให้นายเลิกคุยกับน้องหรือไม่ได้ห้ามให้นายไปเจอน้อง แต่เราแค่อยากให้นายเว้นระยะห่างกันหน่อยไม่ได้เหรอ เพราะเพื่อนเราก็มาถามเราหลายคนแล้วนะว่าเลิกกับนายแล้วเหรอ เห็นนายไปเดินควงแขนกับผู้หญิงคนอื่นอ่ะ”
“แล้วทำไมต้องสนใจคำพูดของคำอื่นด้วยล่ะ เราก็บอกเธอแล้วไงว่ามันไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ เรากับน้องไม่ได้คิดอะไรที่มากกว่าคำว่าพี่น้องกันเลยนะ”
“มีแต่นายคนเดียวหรือเปล่าที่ไม่คิด เพราะถ้ามันไม่คิดอะไรกับนายอ่ะมันไม่แย่งวลาของนายไปจากเราหรอกนะธนา”
“เฮ้อ นาวเธอคิดมากไปหรือเปล่า เมื่อก่อนเชอรี่ก็ทำกับเราแบบนี้ ถ้าเกิดว่าตอนนี้น้องจะทำเหมือนเดิมมันผิดตรงไหน”
สุดท้ายเขาก็ไม่เข้าใจอะไรเลยสินะ เขาไม่รู้เหรอว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี และมันก็ทำให้ฉันไม่สบายใจด้วยแต่ยังเลือกที่จะทำต่อไป
ตอนนี้ฉันเหมือนไม่ใช่แฟนของเขาเลยนะ เพราะสิ่งที่เขาทำทั้งหมดให้เด็กมาดูยังรู้เลยว่าใครกันแน่ที่เป็นแฟนของเขา
เมื่อก่อนฉันก็บอกว่าเชอรี่น่ารักน่าเอ็นดูเหมือนกัน แต่พอรู้ว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ตอนนี้มันคือการเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับธนามากขึ้นมันเลยทำให้ฉันมองว่าเธอมันไม่ได้ไร้เดียงสาแล้ว
และคนของฉันเองก็ดูเหมือนจะชอบมากด้วยนะ เพราะถ้าเขาไม่ชอบเขาก็คงไม่เลือกเธอแล้วทำให้ฉันเสียใจแบบนี้หรอก
“เรารักเธอนะนาว สาบานได้ว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับเชอรี่เลยจริงๆ”
“ถ้ารักเราทำให้เราสบายใจไม่ได้เหรอธนา?”
“น้องไม่มีเพื่อนจะให้เราทิ้งน้องเหรอ เธอเองก็รู้ว่าเรากับน้องสนิทกันมานานแล้ว เราทิ้งน้องไม่ได้”
“แต่เลือกที่จะทิ้งเราได้งั้นเหรอ?” ฉันถามกลับไปทันที
การที่เขาบอกฉันว่าทิ้งเธอไม่ได้เพราะเธอคือน้องสาวที่สนิทกับเขามานาน แล้วฉันล่ะ ฉันคือแฟนของเขาไม่ใช่เหรอแล้วทำไมเขาถึงทิ้งฉันได้
รู้อะไรมั้ยว่าช่วงนี้เราแทบไม่มีเวลาได้อยู่ด้วยกันเลยนะตั้งแต่ที่เชอรี่เข้ามา เธอก็แย่งเอาเวลาของธนาไปจากฉันจนหมดเลย
แม้กระทั่งไฟในห้องไม่ติดเธอก็ต้องโทรเรียกให้แฟนฉันไปหา ถามหน่อยเหอะแฟนฉันเขาเป็นช่างไฟหรือไง แล้วรู้มั้ยว่าแฟนฉันก็ไม่ได้ปฏิเสธด้วยนะ เต็มใจที่จะไปเลยด้วยซ้ำ
“ถ้าจะทำอะไรไม่ให้เกียรติเราแบบนี้เลิกกันเลยมั้ย เราเจ็บ”
“เลิกเลยเหรอ นาวมันเรื่องแค่นี้เองป่ะ อีกอย่างนะถ้าเรารักเชอรี่เราบอกเลิกเธอไปนานแล้วหรือเปล่า แต่ที่เราไม่ทำเพราะเรารักเธอไง เราไม่ได้คิดอะไรกับน้อง”
“แต่สิ่งที่นายทำอยู่มันทำให้เราไม่สบายใจ”
“แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเชอรี่จริงๆ ไม่ได้คิดที่จะทำอะไรลับหลังเธอด้วย เราก็แค่เอ็นดูเชอรี่เหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้นเองนะ”
ธนาเสียงอ่อนลงเมื่อฉันพูดคำว่าเลิกออกมา ฉันไม่ได้อยากเลิกกับเขาหรอกนะเพราะฉันเองก็รักเขามากเหมือนกัน
แต่ถ้าจะให้ฉันอยู่แบบนี้บอกตามตรงว่าฉันอยู่ไม่ได้จริงๆ มันเหมือนว่าเราอยู่ด้วยกันสามคน
และเหมือนเรากำลังใช้ผู้ชายคนเดียวกัน มันไม่มีใครรับได้หรอกนะ ฉันเองก็รับไม่ได้ ถ้าเกิดว่าอยากอยู่ด้วยกันมากขนาดนั้นเลิกกับฉันไม่ง่ายกว่าเหรอ
“เราไม่เลิกกันนะนาว เราแม่งรักเธอมากขนาดนี้เธอยังคิดว่าเราจะนอกใจเธอเหรอ?”
“ตอนนี้อาจจะไม่นอกใจ แต่ต่อไปมันก็ไม่แน่ไง”
“สาบานมันจะไม่มีวันเป็นแบบนั้นแน่นอน”
“...” ฉันไม่ได้พูดอะไร เพราะต่อให้พูดไปเขาก็ไม่คิดที่จะรับฟังหรอก
- Writer
