CHAPTER 22

4680 Words

HABANG KUMAKAIN ng agahan ay hindi mawala-wala ang pilyang ngiti ni Celestine sa mga labi. Panay din ang sulyap nito sa kahit pa kumakain silang dalawa. Tinaasan ito ng kilay ni Aliyah. "Bakit ba panay ka ngiti diyan?" Nagsisimula na kasi siya makaramdam ng inis. Napipikon siya rito. "Wala lang. Masama bang ngumiti?" Tanggi nito pero hindi pa rin nawawala ang ngiti nitong tila may kakaibang kahulugan. "Kumakain tayo," aniya rito saka pinandilatan ito ng mga mata. "Mamaya makita tayo ni tita," aniya rito saka ito inirapan ng mga mata. Lumingon pa siya sa entrada ng kusina. "Pero kanina, pabulong-bulong ka pa." Tila nang-aasar ang tingin nito sa kaniya. "Panalo ako sa puso mo, di ba?" Nagtaas-nbaba ang mga kilay nito. Imbis na kiligin, matalim na mga titig ang binigay nito sa kaniya. "G

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD